Poetic Justice

Papa. That absurd!” bulalas nang isang lalaki. He wears a Police uniform. Habang kausap ang isang matandang lalaki. Sa harap nang iba pang naroon sa malaking sala. Nasa tabi lalaki ang apat na binata. Tatlong binatang nakasout din nang uniporme nang police at isang binatang naka high school uniform. Sa kabilang bahagi naman ay ang isang mag-anak. Sa gitna nang nakaupong mag-asawa ay ang dalagang naka highschool uniform na katulad nang binatilyo sa kabilang bahagi. “Whatever you say will not change my decision. William, will marry my friend’s grandaughter. They are not stranger among each other. They grow up together. Went to the same kinder garten until high school. They are childhood friends and they know each other. What else can you request from a daughter in-law. But someone familiar to your son.” “Papa. He is just 18 and recently graduated from High school. Anong alam niya sa buhay may asawa? He still have to go to college. Even his older brothers are not yet married. How can he marry before them.” Wika pa nang ama nang binata. “Oh! be logical Theodore. Your boys haven’t married because they are too attached to their profession as government officials I have nothing against it. But can’t you see the pattern. You becoming an almight official is being passed into your kids. I don’t want that to happen to William. He is not suited for that profession. After the marriage. He will take over the Empire and still continue with his collegde education. What’s wrong with that?” Stubborn na wika nang matanda. “Now, it’s you who is not being logical. You just wanted to have someone to take over that hotels.” Wika nang lalaki sa ama niya. “Baka nakakalimuta mong ang mga hotel na ito ay ilang henerasyon nang parte nang pamilya natin. I can’t just cut it just because you refuse to take it. There are thousands of employees dependeng their livelihood on those hotels. That hotel also raised you. Hope you are not forgetting that.” Wika nang matanda na tila may pagkairita sa boses. “Don Alejandro. Baka naman ho tama si General. Ang pangako niyo nang ama ko ay isang bagay na nangyari matagal na panahon na ang nakakalipas, Nasa modernong panahon na tayo. Isa pa----” putol na wika nang ama nang dalagang tahimik na nakikinig sa usapan nang pamilya nila. Sa tono nang usapan nang mag-ama nahahalata niyang hindi gusto nang ama ni William na mapangasawa nang binata ang anak nila. “Moderno man ang panahon hindi ibig sabihin na kakalimutan ko ang pangko sa isang kaibigan. He died without even witnessing the fulfilment of that promise. And I can’t go to where he is kung hindi ko rin matutupad ang pangako ko sa kanya.” Wika nang matanda. “Lolo bakit hindi si William at Laylah ang pagdesisyonin natin. Nasa tamang gulang na sila upang magpasya.” Wika pa ni Antonio ang panganay ni Theodore. Lahat sila napatingin sa binatilyong nakaupo sa dulo. Naghihintay sa sasabihin nito. “Hijo?” takang tanong na wika nang matandang lalaki nang Makita nila ang binata na tumayo mula sa kinuupuan at naglakad patungo sa kinauupuan nang dalagang ipinagkakasundong ikasal sa kanya. “Tita Mona, Tito Samuel. Alam kung pinakamamahal ninyo ang nag-iisa ninyong anak. At ang ipagkatiwala siya sa iba dahil sa isang pangko nang mga nakakatanda ay isang bagay na alam kung hindi niyo gusto.” Wika nang binata habang nakatayo sa harap nang mag-anak. “Hijo? Anong ibig sabihin nito?” Gulat na tanong nang matanda sa apo nang marinig ang sinabi nang apo niya. Is he going to decline the proposal? But their friends. He would be more comfortable with the set up. “Laylah, we have known each other since we were five. You hate me the most for being so arrogant and good for nothing airhead. You say you hate my guts. And told me you would not marry me, right?” nakatinging wika nang binata sa dalaga. Ang tatlong mga kuya naman niya ay napangiti lang dahil sa sinabi nang kapatid. Maging sila ay tutol sa kasal na ito lalo na sa pagmana ni William sa lahat nang kayamanan nang kanilang lolo. Kayamanang hindi tinanggap nang kanilang ama dahil sa propisyong pinili nito. Kamakailan lang din nila nalaman na buhay pa ang lolo nila at siyang nagpalaki sa kanilang bunsong kapatid. They were not expecting naganito ka swerte ang bunso nila. Pero mukhang ito mismo ang susuway sa gusto nang lolo nila. They can only imagine how their grandfather will be devasted kung sa harap mismo nila tatanggi ang binata sa gustong mangyari nito. “We have quarrel countless of times to the point that you may even