CHAPTER 39

1834 Words

Nililibot nang tingin ni Yvonne ang kabuuan ng mamihan na pinasukan nila ni Kelvin. Napakaraming tao sa loob at lahat ng mesa ay okupado na. Mabuti na lamang ay may naabutan pang pwesto ang dalawa kundi ay hindi sila makakakain dito. Napapangiti naman si Kelvin habang nakatingin kay Yvonne. Ino-okupa nila ang pandalawahang mesa at magkatapat na silang nakaupo. Hinihintay nila ang in-order nilang isang bandehadong mami na siya nilang paghahatiang kainin. “Lagi bang ganito karami ang tao rito?” pagtatanong ni Yvonne kay Kelvin saka niya ito tiningnan. Hindi niya maitatanggi na humahanga siya sa dami ng tao sa maliit na kainang ito. Sa tingin nga ni Yvonne ay antigong bahay ito dati na ginawa lamang mamihan ng may-ari. Bahagyang tumango-tango si Kelvin. “Sikat kasi ang mamihan na ito sa b

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD