Chapter 9
1269 Words
ช่วงค่ำภวินเดินทางไปร้านเหล้าของเพื่อนสนิทโดยมีหนูเล็กนั่งเคียงข้างมาด้วย เมื่อมาถึงเขาก็พาหญิงสาวเดินเข้าไปข้างในแต่เธอแวะเข้าห้องน้ำแล้วบอกเขาว่าไม่ต้องรอ
“ไม่ต้องรอค่ะหนูเล็กจะไปทำธุระ”
“ห้องVIP1นะ”
“โอเคค่ะได้เลย”
หญิงสาวยิ้มกว้างออกมาก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำโดยที่ชายหนุ่มเดินเข้าไปในห้องก่อน และตอนนี้เพื่อนๆนั่งรออยู่แล้วรวมถึงบรรดาคนรักของเพื่อนด้วย และสำหรับหนุ่มโสดก็จัดเด็กมาดูแลเอาอกเอาใจตามประสานั่นแหละ
“เอาวะเพื่อนรักมาแล้ว”
“โหยยยย หายหน้าไปเป็นเดือนนึกว่าเลิกคบกันไปซะแล้ว”
“มาคนเดียวเหรอวะนึกว่าจะพาใครมาเปิดตัวซะอีก ไอ้แบล็คจัดสาวสวยมาเอาใจเพื่อนหน่อยดิวะ”
พวกเพื่อนๆเอ่ยแซวเขากันหนักมากคงเพราะโดยปกติถ้าต้องออกมาดื่มเขาจะเป็นตัวตั้งตัวตีก่อนเลยด้วยซ้ำแต่คราวนี้หายไปเลยจนทุกคนต่างสงสัย
“พวกมึงนี่มันปากดีชะมัดเลยนะ บอกว่างานยุ่งไงวะพูดไม่รู้เรื่อง”
“อ่ะๆเชื่อก็ได้ ไปเรียกน้องอ้อมแอ้มมาบริการพี่ภวินสุดหล่อหน่อย ทำงานหนักสงสัยต้องการปลดปล่อย”
แบล็คเอ่ยออกมาขำๆก่อนจะสั่งให้พนักงานไปเรียกสาวสวยประจำร้านมาดูแลแขกวีไอพี ส่วนภวินไม่ได้สนใจเรื่องผู้หญิงเพราะวันนี้เขาพาสาวสวยมาด้วยอยู่แล้ว และไอ้พวกที่แซวอยู่นี่รู้จักดีเลยแหละเห็นแบล็คบอกว่าบางคนเคยไปลองจีบด้วยแต่ไม่ติดสักคน
“ขอเข้มๆสักแก้วดิ”
“เดี๋ยวให้น้องอ้อมแอ้มจัดให้ครับเพื่อน”
ภวินหันไปมองสาวสวยของร้านที่ตอนนี้เดินเข้าไปดูแลภวินอย่างเอาอกเอาใจ เขาพยายามไม่แตะต้องตัวเธอแต่ก็ไม่อยากไล่เพราะมันจะดูไม่ดีเท่าไหร่
“พี่ภวินจะเอาแบบเข้มๆเลยมั้ยคะ”
“เอามาเลย”
เขาหันไปมองที่ประตูนาฬิกาที่ข้อมือบอกเวลาผ่านไปเป็นสิบนาทีแล้วแต่หญิงสาวก็ยังไม่ยอมเข้ามาเลย ทำไมถึงไปนานขนาดนี้แปลกจริงๆ
“นี่ค่ะ”
“ขอบคุณครับ”
เขารับแก้วมายกขึ้นดื่มก่อนจะนั่งคุยกับเพื่อนไปพลางๆในระหว่างที่รอหนูเล็ก และทางด้านของหญิงสาวเธอหยิบลิปสติกมาทาปากเช็คใบหน้าตัวเองในกระจกอีกรอบก่อนจะยิ้มออกมาอย่างพอใจ
“สวยแล้ว”
หนูเล็กเก็บของให้เรียบร้อยก่อนจะเดินออกไปจากในห้องน้ำและเดินตรงไปยังห้องVIP1ตามที่เขาบอก และเมื่อเดินมาถึงเธอก็เปิดประตูเข้าไปข้างใน ทุกคนเห็นหนูเล็กก็มองเธอเป็นตาเดียว ถึงแม้ว่าจะแต่งตัวไม่โป๊แต่เซ็กซี่ทุกท่วงท่าและรูปร่างหน้าตาใบหน้าคือสวยมากจนสะกดผู้คนมอง
“หนูเล็กมาได้ยังไงเนี่ย คิดถึงจังเลย”
เพียวเร่เพื่อนสนิทของเธอหันมาเจอก็รีบวิ่งมาหาก่อนจะสวมกอดด้วยความคิดถึง ช่วงนี้เพื่อนเข้าไปช่วยงานคุณพ่อที่บริษัทก็เลยไม่ค่อยมีเวลามาเจอกันแต่ก็คุยกันบ่อยนะ
“เซอร์ไพรส์ไง”
“เซอร์ไพรส์จริงด้วย มานั่งด้วยกันนะเดี๋ยวพาไป”
เพียวเร่กุมมือเพื่อนจะพาไปนั่งลงใกล้กัน หนูเล็กยกมือไหว้ทักทายทุกคนก่อนจะมองไปยังภวินที่ตอนนี้มีผู้หญิงนั่งอยู่เคียงข้าง
“ขอนั่งตรงนั้นได้มั้ยคะ”