curse me to death. But it does not change the fact that I desire you. Putting aside the promise by our grandfathers. Are you willing to hold my hand and accept me as your husband?” deklara nang binata. Dahil sa sinabi nito. Sa gulat tila nalaglag ang panga nang mga naroon. Lalo nang lolo niya at mga magulang nang dalaga. Simple namang ngumiti ang dalaga saka tinanggap ang kamay nang binata. Nang mahawakan nang binata ang kamay nang dalaga agad niyang inalalayang tumayo ang dalaga at iniharap sa lolo niya. “I guess, I forget to tell you. We’ve been in a relationship since the start of high school. It just happen that I can no longer deny the fact that I am inlove with my childhood friend. I am going to marry her.” Wika ni William saka humarap sa dalaga. Dahil sa sinabi niya pinamulahan naman nang pisngi ang dalaga. Hindi naman maitago ang saya sa matandang lalaki nang marinig ang sinabi nang pinakamamahal na apo. SImula noong nasa kinder garten sila nang bagong dating si William sa bayan nila. Nagsimula sila bilang magkaaway at nag babangayan hanggang sa pumasok sila nang high school. She nag at him on all things that he is not doing or neglecting. Para kay William, si Laylah ang naging ilaw niya nang mga panahong iyon. Kahit na parati siya nitong sinisigawan at iniaaway. Nararamdaman naman niyang naroon ito para sa kanya. Bukod sa kanyang lolo at lola ang dalaga ang isa sa itinuring niyang pamilya. Lumaki siyang wala sa poder nang kanyang ama. Simula nang mamulat ang isipan niya. Nasa poder na siya nang kanyang lolo at lola. His brother, though he can visit them at times he can feel the distance. Dahil siya ang sinisisi nang mga ito sa pagkamatay nang kanilang ina. Ang ama naman niya na ibinuhos ang buong buhay sa serbisyo ay lumayo din ang loob sa kanya. Bagay na inunawa niya. It was sudden that her wife passed. Inisip niyang baka ipinapaalala niya dito ang kanila ina and how he lost her and he was a living reminder of that death. His Dad was not ready when his mom died. And the reason why he gives him a cold shoulder. And it was his grandfather who took him in. At ipinramdam sa kanya ang pagkalinga nang ama na hindi niya natanggap mula sa ama niya. “You little Brat!” wika nang kanyang lolo saka lumapit sa kanya at tinapik ang likod nito. “Kinabahan ka ba Gramps?” Nakangiting wika ni William.Habang nakatingin si Theodore sa kanyang ama at bunso niya. Hindi maiwasang hindi kumirot ang dibdib niya. Ngunit hindi naman niya masisisi ang anak kung mas malapit ito sa kanyang lolo. Dahil sa kalungkutang nadama nang pumanaw ang kanyang asawa. Ibinuhos niya sa trabaho ang atensyon. Naiwang hindi naasikaso ang bunso nila. Dahilan upang kunin ito nang kanyang ama. Masaya naman siya dahil sa lumaki ito mabuting anak. Kaya lang naroon ang harang sa pagitan nilang dalawa. Harang na siya mismo ang lumikha. “Theodore, wala ka na sigurong tutol dahil galing na mismo kay William ang pagpapakasal.” Baling nang matanda sa Heneral. “Still. They are too young.” Wika ni Theodore. Saka tumingin sa anak. Wala na ba siyang karapatang magsalita para sa anak niya? Talaga bang lumaki ang agwat nila dahil sa pagiging pabaya niyang ama? “Laylah and I decided to still pursue our own path. I will study business admistration and she will continue her path of becoming a registered nurse.” Wika ni William saka tumingin sa ama niya. “You are young yet, you talk like a grown up man.” Wika ni Theodore saka bumaling sa dalaga. “Do you really like this cheeky boy? He is stubborn and arrogant. He can be a pain in most of the time.” Baling ni Theodore sa dalaga. “We are not forcing you to marry him. You can decide for your own.” Dagdag pa nito. “Hindi naman po ako napipilitan. Mahal ko si William kaya ako pumayag na pakasal sa kanya. Pangako. Hindi kami magpapabaya sa pag-aaral.” Wika ni Laylah saka napahawak nang mahigpit sa kamay ni William. Napatingin naman si William sa dalaga saka pinisil ang kamay nito bilang assurance. “Oh Well.” Wika ni Theodore at tumayo saka naglakad papalapit sa mga magulang ni Laylah. “What can we do. We also have been on their age and feel the same crazy feeling about being in love. What do you say about letting them get married, in-laws.” Wika ni Theodore saka inilahad ang kamay sa ama ni Laylah. Masaya namang napatingin si William kay Laylah saka hinawakan ang kamay nito. “Ano pa ngaba ang magagawa natin. Kesa naman magtanan yang mga yan. Sana patuloy niyong patnubayan ang anak ko. Marami pa siyang hindi alam sa buhay may pamilya.” Wika