Chapter 15
1252 Words
หลังจากเคลียร์ธุระเกี่ยวกับโรงแรมเรียบร้อยและรับประทานอาหารร่วมกับระดับจัดการเสร็จภวินก็พาคนรักไปเดินเล่นริมชายหาดเพื่อให้หญิงสาวอารมณ์ดีขึ้น ดูเหมือนว่าเธอยังไม่ค่อยเชื่อเขาร้อยเปอร์เซ็นต์และยังคงมีความระแวงอยู่ แต่เขาจะพยายามทำให้เธอเชื่อใจให้มากที่สุดและจะไปเคลียร์ทุกอย่างให้จบเรียบร้อย
“ชอบมั้ยคะ”
“ชอบค่ะสวยดี เอาไว้คุณภวินพาหนูมาอีกนะคะแต่ว่าเปลี่ยนที่บ้างจะได้ไม่ซ้ำ”
“ได้เลยค่ะพร้อมเสมอขอแค่เอ่ยปากบอกมาว่าอยากไปที่ไหน พี่จะพาหนูไปทุกที่เลย”
เขายื่นมือไปเกลี่ยแก้มนวลอย่างหลงไหลยิ่งอยู่ด้วยกันยิ่งรู้จักกันมากขึ้นบอกเลยว่ายิ่งหลงรักมากขึ้นทุกวันและเขากำลังคิดว่าจะทำทุกอย่างให้มันถูกต้องด้วยการเข้าไปหาผู้ใหญ่ซึ่งก็คือครอบครัวของเธอ
“ขอบคุณค่ะใจดีที่สุดเลย”
“กลับไปกรุงเทพครั้งนี้พี่จะไปที่บ้านของหนู เราจะไปบอกคุณพ่อคุณแม่ว่าเราสองคนกำลังคบกันอยู่ พี่อยากให้เกียรติหนูเล็กไง”
เขากุมมือเธอเอาไว้ก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงหวาน เขาจริงจังกับเธอมากและอยากให้เธอรู้ว่าเขาพร้อมทำให้เธอได้ทุกอย่างเท่าที่ทำได้ หญิงสาวมองสบตากับเขาก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ ตอนแรกเธอก็อยากจะเอาคืนเขาให้หนักให้สาสมกับสิ่งที่เขาทำกับเธอ แต่พอเห็นเขาทุ่มเทให้มากขนาดนี้ก็มาคิดว่าหรือเธอควรจะเลิกคิดที่จะทำแบบนั้น เพราะสุดท้ายเขาก็คือผู้ชายที่จะอยู่เคียงข้างเธอไปตลอดชีวิตหลังจากนี้ จะให้ไปคุยคนอื่นเธอก็ทำไม่ลงแล้ว เพราะฉะนั้นให้มันจบที่คนนี้แหละ
“ค่ะ แต่ว่าคุณภวินคุยเองนะคะหนูเล็กไม่ช่วยหรอก”
“ได้สิพี่มั่นใจว่าคุณพ่อกับคุณแม่ท่านต้องเข้าใจและยอมให้เราสองคนคบกัน”
ทั้งสองคนมองสบตากันก่อนจะยิ้มออกมาอย่างมีความสุข ถ้าเราสองคนเข้าใจกันแบบนี้และไม่มีเรื่องราวให้ต้องผิดใจกันก็ถือว่าเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบเลยนะว่ามั้ย…
เวลาผ่านไป…
ภวินตัดสินใจที่จะโทรศัพท์ไปเคลียร์กับนิวเยียร์โดยตรงเพราะพิมพ์คุยกันไปก็ไม่รู้เรื่อง และตอนนี้เธอกำลังอาบน้ำเพิ่งเสร็จก็หยิบโทรศัพท์มากดรับสายทันที
(ว่าไงคะภวิน คุณโทรมาง้อนิวเยียร์เหรอไง)
“ผมอยากจะคุยกับคุณหน่อยเกี่ยวกับเรื่องของเราสองคน หวังว่าครั้งนี้จะยอมคุยแล้วนะ”
(ว่ามาสิคะเรื่องอะไร)
เธอนั่งลงบนเตียงก่อนจะหยิบผ้ามาเช็ดผมพร้อมกับคุยโทรศัพท์ไปด้วย เธอก็อยากจะคุยให้มันเคลียร์ๆไปเลยเหมือนกันขี้เกียจทะเลาะประชดประชันกันไปมาแล้ว อีกอย่างเธอเรียนจบและมันถึงเวลาที่จะต้องกลับประเทศ เรื่องราวของเธอกับนายแบบสุดหล่อก็จบลงไปแล้วตอนนี้เป็นเรื่องอนาคตของเธอกับภวินแล้ว
“เราสองคนเลิกกันด้วยดีเถอะนะ ก่อนหน้านี้เราทะเลาะกันบ่อยมากมันมีแต่ความไม่เข้ากันไม่ได้ ผมว่าเราพอแค่นี้เถอะนะ”
(เหอะ! เพราะผู้หญิงคนใหม่เหรอไงคุณถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้ นอกใจฉันไม่พอยังย้ำยีหัวใจกันเพราะเลือกมันอีก คุณคิดว่ามันจะจบง่ายๆเหรอไง)
