CHAPTER 15
ANNIE's POV:
"BAKIT ka pa may dalang baril? Dapat iniwan mo na lang 'yan sa kwarto mo... Baka mamaya, matakot pa sa'yo ang mga tao sa bayan," saad ko kay Tristan habang naglalakad kami patungo sa motorboat na siyang sasakyan namin para makatawid kami sa bayan.
Naamoy ko na ang simoy ng hangin. Nakita ko na ang labas at alam ko na rin ang daan. Bawat hakbang namin ni Tristan ay talagang tinatandaan ko ang pasikot-sikot para hindi ako maligaw kung sakaling gagawin ko na ang pagtakas.
Hindi ko nga naiwasan na hindi mapatanong tungkol sa baril na siyang nakatago sa loob ng leather jacket niya. Naramdaman ko kasi ito habang nakahawak sa kanyang bewang.
The place and the view are really perfect. Wala akong masabi na negatibo tungkol sa lugar. Ang sumira lang naman nito ay ang mga