เธอชี้นิ้วไปยังที่นั่งของอ้อมแอ้ม ทุกคนได้ยินแบบนั้นก็อึ้งไปเพราะไม่คิดว่าเธอจะอยากนั่งกับภวิน และดูเหมือนว่าอ้อมแอ้มก็ไม่ยอมเช่นกันเพราะเธออยากจะจับชายหนุ่มจึงเลือกที่จะปฏิเสธ
“พอดีว่าอ้อมแอ้มกำลังดูแลพี่ภวินอยู่ค่ะ คุณนั่งตรงนี้มั้ยคะเดี๋ยวให้พนักงานเอาเก้าอี้มาให้”
“ไม่ค่ะจะนั่งตรงนั้น”
เธอยังยืนยันคำเดิมว่าจะนั่งกับภวินแต่ดูเหมือนว่าอ้อมแอ้มก็ไม่ยอมอีกเช่นกัน เขากำลังจะลุกขึ้นเดินไปหาหญิงสาวแต่เธอก็เดินมาแล้วนั่งลงบนตักเขาเล่นเอาทุกคนตกใจไปตามๆกัน
“งั้นไม่เป็นไรค่ะนั่งตรงนี้ก็ได้”
อ้อมแอ้มอ้าปากค้างอย่างตกใจใครจะคิดว่าเธอจะกล้านั่งบนตักของชายหนุ่มแบบนั้น และดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะชอบใจมากด้วย
“หิวมั้ย”
“หิวค่ะหิวมากเลย มีอะไรให้หนูกินบ้าง”
“แบล็คขอเมนูให้หนูเล็กหน่อย เดี๋ยวคนสวยเค้าจะโมโหหิว”
เขาอมยิ้มก่อนจะโอบเอวหญิงสาวแล้วหอมแก้มหนึ่งที ทุกคนช็อคมากที่อยู่ๆทั้งสองคนก็นัวเนียกันแบบนั้นอีกอย่างก่อนหน้านี้หนูเล็กไม่ยอมให้ใครจีบเลยและเคยปฏิเสธภวินด้วยแต่ทำไม…
“นี่ทั้งสองคน…”
“ตั้งแต่เมื่อไหร่”
“หืม… ก็ตั้งแต่ตอนนั้นแหละ รีบเอาเมนูมาไงบอกว่าหนูเล็กหิว”
เขารีบขอเมนูจากเพื่อนสนิท เขาได้สติรีบสั่งให้อ้อมแอ้มลุกขึ้นแล้วรีบไปเอาเมนูมาให้ลูกค้าแทน
“อ้อมแอ้มไปเอาเมนูมาไม่ต้องนั่งตรงนี้แล้วไปรับแขกห้องอื่นเลย”
“ได้ค่ะคุณแบล็ค”
หญิงสาวรีบลุกขึ้นออกไปทันทีเพราะอยู่ไปก็อับอายเปล่าๆ หนูเล็กยิ้มออกมาอย่างพอใจก่อนจะนั่งลงข้างภวินจากนั้นก็รับเมนูจากพนักงานอีกคนที่เดินเอามาให้ส่วนอีกคนคงไม่กล้าเข้ามาแล้วแหละ
“กินอะไรดีน้า”
เธอยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดีก่อนจะหันไปชวนเพื่อนคุยอย่างเพลิดเพลิน ส่วนเพื่อนของภวินคนอื่นใจอยากจะถามมากว่าไปรู้จักกันสานความสัมพันธ์ตอนไหน และถึงขั้นนั่งบนตักกอดกันขนาดนั้นคงไม่ต้องบอกว่าความสัมพันธ์ไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว
“หนูกินซาชิมิได้มั้ยคะ”
“กินสิเอาชุดใหญ่เลยแบ่งเพื่อนกินด้วย”
“ค่ะ งั้นเอาอันนี้ค่ะ”
หนูเล็กหันไปสั่งพนักงานก่อนจะหันไปมองหน้าเพื่อนที่ดูเหมือนอยากจะถามเรื่องนี้ใจจะขาด เธอขยับเข้าไปหาเพียวเร่ก่อนจะเอ่ยเสียงหวาน
“สงสัยอะไรจ๊ะ”
“แกไปจะบากึยดึยๆกับพี่ภวินตั้งแต่เมื่อไหร่ ถึงไหนต่อไหนแล้วอ่ะ อ๊ายยย แกเล่ามาเลยนะ”
“เล่าที่นี่ไม่สะดวกมั่งเสียงดังคนก็เยอะ เอาไว้จะเล่าให้ฟังแล้วกัน”
เธอยิ้มออกมาก่อนจะยื่นมือไปให้ชายหนุ่มจับไว้ ถ้าจะเล่าให้ใครฟังก็ไม่พูดว่าเขาทำอะไรกับเธอบ้างเพราะมันมีแต่เสียกับเสีย เอาแค่รู้จักกันในแบบที่เธออยากให้รู้ก็พอแต่ต้องนัดแนะกับคุณภวินด้วยจะได้พูดตรงกัน
“ดื่มอะไรมั้ย”
“ดื่มน้ำส้มค่ะสั่งให้หนูหน่อย”
เธอซบใบหน้าลงกับไหล่กว้างออดอ้อนชายหนุ่มต่อหน้าคนอื่นเล่นเอาอิจฉาไปตามๆกัน บางคนถึงขั้นทนดูไม่ได้เพราะเคยหมายปองคนนี้เอาไว้แต่สุดท้ายถูกพ่อภวินมหาเศรษฐีคาบไปกินซะได้…
“ได้สิเดี๋ยวพี่สั่งให้”
“เอาผลไม้ด้วยนะคะ”
“ได้สิพี่สั่งให้”
“น่ารักที่สุด”
- Writer