“ผู้หญิงคนใหม่อะไร…”
เขาเอ่ยถามอย่างแปลกใจ เธออยู่ที่โน่นทำไมถึงรู้ว่าเขาคบผู้หญิงคนใหม่แล้ว แสดงว่าต้องมีใครไปบอกซึ่งน้อยคนมากที่จะรู้ว่าเขากำลังคบกับหนูเล็กยกเว้นแก๊งเพื่อนซึ่งไม่มีทางไปบอกเธอแน่นอน
(ไม่ต้องทำมาเป็นไขสือ คุณไปจูบกับมันกลางร้านอาหารขนาดนั้นคิดว่าฉันโง่สินะ)
“แล้วคุณควงนายแบบไปไหนมาไหนด้วยกันทุกวันคิดว่าผมโง่เหรอ…”
เขาสวนกลับไปทันทีจนหญิงสาวอึ้งไป เธออยู่ไกลถึงเมืองนอกเมืองนาแต่ทำไมเขาถึงรู้ว่าเธอควงนายแบบที่นี่ แสดงว่าเขาก็สืบเรื่องของเธอเหมือนกัน
(นี่คุณส่งคนตามฉันเหรอ)
“ส่งคนตามอะไรข่าวออกจะว่อน คุณคิดว่าผมจำแผ่นหลังคุณที่เป็นข่าวกับมันไม่ได้ว่างั้น แล้วก็ไม่ต้องแก้ตัวนะเพราะมันคือคุณนั่นแหละ ผมส่งคนไปสืบมาแล้วหลักฐานพร้อมมากหรือจะลองดู”
เขาไม่ยอมเช่นกันความผิดมันเป็นเพราะเธอก่อน ควงนายแบบก่อนหน้านี้มาเป็นครึ่งปีแล้วแต่เขาไม่พูดเพราะอยากจะให้เธอยอมรับสารภาพเองแต่ดูเหมือนว่าคงยาก นิวเยียร์อ้ำอึ้งอย่างพูดไม่ออกก่อนจะรีบแถให้ตัวเองนิดพ้นความผิด
(เราก็มีเหมือนกันทั้งคู่ถ้างั้นเรามาเริ่มต้นกันใหม่ดีกว่า ฉันเลิกยุ่งกับนายแบบและคุณก็เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้น โอเคมั้ยคะ)
“ไม่เอาผมไม่อยากจะทนต่อแล้ว เราสองคนมูฟออนเถอะผมว่าเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้วนะ”
(ไม่! นิวเยียร์ไม่เลิก คุณไปเลิกกับมันเลยนะไม่อย่างนั้นฉันเอาเรื่องมันแน่)
“นี่คุณ! ผมหาทางออกให้เราสองคนดีที่สุดแล้วนะ ขอร้องอย่าทำให้เราสองคนมองหน้ากันไม่ได้อีกเลยตลอดชีวิต ขอร้อง”
เขาอ้อนวอนให้เธอยอมจากกันด้วยดีแต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่จบง่ายๆและคนอย่างเธอไม่มีทางยอมเสียผู้ชายที่เพอร์เฟคทุกอย่างแบบเขาไปแน่นอน
(ไม่เลิกได้ยินมั้ย ฉันไม่เลิก! กรี๊ดดดดด)
นิวเยียร์กดวางสายก่อนจะปาโทรศัพท์ทิ้งอย่างหงุดหงิด เธอไม่มีทางเลิกกับเขาแน่นอนเพราะฉะนั้นต้องกลับไปที่ประเทศไทยและไปทวงทุกอย่างที่เป็นของเธอคืน ผู้หญิงหน้าไหนก็ไม่สามารถแย่งเขาไปจากเธอได้ทั้งนั้น
“ภวินก็แค่โกรธก็เลยประชดด้วยการคุยกับคนใหม่ เพราะฉะนั้นเธอจะต้องไปง้อขอคืนดี”
เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆพยายามสงบสติอารมณ์ก่อนจะรีบเก็บกระเป๋าเตรียมจองตั๋วเครื่องบินกลับบ้านเพื่อง้องอนชายหนุ่ม ทางด้านของภวินเขากุมขมับอย่างเครียดหนักที่ไม่สามารถเคลียร์ทุกอย่างกับแฟนเก่าได้ และถ้าหนูเล็กรู้เรื่องนี้ต้องพังไปหมดแน่นอนจากที่กำลังจะดีๆหรือว่าเขาควรจะทำอะไรสักอย่าง
“ขอแต่งงานเลยดีมั้ย…”
เขาเดินวนไปมาหาวิธีที่จะรั้งหญิงสาวผูกมัดไว้กับตัวไม่ยอมให้จากไปไหนได้ ตอนนี้เรื่องหุ้นน่าจะเอามาต่อรองไม่ได้แล้วเพราะถ้าทำอีกเขากลายเป็นผู้ชายที่แย่มากในสายตาของเธอแน่นอน คงต้องหาวิธีอื่นและเท่าที่คิดออกตอนนี้คือขอแต่งงานเท่านั้น
“ใช่… ต้องขอหนูเล็กแต่งงานให้เร็วที่สุดก่อนที่นิวเยียร์จะกลับมาวุ่นวายที่นี่”
- Writer
