İnsanın hayatı bir cümleyle değişir miydi? Ferhad hayatının bir cümleyle değiştiğini hissediyordu. Fallara inanmazdı, altıncı his diye bir şey yoktu. Ama bir şiir, bir cümle değiştirmişti tüm hayatını.
“Kehribar bir taş, yakar içini
Sevda yolu her daim dikenli
Tutmaya kalkma sakın o eli
Yaklaşırsan ölecek kalbindeki kişi
***
İlk gözlerini görmüştü. Bir çift göze ömür adanır mıydı? Adanır demişti içindeki ses. Boynundaki kehribar taşlı kolyeyi görene kadar.
Yolunu değiştirmiş, kızdan hızla uzaklaşmıştı. Oysa Leylan artık kaçamadığı bir gerçekti.
Daha fazla dayanamadığı bir an, düşünüp taşınıp bir falın, bir sözün, bir şiirin peşine takılarak daha ilk anda yüreğine vurgun olan kadından uzak kalmak istemedi. Vurgunu olduğu kehribar gözlere doya doya özgürce bakmak istedi.
Yaklaşmak istedi, dokunmak istedi, sevmek istedi. Kadın da onu severken, etrafında pervane olurken uzak durmak nasıl zordu.
Tam ona yaklaşırken önce telefonu çaldı, ardından kadının göğsünün üzerinde kırmızı bir nokta belirdi.
“Uzaktan yaşadığını bilmek mi? Yoksa yaklaşıp ölmesini izlemek mi? İyi düşün doktor?”
***
Bir kararın eşiğindeydi genç adam. Neden olduğunu bilmiyordu. Neden tehdit edildiğini bilmiyordu. Yaklaşsa Leylan neden ölecekti anlamıyordu. Fakat sorgulama şansı yoktu. Bir adım atsa patlayacak mıydı silah, deneme şansı yoktu.
“Tamam,” dedi çaresiz bir sesle. “Tamam.”
“Ferhad Bicanlı, eğer birine tek kelime edersen ölen yalnızca Leylan Ömerli olmaz.”