HOTNERD 6

1221 Words

ฉันก็เลือกที่จะกลับมานั่งลงฝั่งตรงข้ามเขาเหมือนเดิมและหยิบแก้วแอลกอฮอล์ขึ้นดื่มโดยสายตายังคงจ้องมองเขาไม่หยุด แต่เขาก็ยังไม่สนใจฉันเหมือนอย่างเช่นเคย จนกระทั่ง... “มึงไปเข้าห้องน้ำไหม” ซิลฟี่หันมาถามฉันอีกครั้ง “ไม่อะ กูยังไม่ปวด” “โอเค” มันตอบฉัน จากนั้นมันก็หันไปอ้อนผัวของมันเพื่อให้พี่ธามพาไปเข้าห้องน้ำ ทำให้ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะกับพี่เคนสองคน ตอนนี้แหละโอกาสของฉันมาถึงแล้วดูสิ จะกล้าเมินฉันไหม..... “คลับพี่นี่น่าเที่ยวดีนะ” “ขอบคุณครับ” ร่างสูงส่งยิ้มให้เธอเล็กน้อยก่อนจะหันไปมองทางอื่น “หรือเป็นเพราะเจ้าของคลับนี้หล่อด้วยนะ คนถึงได้เยอะขนาดนี้” ฉันเอ่ยบอกพร้อมกับเท้าคางลงที่โต๊ะจ้องมองใบหน้าพี่เคนไปด้วย แต่... “ไม่รู้สิครับ” เขาตอบฉันทั้งที่สายตายังมองไปทางอื่น การกระทำของเขาที่ปฏิบัติต่อฉัน มันทำให้ฉันอดคิดไม่ได้ว่าเขาไม่ชอบขี้หน้าฉันหรือยังไง ฉันจึงเลือกที่จะถามเขาออกไปตามตรง “พี่ไม่ชอบหนูเหรอ?” “เปล่านิครับ” “เปล่า แต่เมินหนูเก่งนะ” เพราะความปากไวทำให้ฉันพูดแบบนั้นออกไป “ใช่ครับ พี่ไม่ชอบเรา” ร่างสูงตอบออกมาตามตรงในสิ่งที่เขารู้สึกอยู่ในตอนนี้ แต่คำตอบที่ได้ กลับทำให้เซลีนหน้าชาไปชั่วขณะเธอไม่คิดว่าเขาจะตอบตรงขนาดนี้ แต่มีเหรอเด็กดื้ออย่างเธอจะยอม.... “ทำไมคะ! หนูไม่สวยไม่เด็ดพอเหรอพี่ถึงไม่ชอบ” ฉันอดหมั่นไส้กับคำตอบของเขาไม่ได้จริงๆ หน้าตาก็ไม่ได้หล่อแบบลูกพระเจ้าขนาดนั้น ออกจะดูจืดชืดไปด้วยซ้ำ แถมปากยังดีบอกไม่ชอบผู้หญิงสวยๆ อย่างฉันอีกได้ไง มันเกินไปจริงๆ ด้วยความโมโหฉันจึงลุกขึ้นเดินไปนั่งลงบนตักของพี่เคนทันที พรึบ! การกระทำบ้าบิ่นของร่างเล็ก ทำให้เคนชะงักนิ่งไม่น้อย แต่เมื่อเซลีนเห็นท่าทีของเขาที่แสดงออกมาอย่างนั้น เธอยิ่งได้ใจอยากแกล้งเขาหนักกว่าเดิม.... หึ อยากเกลียดฉันดีนัก งั้นฉันก็จะอ่อยให้หนักเอาให้ติดฉันไปไหนไม่ได้เลยคอยดู “พี่รู้ตัวป่ะว่าเด็กเนิร์ดอย่างพี่มันน่าแกล้งมากแค่ไหน ยิ่งพี่บอกไม่ชอบหนู มันยิ่งทำให้หนูอยากแกล้งพี่มากขึ้นรู้ไหม” ฉันพูดพร้อมเบะปากยกยิ้มส่งไปให้ด้วยท่าทีเย้ยหยันและขยับก้นบดเบียดลงที่เป้ากางเกงของพี่เคนไม่หยุด “….” เคนยังคงเงียบไม่ตอบ แต่เก็บทุกคำพูดที่หลุดออกจากเธอปากทุกคำ ความเงียบของเขาทำให้เซลีนยิ่งได้ใจ เธอจึงถือวิสาสะเอื้อมมือไปจับใบหน้าของเขา ดวงตากลมโตจ้องมองเข้าไปในนันต์ตาคู่นั้นก่อนจะโน้มตัวลงไปใกล้ๆ เพื่อซุกไซ้ลงที่ซอกคอของเขา.... “คิดจะทำอะไรครับ?” มือหนาดันตัวเธอไว้ “ทำอะไรดีน๊า ที่ทำให้คนที่เกลียดเราหันมาหลงเรา” มือเล็กเอื้อมไปคล้องที่ลำคอหนาของเขาด้วยท่าทียั่วยวน เธอจ้องมองดวงตาคมผ่านแว่นตาหนาและยกมือขึ้นจับแว่นตาของเขาเพื่อจะถอดมันออก มองดูหน้าหล่อๆ ของเขาชัดๆ แต่ทว่า... “หยุดความคิดนั้นเถอะ เพราะถึงเราจะพยายามแค่ไหนพี่ก็ไม่หลงเด็กดื้ออย่างเราอยู่ดี” ปากหนาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่แววตาดุร้าย “แต่หนูไม่ได้ดื้อสักหน่อย” “ลุกออกไปครับ! ก่อนที่พี่จะ....” “อดใจไม่ไหวใช่ไหม” เซลีนพูดแทรกขึ้น พร้อมส่งยิ้มให้รุ่นพี่หนุ่มกวนๆ เคนจ้องมองใบหน้าสวยของเซลีนนิ่งและขบกรามแน่น เพราะเขาต้องพยายามระงับอารมณ์เอาไว้อย่างหนัก เพราะถ้าเป็นคนอื่นเธอคงโดนเขาผลักออกจากตักแล้ว แต่โชคยังดีที่เธอเป็นญาติของซิลฟี่ เมื่อแกล้งเขาจนพอใจแล้วเซลีนก็ลุกขึ้นจากตักของเคน “ทีหลังเราอย่าทำแบบนี้อีกนะ ถ้ายังไม่รู้จักพี่ดีพอ...” ร่างเล็กไม่ได้ตอบอะไร เธอเดินกลับไปทิ้งตัวนั่งไขว่ห้างลงที่โซฟาตัวเดิม และส่งยิ้มให้เขาด้วยรอยยิ้มท้าทาย เหมือนไม่ได้รู้สึกอะไรในคำพูดและคำเตือนของเขาเลยแม้แต่นิดเดียว “งั้นพี่เคนก็รีบทำให้หนูรู้จักพี่สิ....คะ” ร่างเล็กกัดลงที่ริมฝีปากตัวเองเบาๆ ก่อนจะจ้องมองหน้าร่างสูงไม่วางตา ซึ่งเขาก็ไม่หลบสายตาเธอไปไหนเช่นกัน จนกระทั่งซิลฟีกับธามเดินลงมา... “มึงกลับเลยไหม” “แล้วแต่” ฉันละสายตาจากพี่เคนหันไปตอบซิลฟี่ “เออ งั้นกลับกัน พี่เคนงั้นซิลกับก่อนนะ” ร่างสูงลุกขึ้นเดินไปหยุดยืนด้านหน้าธามและซิลฟี่ ก่อนจะพยักหน้าและส่งยิ้มไปให้ด้วยท่าทีปกติเหมือนเหตุการณ์เมื่อสักครู่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น “กูกลับก่อนนะไอ้เคน มีความสุขมากๆ นะมึง” “ขอบใจมากๆ มึง” หลังจากบอกลากันเรียบร้อยซิลฟี่กับธามก็เดินนำเซลีนลงไปข้างล่างก่อน ร่างสูงที่กำลังจะเดินกลับขึ้นไปบนห้องทำงานของเขาก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเด็กดื้อเดินมาหยุดยืนด้านหน้าเขาก่อน ดวงตาคมจ้องมองหญิงสาวด้านหน้าด้วยสายตาเรียบนิ่ง ซึ่งเขาเองก็ไม่ได้คิดจะหลบสายตาของเธอเช่นกัน เพราะอยากรู้ว่าเด็กดื้ออย่างเซลีนจะทำอะไรอีก “ไม่ชอบหนูเยอะๆ เมินหนูบ่อยๆ นะคะ เพราะมันทำให้หนูรู้สึกท้าทายดี” เท้าเล็กเขย่งขึ้นก่อนจะกดริมฝีปากลงที่ซอกคอของเคนและใช้ปลายลิ้นดูดแม้มมันเบาๆ เพื่อสร้างรอยไว้บนคอของเขา... จ๊วฟ! แล้วเดินออกไปทันที . . “หึ เด็กเนิร์ดงั้นเหรอ งั้นเด็กเนิร์ดคนนี้จะรอดูจุดจบสายอ่อยอย่างเธอ” ปากหนาเหยียดยิ้มขึ้น ก่อนจะเดินล้วงกระเป๋ากางเกงขึ้นไปบนห้องทำงานของเขาทันที มือหนาคว้าโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออกหาใครบางคน... “ขึ้นมาหาฉันบนห้องหน่อย” เพราะยอมรับว่าเขาต้องอดกลั้นอารมณ์อย่างหนักกับเซลีน จนตอนนี้เขาต้องหาที่ระบายก่อน เคนจึงเลือกโทรหาพีอาร์สาวในคลับขึ้นมาช่วยดับความร้อนรุ่มในกายนี้ให้มอดไหม้ ถึงแม้เขาจะไม่ค่อยชอบใช้บริการของทางคลับของเขาเท่าไหร่ก็ตาม แต่ในตอนนี้เขาไม่รู้ว่าจะไปหาใครที่จะมาระบายให้เขาได้ทันท่วงทีเท่าตอนนี้แล้วจริงๆ แต่ไม่ต้องห่วงหรอกเพราะคนอย่างเขามันรอบคอบอยู่แล้ว เมื่อกิจกรรมจบลงเขาก็แค่ไล่เธอพวกนั้นออกจากคลับ เพราะอย่างนี้คลับเขาถึงมีพนักงานหน้าใหม่อยู่ตลอด...

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more