"ไม่ค่ะ แก้มใสอยากเป็นของอาธัน แก้มใสรักอาธันนะคะ"ฉันกอดคออาธันแน่นและเอ่ยบอกเขา ตอนนี้หน้าอกของฉันกำลังเบียดเสียดอยู่กับแผงอกที่เปลือยเปล่าของอาธันและส่วนล่างของฉันก็มีแค่แพนตี้ลายลูกไม้สีขาวตัวจิ๋วตัวเดียวแค่นั้น
"แก้มใสพูดอะไรอยู่น่ะ รู้ตัวบ้างไหม!!"อาธันเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงดุๆปนไม่พอใจ
"แก้มใสรู้ตัวค่ะ ว่าแก้มใสพูดอะไรออกไป จ๊วฟฟ จ๊วฟฟ อื้ออ"ฉันเอ่ยบอกอาธันและฉันก็ขยับหน้าลงไปประกบริมฝีปากสีชมพูของอาธันทันที เขาไม่ยอมเปิดปากให้ฉัน ฉันจึงทำได้แค่เพียงดูดชิมความหวานจากริมฝีปากของอาธันแค่นั่นเอง ริมฝีปากของเขาช่างหวานซะเหลือเกิน
"อื้อ จ๊วฟฟ ซู๊ดดดด"ฉันดูดดึงริมฝีปากของอาธันพลางขบฟันกัดหยอกเย้าริมฝีปากของอาธันเล่นย่างหมั่นเขี้ยวดวงตาทั้งสองข้างของฉันก็ปิดลง
"อื้ออออ"อาธันร้องขึ้นแล้วเขาก็ออกแรงผลักไหล่ของฉันจนฉันหลุดออกมาจากตัวของเขาได้สำเร็จ
"ทีหลังอย่าเล่นอะไรแบบนี้อีก เราเป็นหลานของอา และที่สำคัญอามีแฟนแล้ว"
"เลิกคิดอะไรกับอาได้แล้วแก้มใส เรื่องของเรามันไม่มีทางเป็นไปได้เลย"อาธันเอ่ยบอกฉันด้วยนำ้เสียงจริงจัง แววตาที่เขามองมาที่ฉันมันเต็มไปด้วยความว่างเปล่าและนิ่งสงบเยือกเย็น แต่ผิดกับฉันที่ใจของฉันกำลังแหลกสลาย
"อาธันมีแฟนแล้วเหรอคะ?"ฉันมองหน้าอาธันพลางเอ่ยถามอาธันไปด้วยนำ้เสียงแผ่วเบาอย่างคนหมดแรง ฉันไม่มีแรงที่จะทำอะไรต่อไปแล้ว เพราะฉันกำลังอกหัก
"อืม อามีแฟนแล้วครับ อารักเธอมากและที่สำคัญอากำลังจะขอเธอแต่งงาน"อาธันเอ่ยบอกฉัน ฉันที่ได้ยินคำพูดของอาธันทำให้ฉันนำ้ตาคลอขึ้นมาทันที อาธันมีแฟนแล้ว อาธันกำลังจะขอผู้หญิงคนนั้นแต่งงาน เขาไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม
"แก้มใส!"อาธันเอ่ยเรียกฉันเสียงดังด้วยความตกใจที่อยู่ๆฉันลุกขึ้นจากเตียงนอนของเขาและเดินออกมาจากบ้านของอาธัน ฉันรู้สึกหนาวฉันจึงยกมือขึ้นมาโอบกอดร่างของฉันและเดินกลับไปยังบ้านของคุณย่าด้วยสภาพที่ท่อนบนเปลือยเปล่าพร้อมกับใจที่แหลกสลาย