Poetic Justice

Presage

Sunod-sunod na ang mga balita tungkol sa mga dalagang nawawala at natatagpuang walang buhay. At lumalabas sa imbestigasyon na pinagsamantalahan ang mga ito bago patayin. Ngunit wala pa silang makuhang lead tungkol sa salarin. Malinis ang pagkakagawa nito sa krimen. Personal na nagtungo sa headquarters ng Guardian si Gen. Antonio para sabihin sa binatang si Kristian na ibibigay niya ang kaso sa Guardians. Noong nakaraang araw lang sinabi nitong hindi na niya bibigyan nang kaso ang Guardians kaya lang mukhang tambak ang mga kasong nilalamig sa departamento nila kaya naman naisipan nitong ibibigay sa grupo ni Kristian ang paghawak sa kaso

“Don’t disappoint me this time Kristian.” Wika ni Antonio sa binata ang tinutukoy nito ay ang kaso ni Herrick Merin na hindi pa rin na reresolba hanggang sa mga sandaling iyon. Papalabas na sana ang General nang makasalubong nito si Hunter at Selene.

“And what are you doing here?” tanong nito na tumingin kay Selene bago bumaling kay Kristian. “Hindi isang museum ang opisina nang task force Kristian. No civilian should be allowed here. Kahit kapatid mo pa siya.” Wika ni Antonio saka bumaling sa dalaga. Napatingin naman si Kristian sa kapatid niya.

“Don’t worry General. Hindi siya nandito para mamasyal. She is an asset who can help us with the case.” Wika ni Hunter. Napakunot naman ang noon ang General dahil sa sinabi nang binata.

“What’s the meaning of this?” tanong nang Heneral kay Kristian. “Huwag mong masyadong inaabuso ang posisyong hawak mo Kristian Remember I can take those away from you.” Wika nito saka bumaling kay Selene. “This is not a place for kids. Better stay at home.” Wika pa nito sa dalaga. Napahawak naman nang mahigpit si Selene sa braso ni Hunter dahil sa sinabi nang tiyo.

“I expect a better result on this case Kristian.” Wika pa nito bago lumabas at hindi nagpaalam sa mga tauhan nang Guardian. Nang makalabas ang lalaki saka naman tila nakahinga nang maluwag ang mga miyembro nang task force.

“Why is he like that. Hindi ba dapat maging mas mabait siya sa atin. The reason he is giving us this case is because his men is not capable of resolving it. Siya pa tong mapagmataas.” Wika ni Julianne. “Masyado niyang ipainapakita ang galit niya saiyo.” Dagdag pa nito kay Kristian.

“Why are you here?” tanong ni Kristian sa kapatid.

“Can we talk about this privately.” Wika ni Hunter na tumingin kay Kristian ang derecho.

“Privately? Bakit” tanong ni Julianne sa binata.

“I think, this is a matter that I can only disclose to you Chief.” Wika ni Hunter na bahagyang tumingin kay Julianne bago tumingin kay Kristian. Nararamdaman naman nang lahat ang tension sa pagitan nang dalawang binata. Matagal na nilang napapansin ang pagiging hostile nang dalawa sa isa’t-isa.

“I am his family. A brother anything private. You can talk to me as well.” Wika ni Julianne. Napatingin naman si Kristian kay Selene. Parang may hinala na siya sa gustong pag-usapan ni Hunter.

“It is okay if we have Julianne join the conversation?” tanong ni Kristian kay Hunter at Selene. Simple namang tumingin si Hunter sa dalaga. Na tila gustong malaman kung okay lang dito na kasama ang binata sa pag-uusapan nila.Tumango naman si Selene.

“Let’s talk sa opisina ko.” Wika ni Kristian bago bumaling sa mga tauhan niya. SInabi nito sa mga tauhan niya na mag imbestiga tungkol sa natagpuang biktima.

“Now, Tell me what happen.” Wika ni Kristian kay Selene nang makapasok sila sa loob nang opsina niya. Saka naman ikinuwento ni Selene sa kuya niya ang mga Nakita niya. At ang tungkol sa dalagang Nakita niya sa balintataw niya. Kaya lang ang suspect hindi niya masyadong mamukhaan. It was blurry.

“That’s good and all. But it will stil not help us.” Wika ni Julianne. “Kung hindi natin makikita ang mukha nang suspect those fragment you saw will not matter. Hindi natin pwedeng---”

“Kelan pa to nagsimula?” tanong ni Kristian dahilan para maputol ang sasabihin ni Julianne. He is not concern of the case right now. Ang nasa isip niya ay ang mga nakikita ni Selene. She has been suffering already just being seeing the spirit of the dead ngayon naman pati ang mga nangyayari ay nakikita na rin nito. Tiyak na Malaking dagok ito sa kapatid niya.

“It’s been a while now.” Wika nang dalaga.

“And you didn’t tell me?” tanong ni Kristian.

“I don’t want you to worry about me.” Wika ni Selene.

“Really? Do you think---” natigilan si Kristian saka napabuntong hininga.

