ลวงรัก

ลวงรัก | 3

ไม่มีคำตอบใดๆที่เธอมอบให้ เธอไม่ได้ให้คำตอบ ว่าสิ่งที่ทำให้เธอต้องทำแบบนั้นลงไป มันเป็นเพราะสาเหตุใด ไม่ว่าเขาจะลองถามเธอออกไปบ่อยแค่ไหน เธอก็ไม่เลือกที่จะเอื้อนเอ่ยสิ่งใด นอกจากการร้องไห้ออกมาเพียงอย่างเดียว

"เธอจำไม่ได้หรอ.. ว่าสาเหตุที่ทำให้พี่ยังรับผิดชอบชีวิตของเธอโดยการแต่งงานไม่ได้ มันเป็นเพราะอะไร เธอจำไม่ได้หรอ ว่าพี่คุยเรื่องนี้กับเธอเป็นรอบที่เท่าไหร่ เธอไม่รู้หรอ ว่าพี่จริงจังกับเรื่องนี้มากแค่ไหน แล้วเธอทำแบบนี้ลงไปเพื่ออะไร.."

"ฝันขอโทษ.. ที่รักษาสัญญาที่เคยให้เอาไว้ไม่ได้ ฝันเองก็มีความจำเป็นที่จะต้องทำแบบนั้น.. ทางออกของฝันคือการแต่งงาน ฝันรักพี่คีมาก รักตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ ในเมื่อสุดท้าย เราก็ต้องแต่งงานกันอยู่ดี พี่คีไม่ต้องถามถึงเรื่องนี้อีกได้ไหม.."

เธอมองหน้าพร้อมกับหลุดคำขอร้องออกไป พร้อมๆกับการปล่อยน้ำตาให้หลั่งไหล ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่เธอรักมากมายเธอมีเหตุผลของเธอที่จำเป็นต้องทำร้าย แต่ทว่า เธอก็บอกเหตุผลนั้นกับเขาไม่ได้เช่นเดียวกัน

"เธอจะไม่ให้พี่ถามได้ยังไง ในเมื่อสิ่งที่เธอทำลงไป มันเป็นการทำร้ายคนที่พี่รักมาก.."

"แต่ฝันจำเป็นต้องทำแบบนั้น ฝันมีเหตุผลของฝัน แล้วสักวัน ฝันสัญญาว่าฝันจะบอกให้พี่คีเข้าใจ.."

ทันทีที่เธอพูดคำนั้นออกไป เธอก็ต้องพบกับความใจหาย เมื่ออีกคน ปลดมือของเธอ เพื่อไม่ให้พันธนาการร่างกายของเขาอีกต่อไป แววตาคู่เดิมที่เขามองเธอ มันเปลี่ยนไปจนเธอรู้สึกได้ จากนั้น เขาก็พ่นคำพูดที่ทำให้หัวใจของเธอแทบสลาย

"เหตุผลที่ว่า คือบ้านของเธอกำลังจะล้มละลายใช่หรือไม่ เหตุผลนั้น ทำให้เธอทำทุกอย่าง เพื่อตัวของตัวเอง แม้ว่าเราจะเคยคุยกันเอาไว้แล้วก็ตาม.."

"...เธอกำลังทำทุกอย่างเพื่อเงิน แบบที่คุณย่าของพี่เคยบอกไว้ เธอทำร้ายความไว้ใจที่พี่เคยมอบให้ เธอยอมรับอย่างไม่อาย ว่าเป็นคนจัดฉากทุกอย่างขึ้นมาเพื่อให้ผู้ใหญ่ไปเจอ เธอทำให้ย่าของพี่ต้องเข้าโรงพยาบาล เธอเป็นสาเหตุของทุกๆอย่าง แล้วเธอยังจะต้องการให้พี่มองเธอในแง่มุมไหน สุดท้าย.. เงินมันก็ทำให้เธอเปลี่นนไป เธอเลือกที่จะหักหลังความไว้ใจที่พี่มอบให้ จำเอาไว้ ว่าเธอกำลังทำให้พี่โครตเสียดายวันเวลาที่ผ่านมา.."

ทันทีที่จบคำนั้น เขาก็ทำการขยับขาถอยห่าง ตาคมจับจ้องมองที่หญิงคนรักด้วยความผิดหวัง คาดไม่ถึงเหมือนกัน ว่าผู้หญิงที่น่ารักสดใส จะร้ายกาจ จนเขาเองก็คาดไม่ถึง

"พี่คี.. แต่ฝันมีเหตุผลที่ต้องทำแบบนั้น"

ยิ่งเธอพูดออกมาแบบนั้น ผู้ฟังยิ่งขยับถอยห่างออกมามากกว่าเก่า เขาเหยียดเสียงหัวเราะออกมาด้วยความเจ็บใจ ย่าเคยเตือนเขาเสมอ ว่าพ่อของเธอร้ายกาจมากแค่ไหน การที่บิดาของเธอเข้ามาทวงสัญญา ที่บิดาของเขาเคยให้ไว้ ก็เพราะว่าครอบครัวนั้นหวังอะไรๆที่จะได้จากครอบครัวเขา ซึ่งที่ผ่านมา เขาเลือกที่จะมองข้ามมันมาตลอด จนกระทั่งวันนี้ สิ่งที่ย่าเคยพูดเอาไว้ มันไม่ได้ผิดเพี้ยนไปแต่อย่างใด

ผู้หญิงที่เขาเคยรักคนนี้ จงใจที่จะจับเขา เพื่อแลกกับสิ่งที่เธอต้องการ

@ปัจจุบัน

"กลับมาแล้วหรอคะ.."

