“พี่เอยเซ็กซี่และหุ่นเย้ายวนขนาดนี้…แฟนพี่ปล่อยพี่หลุดมือมาได้ไง…?” “ถ้าจะเอาฉัน…เลิกพูดถึงแฟนเก่าฉันซะ” “ทำไมนายไม่ใส่ถุง?” “ก็พี่ยังไม่เคยผ่านผู้ชายคนไหนมาก่อน…พี่ปลอดภัยผมเลยไม่ใส่” “แต่นายผ่านผู้หญิงมาเยอะ..นายไม่ปลอดภัย!” “ถึงผมจะมีอะไรกับผู้หญิงมาเยอะ…แต่ผมสวมใส่ถุงทุกครั้งและทุกน้ำนะครับ…”

ฉันที่เป็นนักเขียนและเคยศึกษาเกี่ยวกับ ‘โรคซึมเศร้า’ วันหนึ่งฉันได้ไปพบเจอผู้ชายหน้าตาดีแถมหล่อขั้นเทพแต่แววตาของเขากลับเศร้าหมอง เหมือนคนที่กำลังป่วย ทำให้ฉันต้องพาตัวเองเข้าไปในวัฏจักรชีวิตของเขา

เธอ ‘ไต้ฝุ่น’เจอเขา ‘ไค’ และตกหลุมรักทันที….แต่เขาเป็นคนที่ไร้ตัวตน….เพราะความเข้าใจผิดทำให้เธอลืมเขาแต่เขากลับจำเธอได้ขึ้นใจและอะไรคือความรักที่เขา ‘ไค’คนนี้ที่ตามหามาเกือบทั้งชีวิตต้องพลิกแพลงเปลี่ยนแปลงไป

เขาเป็นเสือที่ไม่เคยจริงใจกับผู้หญิงคนไหนไม่พร้อมที่จะถอดเขี้ยวเล็บเพื่อใคร จนต้องมาเจอกับผู้หญิงที่ไม่สนใจเขาอย่างเธอ ความอยากเอาชนะจึงเริ่มต้นขึ้น ทำให้เขาและเธอต้องเข้าไปพัวพันกันในเกมส์หยุดเสือนี้

พ่อฉัน ‘เวียงพิงค์’ ยกฉันให้มาเฟียที่ร่ำรวยที่สุดเจ้าของบ่อนที่พ่อฉันเสียพนันได้อุปการะฉัน ฉันแอบชอบเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกันแต่ป๋า ‘เจ้าสัว’มีคู่หมั้นอยู่แล้ว….          “มาหาป๋าสิอิหนู”“ท่านเจ้าสัวเรียกหนูผิงเหรอคะ?”“ฉันบอกเธอว่ายังไง” นำ้เสียงทุ่มตำ่กับดวงตาเรียวคมนั้นมองตำ่ลงมาที่ร่างบาง“ป๋าขาเรียกหนูผิงเหรอคะ?” เด็กสาวลนลานรีบพูดใหม่ตามคำที่เจ้าสัวเคยบอกให้เธอเรียกเขา

เราเป็นพี่น้องกัน เลยทำให้เรารักกันไม่ได้ แต่ทำไมเรามีความสัมพันธ์กันทางกายได้ แต่ทำไมถึงมีความสัมพันธ์ทางใจไม่ได้ “ไททันต้องรักเจ้านางให้มากๆนะครับ”“ครับ ทั่นจะรักและดูแลเจ้านางให้มากๆครับคุณพ่อ^_^”“ต้องมาสิคะ เฮียทั่นจะทิ้งเจ้านางไปตั้งหลายปี”เด็กสาวเอ่ยชึ้นอย่างน้อยใจพี่ชาย“ไม่หลายปีหรอกน่า เฮียไปเรียนเดี๋ยวเฮียจะกลับมาหาเจ้านางทุกๆซัมเมอร์เลย”“สัญญานะ?”เด็กสาวยื่นนิ้วก้อยเล็กไปตรงหน้าพี่ชายของเธอ พี่ชายก็ยิ้มและยื่นนิ้วก้อยของเขามาเกี่ยวก้อยสัญญากับน้องสาวของเขา“อืม เฮียสัญญา^_^”

เพราะความแค้นทำให้เขาคนนี้ ‘แทนคุณ’ เดินกลับเข้ามาหา ครอบครัวราชนาโยวงศ์ติชัยอีกครั้ง และครั้งนี้เขามาพร้อมความโกรธแค้นและความต้องการจะแก้แค้นให้ครอบครัวของเขา คนที่โชคร้ายที่สุดในครั้งนี้คือ ‘เจ้าหญิง’ บุตรสาวคนเล็กของเจ้าสัวเเละเวียงพิงค์

เขาเป็นคนปฏิเสธความรักของฉัน เพียงเพราะเขาบอกว่าฉันไม่ใช่สเปกของเขา ฉันเป็นผู้หญิงงี่เง่า หึ! แล้วไง ฉันจะไม่มีวันยอมแพ้หรอกนะ ฉันจะกลับมาพร้อมกับใส่เกียร์รุกพี่รามของฉันอย่างเต็มที่ ฉันจะทำให้พี่ราม ทั้งรักทั้งหลงฉันเลยคอยดูสิ!!!

