ร้านน้ำชาจ้าวยุทธจักร
หนึ่งบุรุษไร้ลมปราณจะทยานขึ้นเหนือผู้คน ธรรม อธรรม มารเล็ก มารใหญ่ ยอยุทธ์ หรือใดๆ ล้วนต้องสยบแทบเท้า...ทว่าความฝักใฝ่ของเขามีเพียงการใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัว และเปิดร้านน้ำชาเรียบง่ายร้านหนึ่งเท่านั้น...
คัมภีร์มหาเวทย์สยบไพรี
ความตายอาจจะไม่ใช่จุดสิ้นสุดของชีวิต แต่กลับเป็นการเริ่มต้นใหม่ของชีวิตที่อยู่เหนือเกินกว่าจะจินตนาการของชายหนุ่มผู้มีนามว่า..ดนุสรณ์ คัมภีร์มหาเวทย์สยบไพรีเป็นเรื่องราวของโลกต่างมิติ โลกเวทมนตร์ที่อยู่เหนือเกินกว่าจะจินตนาการ
Writer's world ตัวละครเหล่านั้นมีชีวิตจริงในต่างโลก!
ระบบนักเขียนสามารถพาเธอไปต่างโลกได้อย่างอิสระ มีโลกมากมายที่รอการไปเยี่ยมเยือนและรอให้ถูกเขียนเป็นนิยาย! และรู้หรือไม่ว่านิยายที่พวกคุณอ่านอาจจะเป็นเรื่องราวของบุคคลจริงๆ จากต่างโลก! เลล่า นักเขียนผู้ที่ได้รับระบบนักเขียนได้เดินทางข้ามโลกและได้พบกับเด็กชายที่จะมาเป็นตัวเอกนิยายของเธอ เธอเลี้ยงดูเขาโดยหวังว่าเขาจะกลายเป็นพระเอกแสนดี แต่ว่า....ไหงกลายเป็นว่าเขามีนิสัยเหมือนจอมมารผู้ชั่วร้ายแบบนี้ล่ะ!? เด็กคนนั้นได้กล่าวว่า... "การตบหัวหมาและแมวมันสนุกดีไม่ใช่เหรอ?" "ดูสิ พวกเขาทำหน้าหวาดกลัวรอยยิ้มของผม คิกๆ" "ไม่ได้! คุณจะติดตามเจ้านั่นไม่ได้ คุณต้องสนใจแค่ผมสิ!" "ผมจะครอบครองทุกอย่าง เพราะงั้นอยู่กับผมตลอดไปนะ อย่าหายไปเลย" มันค่อนข้างยากที่จะทำให้เขาเป็นพระเอกแสนดี...
ท่านอ๋องมิใช่เราหย่ากันแล้วหรอกหรือ
หกหนาวถูกตกแต่งให้กับชินหวางแห่งหนานสุยผ่านไปอีกแปดหนาวนางกลับถูกมอบหนังสือหย่าแต่ก็ช่างเถิดคนเช่นนาง'เฉียวปิงเซียว'ล้วนไม่คิดมาก...หย่าแล้วก็ดี...หย่าแล้วช่างดียิ่ง! นางจะได้พ้นไปจากกำแพงสูงล้ำคุกที่มีนามว่า'ตำหนักอิงธารา'นั่นเอง
CURSED PRINCESS สาปสโนไวท์
เธอได้สมัครเข้าไปเป็นพี่เลี้ยงเด็กในคฤหาสน์ตระกูลดังทางภาคเหนือ ในเคหาสน์แห่งนั้น นอกจากจะมีพี่น้องทั้งหมด 7 คน ชาย 6 หญิง 1 ยังมีเรื่องราวลึกลับ เหตุฆาตกรรมอันซับซ้อน และความลับ ที่อาจเปลี่ยนแปลงชีวิตเธอไปตลอดกาล
Secret Love of Vampire
Vampire ล่ารัก มนตร์เสน่หา Lycan Vampire เจ้าเสน่ห์ : “ที่เธอพูดมาน่ะ ฉันต้องได้อยู่แล้ว แต่ที่ต้องการนะเป็น...” เขามันพวกมักมาก ถ้าได้คือต้องทั้งหมด แต่ถ้าไม่ได้...เขาก็จะกำจัดมิให้เหลือซาก! “อะไร” สุพรรณิการ์เอ่ยถามด้วยหัวใจสั่นๆ Lycan แสนเสน่หา : แน่ะ...ยายตุ้ยนุ้ยจอมตะกละกลบความเขินด้วยการทำหน้ากระฟัดกระเฟียดและประทุษร้ายเขาเสียนี่ อย่างนี้ต้องถูกลงโทษ! เจอโรมีสอดแขนรัดรอบเอวคอดกิ่วและพลิกกายกลับให้ร่างนุ่มนิ่มตกอยู่ใต้อาณัติ “ว้าย! ไม่เอานะเจโร ไม่เล่นอย่างนี้นะ” เจ้าสาว Vampire : “ให้หัวใจนำทาง รักจะพาเราผ่านเรื่องเลวร้ายทุกอย่างไปได้” พลังแห่งรักชนะทุกสิ่ง!
สามีที่ร้าย(รัก)
‘เกลียดคนโกหก เกลียดคนหลอกลวง’ เป็นคำที่นักธุรกิจหนุ่มอย่างดรณ์ เดชาโชตช่วง ท่องไว้ในใจเรื่อยมา นับตั้งแต่ถูกคนใกล้ชิดที่สุดในชีวิต ทำลายความไว้วางใจที่เคยมีมาแต่ไหนแต่ไร ‘ไม่ให้โอกาสใครซ้ำสอง’ และเขายึดถือคตินี้นับตั้งแต่นั้น ไม่ว่าจะผู้ใต้บังคับบัญชา หรือคนใกล้ตัว เพื่อกันไม่ให้คนเหล่านั้น ทำให้เขาเสียใจ ทำให้เขาผิดหวังอีก ทว่า เขากลับต้องกลืนคติประจำใจเหล่านี้ไว้ และเก็บงำไม่ให้ใครรู้ เมื่อได้เผลอมอบหัวใจให้กับ ‘อาภาภัทร ดิษยากรกุล ชไนเดอร์’ หญิงสาวที่เขาตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็น เพราะเธอช่างสวย สง่างาม คุณสมบัติทุกด้านเพียบพร้อม เขาหมายมั่นปั้นมือว่าจะต้องดึงเธอมาเป็นคู่ชีวิตให้ได้ ต่อให้ยากเย็นแสนเข็ญ หรือต้องแลกด้วยอะไร เขาก็พร้อม แต่ไม่คิดไม่ฝัน ว่าสาวสวยและสูงส่ง จะทำให้เขาผิดหวังตั้งแต่ยังไม่เข้าสู่ประตูวิวาห์ด้วยซ้ำ เขาจะทำยังไง จะเดินหน้าต่อ หรือยกเลิกงานเสีย แล้วไปให้ไกล ผู้หญิงโกหก ผู้หญิงหลอกลวงคนนี้ .......... “คุณกล้าดียังไง ถึงขัดคำสั่งผมต่อหน้าคนอื่น” “ฉันจะทำอีก ถ้าคุณคิดจะหยามฉัน ด้วยการเอาผู้หญิงคนนั้นมายุ่งในห้องนี้” “ผมจะทำอะไรก็เป็นสิทธิ์ของผม” “งั้นการที่ฉันไม่ยอมทำตามคำของคุณ ก็ช่วยคิดว่ามันเป็นสิทธิ์ของฉันด้วย เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณล้ำเส้นมากเกินไป ฉันก็จะจัดการตามวิธีของฉัน เข้าใจตรงกันนะ” “ร้ายนักนะตัวแค่นี้! มานี่เลย!!!” “ปล่อยฉันนะ!!!!” “ไม่ปล่อย! ปากดีแบบนี้สงสัยผมคงต้องจัดหนักแล้วมั้ง เอาสักกี่ครั้งดีล่ะ ถึงจะคุ้มค่าเงินสองแสนห้าที่ผมเพิ่งโอนให้ แล้วไหนจะที่ไปเสียมารยาทกับแขกผมอีก” “แขกเหรอ ฉันไม่เคยเห็นแขกคนไหนใส่บิกินีแล้วนั่งเบียดเจ้าของบ้านที่มีเมียนั่งอยู่ทนโท่ขนาดนั้น” “คุณหึงหรือไง” “ทำไมฉันต้องหึงด้วย ในเมื่อฉันกับคุณจะหย่ากันอยู่แล้ว อยากทำอะไรกับใครก็เชิญเลย ไปให้พ้น อย่ามายุ่งกับฉัน” “ไม่ต้องไล่ บอกแล้วไงถึงเวลาผมไปเอง แต่ตอนนี้ผมต้องเอาคืน!” ร่างเล็กๆ ถูกเขารวบขึ้นไปพาดบนบ่าได้อย่างง่ายดาย แล้วเดินออกไป “ปล่อยฉันสิไอ้คนบ้า! คนทุเรศ!!” คนห้อยหัวไปหาพื้นก็ทั้งดิ้น ทั้งร้อง สองกำปั้นก็ทุบหลังเขาไม่ยั้ง “โอ๊ย!!!” พอถูกเขาจับโยนลงไปหาเตียงก็ถึงกับจุก แต่ก็พยายามลุกขึ้นเพื่อหมายจะพาตัวหนีจากห้องให้จบๆ ไป แต่กลับทำอย่างใจอยากไม่ได้ เพราะตัวใหญ่ๆ ของเขาโถมลงไปหา “ไม่นะ อะ...” ปากบางกำลังจะร้องด่า ก็ถูกฉกลงไปบดขยี้อย่างรุนแรง ...
ไฟรักมาเฟียร้าย
“แล้วถ้ามีคนเสนองานดีๆ เงินเดือนงามให้คุณจะว่าไงล่ะ” “ใครคะ แล้วงานอะไรคะ” “ก็ผมไง กำลังเสนองานดีๆ ให้คุณ อยากได้เงินเดือนเท่าไหร่ผมเปิดกว้างให้กรอกตัวเลขเลยนะ คุณจะว่าไง แต่บอกไว้ก่อนนะว่า ค่าตอบแทนดีงานก็ต้องหนักพอสมควร” “หนักแค่ไหนคะ แล้วฉันจะต้องทำอะไรบ้างคะ” “ก็ไม่ต้องทำอะไรมาก แค่อยู่ใกล้ๆ ผมแบบนี้ทุกที่ ทุกเวลาที่ผมต้องการ ไม่ว่าจะกลางวันกลางคืน ดึกดื่นหรือเย็นย่ำ คุณต้องยินยอมตามใจผมทุกเมื่อ” “แล้วออฟฟิศฉันจะอยู่ที่ไหนคะ” เขายิ้มร่าอย่างคนอิ่มสุขก่อนตอบเสียงนุ่มหู “โดยส่วนใหญ่เราจะใช้เตียงเป็นออฟฟิศ แต่บางครั้งก็จะมีการใช้ ห้องน้ำ ห้องครัว ห้องรับแขก ห้องนั่งเล่นบ้าง แต่ถ้าผมต้องการความรวดเร็วโดยไม่ต้องรออะไร ไม่ว่าคุณจะอยู่ไหนผมก็จะสั่งงานคุณทันที ทั้งบนโต๊ะอาหาร โซฟา ห้องฟิตเนส บนหรือในสระน้ำ บางครั้งก็อาจจะเป็นตรงระเบียงนี้ คุณทำได้มั้ย” “อายเขาตายเลย ใครกันจะทำอะไรบนระเบียงแบบนี้” “ผมสัญญาว่าจะสั่งงานคุณตอนกลางคืนถ้าต้องเป็นระเบียงนี้ แต่ถ้าผมทนไม่ไหวก็อาจจะผิดสัญญาบ้าง อย่างเช่นตอนนี้ไง ที่ผมทนจะไม่ไหวอยู่แล้วเวลาได้ยืนกอดคุณเฉยๆ โดยไม่ให้ทำอะไร รู้หรือเปล่าว่าผมจะลงแดงตายให้ได้ ดูสิว่าผมกำลังต้องการคุณ” พลอยหยกตกใจไม่น้อยเมื่อหน้าท้องแบนราบเรียบรับรู้ถึงกายเต็มตึงของเขา กำลังจะเปิดปากว่าแต่ก็ถูกเขาก้มลงมาเอาปากปิดไว้ แล้วมอบจุมพิตอันดูดดื่มให้อย่างนุ่มนวลอ่อนหวาน “คุณจะเริ่มงานตรงนี้หรือที่เตียงดี” ปลัมน์เอ่ยเสียงนุ่มขณะละจากริมฝีปากอิ่มพรมจูบไปตามพวงแก้มสีระเรื่อที่ผู้เป็นเจ้าของกำลังแหงนหงายเพื่อให้เขาสัมผัสได้อย่างสะดวก “ว่าไงอมาโต้ ตรงนี้หรือเตียง ถ้าคุณไม่ตอบผมจะเหมาว่าคุณอยากเริ่มงานตรงนี้นะ” มือบางต้องรีบห้ามมือหนาของเขาที่รีบเลื่อนลงไปใต้ชายกระโปรง “ว่าไง! ตอบผมเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นผมจะให้คุณเริ่มงานที่นี่” หญิงสาวพยายามใช้ความคิดอย่างรอบคอบที่จะตอบ แต่ไม่ว่ายังไงสุดท้ายก็ต้องพลีกายให้เขาเชยชมอยู่ดี ไม่ว่าจะตรงนี้หรือตรงไหน “อืม! เตียงค่ะ” อย่างน้อยๆ ก็ไม่โจ่งแจ้งเหมือนระเบียงนี้ แม้จะสูงหลายสิบชั้นและกลางวันอย่างนี้คงไม่มีใครมาคอยแอบดูแน่ แต่ใครจะเสี่ยง “ผมขอต่อรองเป็นโซฟาแทนได้มั้ย ห้องนอนมันไกลไปนิด ผมเริ่มจะทนไม่ได้แล้ว” “ไม่เอาค่ะ” “โอเคๆ เตียงก็เตียง”
กำเนิดเทพนิทรา
ในโลกแห่งการบ่มเพาะ การฝึกฝนวิชาต่อสู้ การแสวงหาพลัง หรืออายุขัย โลกใบนี้คือโลกที่แตกต่างจากโลกที่เราอยู่ เทพเจ้า ปีศาจ หรือสัตว์อสูร ล้วนมีอยู่จริง ผู้คนต่างต่อสู้กันเพื่อแย่งชิงสิ่งของล้ำค่า และทรัพยกรในใช้ในการบ่มเพาะ ความตายคือสิ่งปกติทั่วไป สงครามมีอยู่ทุกที่ ยุคสมัยที่ยังไม่เจริญรุ่งเรือง เด็กหนุ่มที่เกิดมามีอาการนอนหลับตลอดเวลา ตื่นขึ้นมานานๆครั้ง แต่ขณะที่เขาหลับโดยไม่ได้บ่มเพาะใดๆ ระดับพลังของเขาเพิ่มขึ้นอย่างน่าประหลาด ไม่รู้ว่านี่คือโรค หรือพรสวรรค์กันแน่
ย้อนเวลาท่องยุทธภพ
"แม่หนู...ในคืนเดือนมืดเจ้าต้องระวังตัวเอาไว้..ความซวยครั้งใหญ่ของเจ้าจะมาเยือน...อยู่ใกล้น้ำก็จะจมน้ำ อยู่ใกล้ไฟก็จะเกิดไฟไหม้ อยู่บนผืนดินก็จะเกิดอุบัติเหตุถึงตาย ถ้าเจ้าผ่านคืนนั้นได้เจ้าก็รอด..." ความซวยแบบปริศนาของหญิงสาวที่มาพร้อมกับคืนเดือนดับ ถูกแม่หมอที่ไม่รู้ที่มาที่ไปทักแต่เช้าแบบนี้ สงสัยฉันคงจะตายจริงเสียแล้วล่ะมั้ง? จะซวยทั้งทีดันไม่มีช่องทางให้มีชีวิตรอดกันบ้างเลย (กระซิก) แต่พอตายแล้ว แทนที่จะได้ไปโลกหลังความตาย ฉันกลับมาโผล่ในโลกที่คล้ายจีนโบราณที่เรียกกันว่าโลกยุทธภพ กิจวัตรประจำวันที่ผู้คนปาพลังปราณใส่กันเป็นการละเล่น อันตราย...อันตรายยิ่งนัก !!!!