เสียงหวานเอ่ยทักทาย เมื่อร่างสูงของสามีของเธอเดินกลับเข้ามาในบ้าน แม้ว่าวันนี้เขาจะกลับมาช้ากว่าทุกๆครั้ง แต่เธอก็เลือกที่จะไม่ถาม เพื่อให้เขาเกิดความรำคาญใจ

"พี่คีหิวหรือเปล่าคะ.. ฝันว่าทำอาหารไว้รอ.."

"ทั้งๆที่เธอก็รู้ว่าฉันไม่ทาน.. แล้วเธอจะทำหาสวรรค์วิมานอะไร.."

คำตอบที่เขาตอบออกมา มันก็เป็นเฉกเช่นทุกๆครั้ง เขามักจะใช้น้ำเสียงแบบนี้กับเธอเสมอ น้ำเสียงที่เหมือนกับรำคาญใจ เสียงที่เหมือนกับว่า เธอเป็นเพียงตัววุ่นวาย ทั้งๆที่เธอทำทุกอย่างลงไปเพราะความใส่ใจ แต่ทว่า ณ ตอนนี้ ความคิดเห็นของเขา อาจจะไม่เหมือนกันกับเธออีกต่อไป

"ฝันไม่เข้าใจ.. ในเมื่อเราก็แต่งงานกันแล้ว พี่จะทำแบบนี้กับฝันไปถึงไหน ฝันรู้ ว่าฝันที่เป็นสาเหตุในการทำให้อาการของคุณย่าของพี่แย่กว่าเก่า แต่ฝันก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะให้มันเป็นแบบนั้น ฝันไม่ได้ตั้งใจที่จะทำร้ายใครทั้งนั้น แล้วทำไมพี่ไม่ฟังกันบ้าง.."

"เธอก็รู้.. ว่าสิ่งที่ฉันต้องการจากเธอมันไม่ใช่การอธิบาย แต่ฉันอยากรู้ ว่าเธอจะอย่าเมื่อไหร่.."

"พี่ก็รู้ว่าฝันไม่หย่า แล้วพี่จะถามเรื่องนี้ทำไมนักหนา หรือว่าคุณย่า.. พยายามที่จะหาผู้หญิงคนใหม่ให้พี่ ทั้งๆที่พี่มีฝันอยู่แล้ว คุณย่าของพี่จะรังเกียจฝันไปถึงไหน เราแต่งงานกันแล้วไหม คุณย่าของพี่ไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้ถูกไหม.."

"อย่ามาก้าวร้าวและขึ้นเสียงใส่ ถ้าเธอไม่ทำตัวแย่ๆแบบนี้ บางทีการแต่งงานระหว่างฉันกับเธอ ที่มันเกิดในเวลาที่เหมาะสม ผลลัพธ์สุดท้ายมันอาจจะไม่ได้เป็นแบบนี้ก็ได้ แต่จำเอาไว้ว่าที่ฉันเป็นแบบนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างมันก็มาจากตัวของเธอเองทั้งนั้น เธอเองที่เป็นคนบังคับให้ฉันทำ แล้วที่ย่าไม่ชอบเธอ มันก็เป็นเพราะเธอทำตัวของตัวเอง.."

"ความรักของฝัน.. ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฝันพยายาม มันไม่ได้ทำให้พี่กลับมารักฝันเหมือนเดิมได้เลยหรอคะ ทำไมลืมง่ายนักล่ะ ว่าเมื่อก่อนเรารักกันมากแค่ไหน.."

"สิ่งที่ฉันต้องการจากเธอ คือคำตอบที่ว่า.. เธอจะไปหย่ากับฉันเมื่อไหร่.."

ตาสวยจับจ้องที่คนรักพร้อมกับน้ำตาไหล แต่แล้วเธอก็เลือกที่จะยกมือปาดเช็ดมันออกไป จากนั้นก็เลือกพูดในสิ่งที่อยู่ในใจออกมา

"ไม่หย่าหรอกค่ะ.. ถึงยังไงฝันก็ไม่หย่า แม้ว่าฝันจะต้องเจอแต่ความเย็นชาที่พี่ทำใส่ แต่พี่ก็ทิ้งฝันไม่ได้ ฝันจะไม่ยอมไปไหน ฝันจะอยู่ที่นี่ กับพี่ตลอดไป.."

เธอเลือกที่จะเดินผ่านหน้าเขาออกมา และบอกกับตัวเองอีกครั้ง ว่าไม่เป็นไร ทุกครั้งที่เธอเจออะไรแบบนี้ ทุกทีเธอก็ยังผ่านมันมาได้ เธอจะยอมรับความเย็นชาจากเขา เพื่อ.. ให้ได้อยู่กับเขาต่อไป เธอจะไม่ยอมเดินออกไปไหน เพราะเมื่อไหร่ที่เธอเดินออกไปจากคนๆนี้ วันนั้น จะเป็นวันที่เธอต้องตกนรกทั้งเป็น