“เราอย่าเจอกันอีกเลยนะ…อบเชย” “แต่เราเป็นแฟนกันนะ….แล้วเธอจะมาบอกเลิกเราในวันวาเลนไทน์เนี่ยน่ะเหรอ?” ทำไมกันนะ….ทำไมไบรท์ต้องขอเลิกกับฉัน ทั้งๆที่ฉันเพิ่งจะรักเขาจนหมดหัวใจเอง ถ้าฉันเลือกได้…วันนั้นฉันขอไม่เจอเขาดีกว่า(นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักใสๆไม่มีเนื้อหาผู้ใหญ่นะคะ)

“เธอกำลังทำให้ครอบครัวของฉันแตกแยก ผู้หญิงอย่างเธอมันต้องเจอผู้ชายอย่างฉัน!!”“รุมโทรมเธอเลย!”“ไม่นะ เฮียเอ็กซ์ไม่!!”“ไม่มีประโยชน์ผู้ชายอย่างฉันไม่ใช่คนดีอย่างที่ใครหลายคนเข้าใจ!”“เหอะผู้หญิงขายตัวนี้นำ้ร่านเยอะดีจังเนอะ”“กรี๊ดดดข้าวเจ็บนะเฮียเอ็กซ์!!! ”“นำ้นมสีแดงไง”“น้ำนมสีแดงบ้านพ่อเฮียสิ!! ”

เขาเป็นถึงมาเฟียใหญ่ของประเทศญี่ปุ่นเขาทั้งโหดทั้งเถื่อนแต่ทำไมเขากลับยังซิง เขารักแค่ผู้หญิงเพียงคนเดียวมาโดยตลอดแต่พอมาเจอเธอทำไมเขาถึงกลับหวั่นไหวได้ล่ะ หรือเขาจะเป็นผู้ชายหลายใจหรือรักใครไม่เป็น?.

เมื่อฉัน ‘ซนซน’ ลภัสดาที่ถูกป๊ากับม๊าให้หมั้นกับ ผู้ชายรูปหล่อหน้าตาดีสุดๆ ‘เอคาร์’ ที่ตรงสเปกฉันและฉันก็ชอบเขามากแบบว่าตกหลุมรักทันทีที่เห็นหน้า แต่เฮียคาร์สุดหล่อของฉันกลับไม่ชอบฉันแถมยังหาว่าฉัน ‘แรด!’ อีกตั้งหาก แต่ถึงยังไงคนอย่างฉันก็ไม่มีทางปล่อยเฮียคาร์ว่าที่สามีของฉันในอนาคตหลุดมือฉันไปหรอกหึๆๆ^_^

เพราะเธอคือรักแรกพบสบตาของเขา และเขาก็คือผู้ชายสายฮาร์ดคอร์ของเธอ มาเฟียผู้ที่ไม่เคยอ่อนโยนกับใครมาก่อนแม้กระทั่งกับนางแบบสาวสุดน่ารักนี่ก็เช่นกัน เพราะเหตุบังเอิญทำให้นางแบบสาวสวยอย่าง ‘ปลายฟ้า’ ได้มาเจอมาเฟียรูปหล่อแบดบอยอย่าง ‘ริวอิจิ’ ที่เธอช่วยเขาและเขาก็ตกหลุมรักเธอเข้าตั้งแต่แรก เรื่องวุ่นๆจึงเกิดขึ้น

การหนีปะป๊าไปแอบเป็นบอดี้การ์ดให้คุณหนูสุดยั่วทำให้เออาร์เสียความบริสุทธิ์ให้เธอคนนั้น และการที่เขาปกปิดสถานะของตัวเองที่เป็นเพียงแค่บอดี้การ์ดจอมปลอมของเธอ แต่แท้ที่จริงแล้ว เขาคือบุตรชายเพียงคนเดียวของ เอคาร์เจ้าพ่อมาเฟียที่ร่ำรวยที่สุดอีกด้วย การหนีปะป๊าในครั้งนี้ทำให้ชีวิตของเออาร์เปลี่ยนตลอดกาล

เรื่องราวการข้ามภพข้ามชาติของนางเอกและพระเอก ที่พระเอกอาศัยอยู่ในพื้นที่เมื่อร้อยกว่าปีก่อนและพระเอกจะฝันถึงเรื่องราวของเด็กผู้หญิงที่กอดศพพ่อแม่ร้องไห้ จนกระทั่งเธอในฝันเติบโต พระเอกจึงกลับมาบ้านเกิดและเข้าไปเที่ยวในอุทยาน ภูดาวสถานที่ลึกลับและมีเรื่องเล่าของเสือสมิงกินคน ถูกเล่าขานกันมา