nang ama nito saka tinanggap ang kamay ni Theodore. Lumapit naman si Laylah sa kanyang Ina at niyakap ito. Matapos makipagkamay sa ama ni Laylah bumaling si Guiller sa bunso niya. “You are bold and carefree. Take care of her.” Wika nito saka tinapik ang balikat nang anak saka nilampasan bago bumalik sa kinauupuan. Gulat namang sinundan nang tingin ni William nang tingin ang ama niya. They haven’t talked as a father and son before. Nagpupunta ito sa mga school activities niya ngunit hanggang tingin lang ito mula sa malayo. Even on his karate competition he was there. A father which he never experience the care and love but he knows he is always watching over him. He has to admit nangungulila din naman siya sa pagkalinga nang ama niya. Nang madako ang tingin niya sa mga kuya niya Nakita niya ang madilim na ekspresyon nang mga mukha nang mga ito. Now! Now. What kind of expression is that. I should be the one with hate. You have ignored me for 18 years. Brother only by name. Wika nang isip ni William. Ngunit wala naman siyang galit sa mga kapatid niya. Naiintindihan niya ang mga ito dahil maliliit pa sila nang mamatay ang kanilang ina. They are four brothers with different personality but the same interest. He would say kung hindi lang siya lumaki sa poder nang kanyang abuelo ay baka sumunod siya sa yapak nang ama. Napatingin si William sa mga kapatid niya. They are all well known sa kani-kanilang mga propesyon. They are highly respected. Una ang kanya Kuya Antonio (28) ang panganay sa kanila. Police Captain. Itinuturing isang magaling na alagad nang batas. He is strict at tapat sa tungkulin. Asawa niya ang isang dating actress at high school classmate nito. Sa kasalukuyan ay biniyayaan sila nang isang anak na lalaki. Para sa kuya niya isa siyang anak na matagal nang nakalimutan. Alam niyang sa kanilang tatlo, Malaki ang hinanakit nito sa kanya. Sumunod kay Antonio si Rafael (26) Police Lieutenant at Miyembro nang SWAT team. Compare to Antonio he has a gentler expression and disposition. Ngunit hindi makampante si William sa kuya niya ito. Tahimik ngunit alam niyang Malaki din ang hinanakit nito sa kanya. He is dating one of his college classmate and currently a resident doctor in a hospital. Then ang kuya Lucas niya (23), . A new graduate from the police Academy. And currently working under Rafael in the SWAT team. He is good with Computers. He used to be a happy go lucky prince when we has in high school but after he was scolded by their elder brother and let him sleep in the jail for a night he suddenly changes and becomes obedient. He is good with Martial Arts. One time he and William compete against a national title in taekwondo. Of course, the stubborn younger brother didn’t lose to his older brother. For a reason that he also wanted to be recognize by them. But it only widens the gap between them. Plus the fact that he is being blame for the death of their mother. “Mas mabuting ayusin na natin ang kasal nang mga bata. Bago pa sila pumasok sa kolehiyo. We have 2 months to prepare.” Wika nang matanda. “Bakit hindi natin hintayin na makatapos muna sila.” Wika naman ni Theodore sa ama. “Bakit kailangan nating magmadala?” dagdag pa nito. “I wouldn’t know until when this life of mine will last. Gusto kong makitang matupad ang pangako ko sa Kaibigan ko.” Wika pa nang matanda. “William, Laylah tutol ba kayo sa desisyon ko?” Tanong matanda sa magkasintahan. “I don’t have problems with it.” Wika ni William. Saka tumingin sa dalaga. “Kahit naman kasal kami, we can still finish our studies.” Wika pa ni William. Simple namang ngumiti si Laylah sa kasintahan. “Don’t take marriage you lightly brat.” Wika ni Antonio saka tumayo. Napatingin naman ang lahat sa tatlo nang bigla ding tumayo sina Lucas at Rafael. “Mukhang wala na rin naman kaming silbi ditto. Babalik na ako sa trabaho ko. If you can’t be stopped with this wedding. Just tell us the date. We might think of attending it.” Wika ni Antonio saka naglakad papalapit sa Abuelo saka nag mano bago lumabas sumunod naman dito sina Lucas at Rafael nagmano din sila sa lolo nila saka lumabas kasunod nang nakakatandang kapatid nila. “Those stubbord Lad. Ang mga kabataan ngayon masyadong matitigas ang puso at ang ulo. They really are your boys, Theodore.” Wika ni Alejandro sa anak. “They are your grandchild. What more can I say.” Wika ni Theodore at inayos ang suot na sombrero saka bumaling sa mga magulang ni Laylah. “Looks like it’s up to us to prepare for this wedding.” Wika ni Theodore.