ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ที่รู้ๆพี่แวนวิ่งขึ้นบันไดมา และเห็นสภาพผมเป็นแบบนี้พี่แวนก็เลยถีบน้องผีพี่นิ่มกระเด็นไปเลย นั่นผู้หญิงนะคับ ไม่ยั้งเท้าเลยเนอะพี่
“ขุน มึงเป็นไงบ้าง ไอ้เคมันส่งรูปมาแล้ว เป็นรูปยายนี่โคตรชัดอ่ะ แม่งฆ่ามันทิ้งซะดีมั้ย””
“ใจเย็นพี่”
“เดี๋ยวนะ เลือดมึงออกเยอะเลย นี่อีโรคจิตมึงกล้าดียังไงมาทำดวงใจของกู มึงอยากตายใช่ปะ”
พี่แวนกระชากเสียงด่าเธอพร้อมกับชี้หน้าด้วยอารมณ์โมโห
“พี่แวน พาผมไปหาหมอก่อนพี่ ผมเริ่มไม่ไหวละ ”
พี่พูดแค่นั้นผมก็ดับไปเลยคับ ไม่รู้เลยว่าเขาจัดการอะไรกันยังไง บ้าที่สุด พลาดตอนสำคัญไปได้ยังไงละเนี้ย
ผมรู้สึกตัวขึ้นมา ผมไม่ได้อยู่โรงพยาบาลนะ ผมอยู่ที่ห้องซึ่งผมก็งงมากอ่ะ ทำไมพี่แวนถึงไม้ได้พาผมไปโรงพยาบาล และพอผมมองไปที่กระจกผมก็เห็นว่าแผลบนหัวของผมถูกจัดการเรียบร้อยแล้ว นี่มันยังไงกันเนี้ย
“อ้าว ตื่นแล้วหรอขุน”
เสียงพี่แวนดังขึ้นพร้อมกับพี่
