“พี่แวน นี่พี่แกล้งเมาเหรอคับ” “ปิ๊งป่อง ทำไมฉลาดแบบนี้ไอ้ขุนของพี่” “ไม่ต้องมากลบเกลื่อนเลย พี่แกล้งเมาเพื่อ” “ก็อยากกอดไง ถ้าขอมึงกอดตรงๆมึงจะให้ปะละ พี่ก็ต้องแกล้งเมาดิ แต่มึงดันตื่นมาซะก่อน แถมยังร้องโวยวายเรียกผีให้ช่วยด้วย” “พี่รู้ตั้งแต่ตอนนั้นเลยหรอว่าผมเห็นผีอ่ะ” “ป่าวพี่คิดว่าหูฝาด แต่ก็แปลกใจแหละที่อยู่ๆก็น็อคหลับไปเลย ตื่นอีกทีเช้าเลยอ่ะ อย่าบอกนะเรียกผีให้มาช่วยอ่ะ” “ก็พี่น่ากลัวอ่ะ พี่จะปล้ำผมนะนั่นอ่ะ” “ก็เอออะดิ รู้ปะว่ามึงอ่ะโคตรยั่วเลย จนพี่อดใจไม่ไหวขนาดพี่เป็นผู็ชายนะ” “แล้วตอนเช้าก็ยังโกหกต่อ และต่อไปเรื่อยๆ” “อืม สนุกดีนะ เห็นคนบางคนตาละห้อยด้วยแหละตอนที่พี่ออกไปคุยกับแนน 2 คน หึงใช่ปะ!!!! พี่แวนยิ้มออกมาเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องสนุก ที่แท้พี่แวนก็วางแผนมาทั้งหมด ทำไมเจ้าวางแผนแบบนี้นะ ร้ายกาจมากเลย ผมถึงคิดไงว่าพี่แวนต้องไม่ธรรมดา เบื้องหลังพี่แวนต้องมีอะไร