Poetic Justice

Defying Death

What am I doing really.” Wika nang nilalang saka napalatak at lumapit sa sanggol na patuloy ang mahinang t***k nang puso. Nagulat pa siya nang biglang hawakan nang sanggol ang daliri niya. It was like he can feel her fighting for her life. Ito ang unang beses na may isang mortal na nakahawak sa kanya. Mortals can’t see or touch him. Ang kaluluwa lang nang mga sinusundo niya ang nakakakita sa kanya kapag pumatak na ang huling buhangin sa hourglass nila.

“Do really want to live that badly?” tanong niya. Lalo namang humigpit ang hawak nang sanggol sa daliri niya. Taka siyang napatingin sa daliri niyang hawak nang sanggol. She is fighting for her life. Pero paano siya mabubuhay. Napatingin siya sa mga doctor. Sa mukha nang ito makikita ang pagsuko nila sa sanggol. They are ready for the next time her heart will stop and ready to pronounce her death.

“I don’t know if you will hear this or if you will remember this. I fetch souls of the dead. I am the Angel of Death, Azrael. Getting involve in humans is forbidden. However, it appears that your time has not yet come. I am confused on how you will be able to survive this. You can consider this a miracle. Live a life with no regret. Labag sa batas nang kalikasan ang makiaalam ako sa balanse. But how can I ignore you when you are pleading to live and survive.” Wika ni Azrael saka binuksan ang palad niya doon may lumabas na itim na perlas at kuminang iyon makikita ang isang hourglass sa loob.

“I am sharing you the part of me. So, you can live, this is against the law of heaven but what else can I do it is not your time yet. Everyone here is ready to let you go. But seems like you are still fighting.” Wika ni Azrael saka inilagay sa palad nang Sanggol ang maliit na perlas. “Hold unto this. Your fist will never open unless you decided it for yourself. Keep this safe for me.” Wika ni Azrael. “One day. If we will see each other again. I will recognize you when I see you wear this pearl. Live a good life. Until we meet again. Little Warrior.” Wika ni Azrael saka inilagay ang perlas sa kamay nang sanggol as soon as she holds unto that pearl. She grips her fist really hard.

Nang ilagay ni Azrael ang perlas sa kamay nang sanggol bilang nag stabilize ang t***k nang puso nito at kasunod ang malakas na iyak mula sa sanggol. Nakita ni Azrael ang relief na naramdaman nang mga doctor nang marinig ang iyak nang bata. Inutusan nang isang nurse ang dalhin ang sanggol sa neonatal nursing.

She is still premature, but she is in stable condition. Sinundan ni Azrael ang nurse nang dalhin nito ang sanggol sa neonatal nursing. Ilang sandali pa dumating ang isang matanda kasama ang isang batang lalaki upang makita ang kapatid nila. Nasa likod nang dalawang bata ang kululuwa nina William at Laylah.

“Were you able to say goodbye?” Tanong ni Azrael.

“We did. But they can’t feel us nor hear us.” Wika ni Laylah. Si William naman ay napahawak sa kamay nang asawa niya dahil sa labis na lungkot.

“You are dead. You won’t expect them to still feel you. However, I still believe that your strong feeling of love will always stay with them.” Wika ni Azrael. “Go ahead and hug them.” Wika ni Azrael. He is not suppose to do this. Kaya lang nilabag na niya ang batas nang langit at kalikasan. He will be punish for this. Lulubusin nalang dahil nagawa na niyang suwayin ang batas nang langit the moment he decided to give his life to that child. Taka namang napatitig sina Laylah at William sa nilalang.

“I know, a grim reaper as you describe as mortals. I am scary and a symbol of death. Your kid, could atleast feel your warmth, before you go for the last time” Wika ni Azrael.

“You are such a good guy.” Wika ni William. Inakay niya si Laylah papalapit kay Kristian. He was really trying his best to stay compose. Kahit mura pa ang isipan niya sinusubukan niyang maging matatag. Dahil alam niyang iyon ang gusto nang mga magulang niya. Then Azrael snap his fingers and in split moments Kristian could feel his parents warm arms wrapped around him. Nang maramdaman nang batang si Kristian ang yakap nang magulang niya bigla nalang pumalahaw sa pag-iyak ang bata. Napatingin naman si Theodore sa apo niya. He was tyring his best to keep those tears. Hindi niya alam kung anong nangyari but him bursting into tears is just heatbreaking. Sa murang gulang nito sabay na Nawala ang mga magulang niya. Papaanong tatanggapin nang batang si Kristian ang nangyari?

“We love you. Please take care of each other.” Bulong nang mag-asawa sa kanilang mga anak. Tumayo ang mga kaluluwa nang dalawa saka napatingin kay Azrael. He snaps his finger one more time at ang kaluluwa nang mag-asawa ay tulyang naging maliit na ilaw at pumasok sa loob nang kanilang hour glass saka naglaho.

Nang maglaho ang hourglass nang dalawa. Biglang napahawak si Azrael sa kanyang dibdib. Bigla na lamang tila ang init nang katawan niya. Ang puso niya at tila tinitusok nang punyal.

He manage to get off of the hospital but he landed just outide of it. Kumukulog at kumikidlat sa kadiliman nang gabi maririnig sa paligid ang malakas na dagundong nang kidlat. Gumuguhit sa kalangitan ang kidlat na parang latigo. Kasabay nang masamang panahon. Nararamdaman din ni Azrael ang pagbabago sa katawan niya. Parang sinusunog ang mga laman loob niya. His whole body was burning.

Napatingin si Azrael sa kalangitan. Maliwanag ang kalangitan at nakikita niya ang mga bituin. Ngunit patuloy ang pagkulog at pagguhit nang kidlat na animo nilalatigo ang kalangitan. Sa bawat pagguhit nang kidlat tila naman nilalatigo ang katawan ni Azrael. Nararmdaman niyang nagsisimula ang parusa niya dahil sa ginawa niyang paglabag sa batas. Walang ibang kaparusahan sa ginawa niya kundi kamatayan. Angels and Celestial being don’t have any form. They can’t die. Kaya lang dahil sa paglabad niya sa batas the only way for him to receive his punishment is to disappear without any traces. Napatingin siya sa kamay niya. He is slowly disappearing.

“I refuse to die! I won’t die here.” Wika ni Azrael. Nabubuhay na siya nang libo-libong taon. He was doing his job. Sinusundo niya ang mga kaluluwa masama man o Mabuti at inihahatid sa kanilang destinasyon. Atleast they know where they are heading, Kaya lang siya. He will disappear without a trace in this world.

“I refuse to die! Did you hear me? I refuse to die.” Wika nang binata habang nakatingala. Biglang natigilan si Azrael nang dumating sa hospital ang isang ambulansya at lumabas doon ang medic na ginagawa ang lahat upang iligtas ang maliit na katawan na duguan na nandoon. Napatingin siya sa maliit na katawan na nandoon sa stretcher.

“He is also fighting for his life.” Wika ni Azrael saka napatingin batang lalaki sa stretcher.

“What a ridiculous way to die.” Wika ni Azrael habang nakatingin sa kamay niyang unti-unting naglalaho. He can’t stop it. Walang kahit sino man ang makakakapigil sa pagpaho niya. Kung may iba paraan para hindi siya maglaho gagawin niya. Is he thinking like a mortal now? Why do he feel so disappointed. After living as an angel of death for thousands of years. Now that he thinks about it. Lahat nang mga sinundo niyang kaluluwa. They fight to live at least for those who think na hindi pa nila nagagawa ang mga bagay na gusto nilang Gawin sa mundo. Pwede din ba siyang umapila at gustuhing manatiling mabuhay. Natatawa siya sa mga iniisip niya.