เมื่อเด็กกำพร้าอย่างฉัน ‘อลิน’ ที่โดนพูดกรอกหูทุกวันว่าฉันเป็นเด็กกาฝากจากปากของพี่ชายที่โตมากับฉัน ‘ออกัส’ ที่เขาจงเกลียดจงชังฉันซะเหลือเกิน ทำให้ฉันอยากจะออกมาจากบ้านของอาเฮลและน้าอลิซแต่ฉันก็ออกมาจากตรงนั้นไม่ได้ เพราะฉันยังไม่ได้ตอบแทนบุญคุณของคนทั้งสองเลย ฉันจะโดนพี่ออกัสลวนลามฉันทุกครั้งที่มีโอกาส เขาจะบอกกับฉันเสมอว่า ‘อยู่บ้านเขาต้องตอบแทนเขาด้วยร่างกายที่บริสุทธิ์ผุดผ่องของฉัน…’

‘พีเค’เพื่อนพี่ชายของฉันที่ฉัน ‘หวันยิหวา’แอบรักเขามาตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกันมา ฉันยอมให้เขาได้ทุกอย่างแค่ให้เขามีความสุขแม้กระทั่งเสียสละเขาให้คนอื่น…ฉันก็ยอม….(ถึงแม้ฉันจะรู้ตัวดีว่าพี่เคไม่มีทางคิดอะไรกับฉันทั้งๆที่เราแอบมีอะไรกันลับหลังพี่ชายฉันทุกวัน)

"ไม่ค่ะ แก้มใสอยากเป็นของอาธัน แก้มใสรักอาธันนะคะ"ฉันกอดคออาธันแน่นและเอ่ยบอกเขา ตอนนี้หน้าอกของฉันกำลังเบียดเสียดอยู่กับแผงอกที่เปลือยเปล่าของอาธันและส่วนล่างของฉันก็มีแค่แพนตี้ลายลูกไม้สีขาวตัวจิ๋วตัวเดียวแค่นั้น "แก้มใสพูดอะไรอยู่น่ะ รู้ตัวบ้างไหม!!"อาธันเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงดุๆปนไม่พอใจ  "แก้มใสรู้ตัวค่ะ ว่าแก้มใสพูดอะไรออกไป จ๊วฟฟ จ๊วฟฟ อื้ออ"ฉันเอ่ยบอกอาธันและฉันก็ขยับหน้าลงไปประกบริมฝีปากสีชมพูของอาธันทันที เขาไม่ยอมเปิดปากให้ฉัน ฉันจึงทำได้แค่เพียงดูดชิมความหวานจากริมฝีปากของอาธันแค่นั่นเอง ริมฝีปากของเขาช่างหวานซะเหลือเกิน "อื้อ จ๊วฟฟ ซู๊ดดดด"ฉันดูดดึงริมฝีปากของอาธันพลางขบฟันกัดหยอกเย้าริมฝีปากของอาธันเล่นย่างหมั่นเขี้ยวดวงตาทั้งสองข้างของฉันก็ปิดลง "อื้ออออ"อาธันร้องขึ้นแล้วเขาก็ออกแรงผลักไหล่ของฉันจนฉันหลุดออกมาจากตัวของเขาได้สำเร็จ "ทีหลังอย่าเล่นอะไรแบบนี้อีก เราเป็นหลานของอา และที่สำคัญอามีแฟนแล้ว" "เลิกคิดอะไรกับอาได้แล้วแก้มใส เรื่องของเรามันไม่มีทางเป็นไปได้เลย"อาธันเอ่ยบอกฉันด้วยนำ้เสียงจริงจัง แววตาที่เขามองมาที่ฉันมันเต็มไปด้วยความว่างเปล่าและนิ่งสงบเยือกเย็น แต่ผิดกับฉันที่ใจของฉันกำลังแหลกสลาย "อาธันมีแฟนแล้วเหรอคะ?"ฉันมองหน้าอาธันพลางเอ่ยถามอาธันไปด้วยนำ้เสียงแผ่วเบาอย่างคนหมดแรง ฉันไม่มีแรงที่จะทำอะไรต่อไปแล้ว เพราะฉันกำลังอกหัก "อืม อามีแฟนแล้วครับ อารักเธอมากและที่สำคัญอากำลังจะขอเธอแต่งงาน"อาธันเอ่ยบอกฉัน ฉันที่ได้ยินคำพูดของอาธันทำให้ฉันนำ้ตาคลอขึ้นมาทันที อาธันมีแฟนแล้ว อาธันกำลังจะขอผู้หญิงคนนั้นแต่งงาน เขาไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม "แก้มใส!"อาธันเอ่ยเรียกฉันเสียงดังด้วยความตกใจที่อยู่ๆฉันลุกขึ้นจากเตียงนอนของเขาและเดินออกมาจากบ้านของอาธัน ฉันรู้สึกหนาวฉันจึงยกมือขึ้นมาโอบกอดร่างของฉันและเดินกลับไปยังบ้านของคุณย่าด้วยสภาพที่ท่อนบนเปลือยเปล่าพร้อมกับใจที่แหลกสลาย