Chapter 14

1337 Words
หนูเล็กนั่งกดโทรศัพท์เล่นโซเชียลโดยมีชายหนุ่มนั่งเท้าคางมองเธออย่างขอความเห็นใจ จนถึงตอนนี้เธอยังไม่หายโกรธเขาเลยแถมยังทำหน้าบึ้งตึงใส่เขาไม่หยุด “ให้พี่ทำยังไงคะหนูถึงจะหายโกรธ” “คุณภวินมีแฟนอยู่แล้วมาคุยกับหนูทำไมคะ คุณนี่มันเจ้าชู้ใช้ไม่ได้เลย” “โธ่พี่ไม่มีแฟนเลยนะ พี่เลิกแล้ว” เขาตอบอ้อมแอ้มไม่เต็มปากมากนักเพราะยังเคลียร์สถานะกับคนเก่าไม่จบ ล่าสุดเธอทักมาเหมือนยังอยากให้เขาง้อเหมือนเคยแต่บอกเลยว่าครั้งนี้เขาไม่ไหวแล้ว เธอมีคนอื่นอยู่ที่นั่นและเห็นเขาเป็นของตายที่คิดว่าจะกลับมาตอนไหนก็ได้ซึ่งเธอคิดผิด และเขาในตอนนี้รักผู้หญิงตรงหน้าไปแล้วมันไม่มีทางที่จะกลับมาคืนดีกันได้อีกแต่ว่าเขาไม่กล้าบอกหนูเล็กเดี๋ยวจะทะเลาะกันใหญ่โตไปมากกว่านี้อีก “แน่ใจเหรอคะว่าเลิกแล้ว” เธอจ้องหน้าชายหนุ่มอย่างกดดัน เขาพยักหน้าทันทีก่อนจะลุกขึ้นมานั่งตรงหน้าหญิงสาวจากนั้นก็กุมมือเล็กไว้หลวมๆ “เลิกแล้วค่ะพี่มีหนูเล็กคนเดียวนะ งั้นพรุ่งนี้พี่จะประกาศให้ทุกคนรู้ว่าหนูเป็นคู่หมั้นของพี่ คนจะได้รู้ว่าพี่เลิกกับคนเก่าไปแล้วและมีหนูคนเดียวดีมั้ยคะ” เขาเสนอทางเลือกให้หญิงสาว เพราะถ้าเขาประกาศเธอออกสื่อแน่นอนว่าคงจะพอใจไม่น้อย และเขาก็เดาถูกดูเหมือนว่าเธอจะยอมอ่อนลง “ก็ทำให้ดูก่อนค่ะแล้วหนูจะบอกว่าดีหรือไม่ดี” “โอเคพรุ่งนี้พี่จะจัดการให้” เขาดึงหญิงสาวมาสวมกอดไว้แน่นอย่างกลัวว่าวันหนึ่งเธอจะหายไปไหน การที่เขาได้เธอมาอยู่เคียงข้างตรงนี้บอกเลยว่าเขาใช้ความเลวร้ายเล่ห์กลทุกอย่างให้ได้มา ตอนแรกเขากลัวว่าเธอจะเกลียดด้วยซ้ำตอนนี้ดีใจมากที่เธอยอมให้อภัยและเปิดใจให้เขามากขึ้น วันต่อมา… ทั้งสองคนเข้ามาในออฟฟิศของโรงแรมเพื่อดูความเรียบร้อยและปัญหาที่มันเกิดขึ้นโดยตลอดเวลาภวินกุมมือคนรักไว้ตลอดเพื่อให้เธอมีความสบายใจในการเดินเคียงข้างกับเขาและให้คนอื่นรู้ว่าผู้หญิงคนนี้มีความสำคัญยังไง “คุณภวินครับตอนนี้ทางร้านกำลังแก้ไขระบบให้อยู่ ผมว่ามันค่อนข้างมีปัญหาแล้วเราแก้ไขลำบากเพราะต้องรอทางร้านแก้ไขให้ตลอดปัญหาก็เยอะครับ” ผู้จัดการบ่นออกมาเหมือนจะระบายเพราะมันไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดขึ้นและทำให้ทุกอย่างมันวุ่นวายไปหมด ภวินเงียบไปสักพักก่อนจะหันไปมองผู้ช่วยที่ยืนดูอยู่ “คุณริชเราทำระบบเองดีมั้ย รับสมัครพนักงานแล้วมาเริ่มทำกันใหม่แล้วผมจะลงมือทำเองจะได้ไม่ต้องไปรอพึ่งพาคนอื่นแบบนี้” “ได้นะครับท่าน ถ้าเราทำระบบเองมันแก้ไขง่ายและสามารถเพิ่มเติมอะไรลงไปได้เองโดยไม่ต้องเสียเงินเพิ่มหลายรอบ” สองคนปรึกษากันหาทางออกที่สุดและคิดว่าถ้าเราลงมือทำเองมันน่าจะดีกว่า นี่ต้องมาเสียเงินหยิบย่อยสู้เอาไปจ้างคนมาดูแลดีกว่า “งั้นประกาศรับสมัครงานเลย ช่วงนี้ก็อดทนไปก่อนนะขอเวลาหน่อย” “ได้ครับท่านประธาน” “แล้วมีปัญหาตรงไหนอีกบ้าง” หนูเล็กมองการทำงานของภวินที่ดูจริงจังมากคนละคนกับตอนอยู่กับเธอเลย ก็ไม่แปลกใจที่โรงแรมของเขาติดอันดับท็อปของประเทศและมีสาขามากมาย เขาเอาใจใส่ทุกอย่างในการทำงานและลุยเองทุกอย่างเมื่อมีปัญหา เจ้านายตัวอย่างในการทำงานเลยแหละลูกน้องชอบ “ลูกค้าแจ้งมาว่าอยากให้ทางโรงแรมมีทริปเที่ยวเกาะครับ เห็นว่าสะดวกกว่าจองเอง” “เอาไว้ผมจะพิจารณาเอาเข้าที่ประชุมก่อน มันต้องเตรียมหลายอย่างอาจจะต้องปรึกษาหลายคน คุณริชจดไว้ด้วยนะปัญหาทุกอย่างและสิ่งที่ลูกค้าคอมเพลนมา ผมจะเอาไปเข้าที่ประชุม” “ได้ครับท่านประธาน” “มีอะไรอีกมั้ย” เขาหันไปถามผู้จัดการสาขาเกี่ยวกับปัญหาอย่างอื่นและดูเหมือนว่าจะหมดแล้ว “ไม่มีแล้วนะครับหลักๆก็ประมาณนี้เลย” “โอเค งั้นผมขอคุยกับพนักงานหน่อยเรียกมาเจอผมที่ห้องประชุมด้วยนะ” เขาหันไปกุมมือหญิงสาวก่อนจะพาไปรอที่ห้องประชุม อาจจะพูดไม่มากแต่ในเนื้อหามีเรื่องของหนูเล็กด้วยเพราะเธอเป็นผู้หญิงที่เขายกย่องให้เกียรติและการที่พนักงานของเขาเองมานินทาแบบนั้นมันแย่มากเขาไม่ชอบเลย และเมื่อมาถึงที่ห้องประชุมรอให้ทุกคนก็มาพร้อมกันแล้วเขาจึงเริ่มคุยธุระคร่าวๆซึ่งก็มีเรื่องงานและโบนัสต่างๆมาแจ้งให้ทราบ “ปีนี้เราจะพิเศษกว่าปีอื่นๆเพราะว่าจะมีโบนัสพิเศษให้แยกจากโบนัสที่ทุกคนต้องได้ด้วย” ทุกคนยิ้มอย่างดีใจที่จะได้เงินพิเศษเพิ่มขึ้นเพื่อเป็นขวัญกำลังใจในการทำงาน ภวินหันไปมองหนูเล็กที่ตอนนี้นั่งอยู่ตรงโซฟาก็ให้ริชไปเรียกเธอมา “เรื่องงานก็ไม่น่ามีอะไรแล้วแต่ผมมีเรื่องอื่นจะแจ้งให้ทราบทุกคนควรรู้” หนูเล็กทำหน้ามึนงงลุกขึ้นไปยืนเคียงข้างชายหนุ่มอย่างแปลกใจ ไม่รู้ว่าเขาคิดจะทำอะไรแต่ถ้าให้เดาคงจะเปิดตัวเธออย่างที่พูดล่ะมั่ง “คนนี้คือคุณหนูเล็ก เธอจะมาเป็นที่ปรึกษาให้ผมแล้วก็มีตำแหน่งเป็นคู่หมั้นของผมด้วย” ทุกคนหันไปมองหน้ากันทันที จากตอนแรกที่รู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้วชื่อนิวเยียร์แต่ตอนนี้มีคู่หมั้นคนใหม่แสดงว่ากับคนเก่าคงเลิกกันไปแล้ว “ผมหวังว่าจะไม่ได้ยินพนักงานคนไหนพูดถึงผู้หญิงคนเก่าแล้วเอามาเปรียบเทียบกับผู้หญิงคนปัจจุบันของผม อดีตคืออดีตถ้าผมรู้มาเมื่อไหร่บทลงโทษคือลาออกสถานเดียว” เขาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจังมากจนหญิงสาวรู้สึกซาบซึ้งเป็นอย่างมาก ตอนแรกก็คิดว่าเขาจะทำยังไงที่จะบอกให้ทุกคนรู้เกี่ยวกับสถานะของเราสองคน แต่แบบนี้เปิดตัวแรงมากแถมยังขู่พนักงานไปอีก “ไม่มีอะไรแล้วครับเชิญทุกคนไปทำงานได้ อ่อ กลางวันนี้ผมเลี้ยงอาหารนะครับเชิญทุกคนที่ห้องอาหารพนักงานได้เลย” “ขอบคุณค่ะท่านประธาน/ขอบคุณครับท่านประธาน” พนักงานเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินออกไปอย่างอารมณ์ดีกันถ้วนหน้า มีแต่ข่าวดีทั้งนั้นส่วนเรื่องคนรักของเจ้านายพวกเธอก็แค่รับทราบไว้เท่านั้นเอง ส่วนคนที่แอบนินทาไปก่อนหน้านี้ก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบ คงรู้แล้วว่าผู้หญิงคนนี้ท่านประธานหวงมากไม่ควรยุ่งด้วยที่สุด ชายหนุ่มกุมมือคนรักเอาไว้ก่อนจะเอ่ยเสียงหวาน “แบบนี้ดีมั้ยคะ” “ก็ดีค่ะ… ถือว่าใช้ได้” เธอยิ้มออกมาแก้มปริก่อนจะกุมมือกันไปยังห้องอาหารของโรงแรมเพื่อรับประทานอาหารพร้อมกับระดับจัดการคนอื่น ส่วนเรื่องที่เขาบอกว่าเลิกกับคนเก่าไปแล้วนั้นเธอจะเงียบไปก่อนรอดูว่ามันจริงมั้ย เพราะถ้าอยู่ๆโผล่มาเมื่อไหร่ถึงตอนนั้นเขาจะต้องรับผิดชอบกับการกระทำของตัวเอง!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD