Chapter 17: Mga Damdaming Hindi Magtagpo
NILAPITAN KO SIYA at hinawakan ang kanang kamay niya. Hinila ko siya pabalik sa kusina at pinaupo sa breakfast nook. Walang imik na nagtimpla ako ng kape para sa kanya at nilapag ito sa harap niya. Naghanda rin ako ng pitsel na may tubig at baso.
Diretso lang ang tingin niya at walang emosyon ang kanyang mukha. Ni 'di niya ako matingnan. Parang girlfriend mo na may regla ang loko!
Tumikhim ako. "Gusto mo ng lugaw? May manok at nilagang itlog 'yon, luto ko. Gusto mo ba ng itlog?"
Hindi pa rin nagbago ang hitsura niya. Nakapameywang na naglakad ako at tumayo sa tapat niya. Sa wakas, nagtama na ang aming mga mata. Ngumiti ako sa kanya, ngunit nanatiling walang emosyon ang mukha niya.
Mas nilakihan ko ang ngiti ko. "Uy, 'di sumag
