You're mine อ่อยระดับนี้เรียกพี่ว่าผัวได้ยังคะ

ยั่วเก่ง

You’ re mine อ่อยระดับนี้เรียกพี่ว่าผัวได้ยังคะ

Ep.3

ฉันสาวเท้าเดินไปยังคนตัวสูงที่ยังคงนั่งคลอเคลียซอกคอของผู้หญิงอีกคนอยู่

พรึ่บ

ฉันถือวิสาสะนั่งลงบนตักแกร่ง ยกมือขึ้นโอบรอบคอของพี่คีย์ใช้มืออีกข้างประคองใบหน้าเขาให้หันมามองฉันแล้วจรดริมฝีปากฉันลงไปบนริมฝีปากหนาของเขา

พี่คีย์ตอบรับจูบของฉันเขาส่งลิ้นร้ายมาสำรวจโพรงปากหวานอย่างร้อนแรง ฉันขบเม้นลิ้นหนาพร้อมกับมือที่สอดไปตามไรผมของร่างสูง

พี่คีย์ใช้แขนทั้งสองโอบรอบเอวของฉันเอาไว้กันไม่ให้ตกลงจากตักของเขา เมื่อฉันได้รสจูบที่พึ่งพอใจแล้ว ฉันผละริมฝีปากอย่างอ้อยอิ่งปรายตามองธามที่ยืนมองอยู่สีหน้าโกรธเกรี้ยวของเขาทำให้ฉันชอบใจ ฉันกรีดยิ้มหวานใส่เขาเล็กน้อยก่อนจะลุกออกจากตักของพี่คีย์เดินตรงมายังธามหยุดอยู่ตรงหน้าเขา

ร่างบางเดินนวดนาดมายังร่างสูงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนเก่ายืนกำหมันแน่นด้วยความโกรธ

"หึงเหรอ~ หรือนายจะมาเป็นชู้ฉันก็ได้นะทำแบบที่นายเคยทำไง"

คนตัวเล็กยิ้มหวานพร้อมใช้แขนโอบรอบคอคนตัวสูงอย่างยั่วยวน

"ไอ้นั่นเหรอที่บอกว่าผัวเธอ อย่ามาโกหกฉันเลยเอล"

"ทำไมต้องโกหกนายด้วย นายสำคัญกับฉันขนาดนั้นเลย"

ร่างบางแค่นหัวเราะเธอหันกลับไปมองคีย์ที่ยังคงนั่งโอบผู้หญิงอีกคนอยู่ แต่สายตาเย็นชานั้นยังคงจ้องมองเธอไม่วางตา

"ไม่เห็นเหรอว่ามันมีเมียอยู่แล้ว"

ธามเสมองไปยังด้านหลังของเอล ก็เห็นๆอยู่ว่ามันมีผู้หญิงกกอยู่ข้างๆเธอยังจะไปยุ่งกับมันทำไม

"มีแล้วทำไมก็แค่สนุกป่ะ นายก็สนุกไม่ใช่เหรอที่ได้ทำแบบนี้"

เอลใช้นิ้วเรียวลูบไล้ไปตามกรอบหน้าของธาม จนอีกฝ่ายคาดเดาไม่ได้ว่าเธอรู้สึกยังไงแค่ข้ามวันเธอจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนได้ยังไง

"เธอจะยอมกลับมาเป็นเหมือนเดิมไหม ฉันไม่ได้อยากจะหมั้นกับเขา ฉันรักเธอคนเดียวนะเอล"

ร่างบางส่งยิ้มหวานตอบกลับมา เธอจูงมือของธามมาใกล้โต๊ะที่คีย์นั่งอยู่จนคีย์ขมวดคิ้วยุ่งไม่เข้าใจว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่

คนตัวเล็กปล่อยมือจากธามเธอเดินไปหย่อนตัวนั่งบนตักของคีย์ตามเดิมก่อนจะโน้มหน้าไปก้มจูบร่างสูงอย่างหวานเชื่อม สัมผัสอ่อนหวานถูกส่งจากปากอวบอิ่มเธอตวัดลิ้นเรียวรับกับลิ้นหนาที่ตอนนี้ถูกคนร่างเล็กครอบครองมอบความหวานให้

เอลถอนริมฝีปากออกอย่างช้าๆเธอหันไปฉีกยิ้มหวานใส่ธามอีกครั้งพร้อมเอ่ยเสียงหวานใสแต่คนฟังกลับรู้สึกว่ามันเจ็บปวดและเย็นชา

"ฉันก็รักนายธาม"

เธอเอ่ยมันด้วยร้อยยิ้มจนธามทนไม่ไหวหมุนตัวกลับอย่างเดือดดาล เขาไม่พอใจนักที่ของๆเขามันถูกคนอื่นฉกชิงไปต่อหน้าต่อตา

"สนุก?"

คีย์เอ่ยถามร่างบางบนตักที่มองตามหลังของธามออกไป

"อื้อ ก็สนุกดี" เธอหันมายิ้มให้เขาอีกครั้ง

"หรือพี่ไม่สนุก"

ร่างบางช้อนสายตายั่วยวนคีย์กระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะกดท้ายทอยคนตัวเล็กให้โน้มลงมาแล้วประกบจูบเธออย่างเร่าร้อน มือหนาลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของร่างบางไล้ลงมาเรื่อยๆกระทั้งขาอ่อนของเธอ ผิวขาวเนียนละเอียดแถมนุ่มนิ่มราวผิวเด็กยิ่งยั่วให้มือหนาอยากสัมผัสมากขึ้นเรื่อยๆ

"อีเอลลลลล"

เสียงเรียกของนาโนที่ดังลั่นร้านจนทำให้คนรอบข้างหันมามอง รวมทั้งเอลที่ต้องผละออกจากคีย์ด้วยความตกใจ

"ถ้าจะขนาดนี้ไปเปิดห้องเถอะ พี่คีย์ก็แม่งไม่ลงทุนเลย"

นาโนบ่นอุบอิบพร้อมกับเดินเข้ามาพร้อมเวย์และฟรีส

"ใครจะไปเหมือนแกอีโน คิดแต่เรื่องแบบนี้"

ฟรีสกรอกตาอย่างเอือมๆแล้วหันไปมองเอลแล้วเอ่ยประโยคถัดมา

"แกคิดเหมือนอีโนป่ะ อย่าบอกนะว่าอีโนแพร่เชื้อให้แกแล้วอ่ะ"

"เชื้อบ้าอะไร"

เอลทำหน้างงๆเชื้ออะไรของอีโน

"เชื้อแรดไง แม่งมาจากอีโนทั้งนั้น"

"อีเพื่อนเวร ด่าฉันคนเดียวได้ไงของแบบนี้น่ะถ้าไม่มีเชื้ออยู่บ้างมันก็ไม่กระตุ้นหรอกเว้ย"

นาโนโวยวายลั่นก่อนจะเงียบกริบเมื่อเสียงทุ้มเข้มเอ่ยสวนออกมา พร้อมอมยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์

"ฉันคิดนะ"

ร่างสูงยักคิ้วข้างหนึ่งอย่างกวนๆเขามองเอลที่ยืนนิ่งไปไม่ได้มีสีหน้าตกใจใดๆเผยให้เห็นผิดกับเพื่อนของเธอที่แสดงออกอย่างชัดเจน ว่าตกใจกับคำพูดของเขาแค่ไหน เขาเลยเอ่ยต่อไปอย่างจงใจ

"เพื่อนน้องแม่งยั่วเก่ง น่าสนุกดี" เขาดันลิ้นกับกระพุ้งแก้มแล้วเลียริมฝีปากหนาอย่างนึกสนุกสายตาเจ้าเล่ห์มองร่างบางตรงหน้าอย่างเปิดเผย

"ระดับนี้แล้วอย่าหลงมาติดกับนะคะพี่คีย์ ขอบอกไว้เลยว่าเอลไม่ปล่อยง่ายๆแน่"

คนตัวเล็กพูดเสียงเบากระซิบที่ใบหูของคีย์ยังไม่วายเอลก็ขบเม้นใบหูของเขาเบาๆด้วยความหมั่นเขี้ยว เธอละจากใบหูของคนตัวสูงมาจุ๊ปปากหนาเบาๆพร้อมเอ่ยเสียงหวานยั่วเย้าคนตรงหน้า

"จะทำหลงจนโงหัวไม่ขึ้นเลยคอยดู"