“ตัดเสื้อน่ะค่ะ กล้วยออกแบบเองเลยนะ”
“อือ...” เขามองความเอาใจใส่กับงานของเธอแล้วเผลอยิ้มคนเดียว ก่อนจะเข้าไร่ไปทำงานของตัวเอง เจอกับน้ำ¬รินที่ตามกริชเจ้านายของเขาเข้าไร่มาด้วย
“สวัสดีค่ะน้าสิงห์”
“ครับ” สิงห์ตอบรับเจ้านายสาวเธอยิ้มกว้างมองเขาแล้วพูดประโยคที่ทำให้เขาต้องกะพริบตา
“ช่วงนี้กล้วยไม่ได้มาช่วยงานน้ำเลยนะคะ เอาแต่ตัดเสื้อให้ผู้มีพระคุณ”
“ผู้มีพระคุณอะไรครับ”
“เห็นกล้วยบอกว่าจะตัดเสื้อให้คนที่ช่วยจ่ายค่าเทอมให้เธอน่ะค่ะ แถมยังหาบ้านเช่าให้เปิดร้านรับซ่อมพวกเสื้อผ้าในเมืองให้ด้วย” น้ำ¬รินพูดแล้วเผลออุทานก่อนจะปิดปากตัวเอง ในขณะที่สิงห์อึ้งไป
“น้าสิงห์คงไม่โกรธกล้วยอีกนะคะ” น้ำ¬รินพูดอย่างเป็นกังวลในขณะที่สิงห์เงียบไปก่อนจะตอบเสียงขรึม
“ก็ดีแล้วนี่ครับ” เป็นครั้งแรกที่สิงห์รู้สึกใจโหวง ถ้าเธอตัดเย็บเสื้อตัวนั้นให้คนที่ช่วยเธอเอาไว้ในเรื่องค่าเทอมและเรื่องหาห้องเช่าก็ค