“You know you can trust me right?” Ani Kristian sa kapatid niya. Tumango naman si Selene. Kung may tao man siyang lubos na pinagkakatiwalaan yun ay ang kuya niya kaya lang masyado na itong maraming iniiisp kung pati siya makikisali baka wala na itong panahon para makapagrelax.

“Then, never keep anything from me again.” Wika ni Kristian sa kapatid niya at pinisil ang ilong nito at ngumiti. “With what you saw. We won’t be able to pinpoint the suspect.” Wika ni Kristian.

“Will this help.” Wika ni Hunter saka inabot ang isang sketch notebook sa binata. Napakunot naman ang noo ni Kristian saka tinanggap ang inabot ni Hunter. “I tried to draw as detailed as possible based on how Selene described it.” Wika ni Hunter. Napatingin naman si Kristian sa binata hindi niya akalaing may talent ito sa pag sketch at para siyang nandoon sa scene nang crimen while looking into his drawing.

“I didn’t know you have this talent.” Wika ni Julianne na hindi makapaniwala sa nakikita. Saka napatingin kay Julianne.

“It is still not enough. But we can use that right?” Anang binata kay Kristian.

“We can start from here.” Wika ni Kristian saka tumingin kay Selene.

“Don’t worry about her. I will take care of her.” Wika ni Hunter na tila alam kung anong nasa isip nang binata. Napatingin naman si Kristian kay Hunter. Wala namang duda na babantayan nito ang kapatid niya. He has proven himself kahit noon Nawala sila nang ilang linggo dahil sa nangyaring prison Outbreak.

****

Isa na namang rape victim ang natagpuang walang buhay sa ilalim nang isang tulay. Gaya nang mga naunang biktima, puno rin ito nang sugat lalo na sa ulo na sanhi nang kinamatay nito. May mga pasa din ang buong katawan nito na palatandaan nang pambubugbog. Nang dumating sa lugar ang grupo ni Kristian naroon na ang mga magulang nang biktima at naghehestikal dahil sa pagkawala nang anak nito.

Napag-alam nila sa isang estudyante nang university ang bagong biktima. Pangalawang biktima na iyon sa university nila.

“Alice!” wika nang dalaga na humahangos papalapit sa grupo ni Alice nasa basketball court sila noon at nanood nang practice nang basketball team. May bago kasing coach ang tea, kapalit nang coach nila na nasa hospital dahil sa isang aksidente. Nang mga sandaling iyon puno din ang basketball court nang mga dalagang nanood.

Hindi dahil sa gusto nila nang sports kundi dahil sa curious sila sa gwapong coach na na hire. He may be a temporary coach habang nasa hospital pa ang coach nang team. Pero tila animoy isang artista. Kung pinagkakaguluhan ang practice dahil kay Hunter. Ibang level din ang dala nang gwapong coach nila. He is also kind and gentle at parating may ngiti sa mukha. Kabaliktaran nang coach nila. Na halos e chase out ang mga nanonood nang practice.

“Bakit ka naman humahangos. And pwede ba. Babaan mo yang boses mo nakakaistorbo ka sa practice.” Wika ni Alice na napansin na natiglan ang coach nang team at napatingin sa kanila. Maging si Selene na nasa bench nang grupo ni Hunter gaya nang ginagawa niya ay napatingin din sa bagong dating.

“Nalaman mo na ba ang balita?” Wika nito nang makalapit sa kanya. “Kawawa naman siya, alam mo bang kahapon lang Nakita ko pa siya sa fast food na kumakain kasama ang boyfriend niya” Wika pa nito. Ipinakita nang dalaga kay Alice ang dalanag tab na may balita tungkol sa bagong biktima. Nang marinig ni Selene ang sinabi nang dalaga bigla siyang napatayo at lumapit sa mga ito. Napatingin siya sa binabasa ni Alice. Saka parang mga eksena sa pelikula na pumasok sa isip niya ang nangyari sa dalaga.

“What are you doing?” Sita ni Alice kay Selene nang mapansin na nakikibasa ito sa binabasa niya.

“I need to go to that place.” Wika nang dalaga na ang tinutukoy ay ang crime scene nang bagong natagpuan biktima

“What? Are you insane. Anong pinagsasabi mo.” Wika ni Alice saka napatingin kay Selene ngunit bigla siyang natigilan nang makita ang pale red na mat anito ngunit ang mas gumulat pa sa kanya ay ang biglang pagsulpot ni Hunter sa likod ni Selene saka tinakpan nang kamay nito ang mata nang dalaga. Nang maramdaman naman ni Selene ang kamay nang binata agad siyang napalingon dito.

“No.” wika ni Hunter saka tumingin sa mukha nang dalaga na tila alam kung anong nasa isip nang dalaga. Sina Alice naman ay hindi nakapagsalita dahil sa gulat.

“Please. We might----”

“Why are you so----” natigilan si Hunter nang hawakan ni Selene ang kamay niya. Saka napabuntong hininga.

“Hunter. What’s going on?” tanong nang bagong coach saka lumapit sa kanila. Agad naman hinawakan ni Hunter ang kamay ni Selene saka humarap sa bagong dating.