ตอนแรกยังสงสัยว่าพวกท่านเป็นพ่อแม่แท้ ๆ ของกล้วยและเปิ้ลจริงหรือเปล่า เหตุใดถึงไม่สนใจไยดีลูกเลย ไม่รักลูกเลย หมามันยังรักลูก แต่คนแบบสองผัวเมียนี่ไม่เคยรักใคร่ไยดีลูกในไส้เลย มีแต่หวังได้ฝ่ายเดียว ถ้าเขาไม่เจอกับตัวเองคงไม่เชื่อ แต่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อเพราะมันเป็นเรื่องจริง
เรื่องของสองคนผัวเมียนี่ทำให้เขานึกถึงภรรยาเก่าที่หนีตามชายชู้ไป นิสัยและสันดานไม่ต่างกันนัก เห็นแก่ตัวพอ ๆ กัน คนเราไม่ใช่ว่าเกิดมาเป็นพ่อแม่คนแล้วจะเป็นคนดี นิสัยเดิมอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น แค่มีสถานะใหม่คือเป็นพ่อแม่คนเท่านั้น
แต่ไม่ได้หมายความว่ามีลูกแล้วจะเปลี่ยนนิสัยเดิม ๆ
“หน็อย... แต่มันเป็นลูกก็ต้องมาดูดำดูดีพ่อแม่บ้างสิ”
สมใจเถียงข้าง ๆ คู ๆ เหมือนกับลืมไปว่าท่านอยากยัดเยียดบุตรสาวคนโตให้สิงห์สักแค่ไหน แถมยังขอเงินไปมากโขเพื่อจะขายสารภีให้สิงห์
“แก่แล้วนะครับ ไม่ใช่แก่แค่อายุ มันต้องแก่ปัญญาด้วย” สิงห์ด่
