LUSCIOUS POISON

Chapter 7

"Oy, sir Arthur, nandito na pala kayo."

Napangiti si Arthus nang makita ang matandang may-ari ng kaniyang tinitirhan na naglalakad palapit sa kaniya. Malapad ang ngiti ng matanda at mahina s'yang natawa nang maalala ang banggit nito sa pangalan n'ya. Nothing changes. Arthur pa rin ang tawag nito sa kaniya.

"Nanay Lidia, nagwawalis pa rin po kayo sa umaga rito?" Nakangitting inabot n'ya ang kamay ng matanda at nagmano rito.

"Kaawaan ka ng Diyos," ani ng matanda. "Aba'y oo, hindi nabubuo ang araw ko kapag hindi ako nakakasilip dito at kapag hindi ako nakakapagwalis." Natatawa itong iwinagayway ang hawak na walis tingting.

"Nanay naman baka po mapagod kayo n'yan, bakit po hindi na lang kayo kumuha ng magwawalis dito araw-araw?"

"Naku hijo, mamamatay ako ng maaga kapag wala akong ginagawa." Tumingala ang matanda sa kaniya at tiningnan s'ya mula hanggang paa. Tumaas ang kilay ni Arthus sa ginawa ng matanda. "Kailan ka pa dumating? Wala ka pa rin bang dalang nobya?"pagbibiro nito na tinawanan lang naman ni Arthus.

"Kahapon lang huh ng hapon," sagot n'ya rito at hinayaan ang pangalawang tanong ng matanda.

"Kagwapong bata mo talaga, ano." Ikinumpas pa nito ang kamay at itinuro ang mukha n'ya. Sanay na si Arthus na pinupuri s'ya, totoo naman din talaga. "Namamangha talaga ako kapag nagsasalita ka ng Tagalog kahit hindi halata sa mukha mo na marunong ko. Wala ka pa rin bang napupusuan na magandang dilag?"

"Hindi pa po sa ngayon nay, maghahanap po muna ako ng maayos na trabao at mag-ipon para kapag may makita na akong babae, kakayanin ko s'yang buhayin," sambit n'ya — labas sa ilong na sambit n'ya.

"Aba'y hindi ka lang pala gwapo, maayos ka rin mag-isip at malayo ang pananaw sa buhay. Kung hindi lang babae ang gusto ng anak ko ay baka ipa-asawa ko s'ya sa iyo."

Pakiramdam ni Arthus ay bigla s'yang nabilaukan sa sinabi ng matanda. Tumawa na lang s'ya dahil sa nakitang humaba ang nguso nito.

"Nay, kailangan po ba ninyo ng tulong sa pagdadala ng mga damo roon sa compost pit? " pag-iiba n'ya sa usapan at saka itinuro ang mga damo na nakalagay sa sako. Napatingin naman ang matanda sa itinuro n'ya at mahinang natawa.

"Hindi na, kaya ko nang dalhin iyang doon. Kailangan ng braso ko ang magbuhat-buhat at magaan lang naman ang isang iyang. S'ya, maiwan na kita rito at kailangan kong makaabot sa dulo bago pa tumirik ang araw."

Hindi na s'ya nagsalita nang tumalikod sa kaniya ang matandang si Nanay Lidia. Naiiling na napapangiti na lamang si Arthus dahil sa mga sinabi ng matanda. Tiningnan n'ya ang cellphone at saka nag-check sa status ng order n'yang pagkain.

"Why the hell it's taking so long?" Naiinip na sambit n'ya. Gutom na gutom na s'ya at hindi s'ya nakapaghapunan dahil dumiretso s'ya sa paghiga noong makarating s'ya rito sa apartment n'ya pagkagaling n'ya sa meeting nilang magkakaibigan.

Akmang ibubulsa n'ya na ang cellphone n'ya nang tumunog ito at lumitaw ang pangalan ng kaibigan na si Lance.

"What do you need man, I am not your mother. I do not know where the hell is your f*cking boxers." Diretsong sambit n'ya nang sagutin ang tawag ng kaibigan.

("F*ck you, Russo!") Sagot ng kaibigan sa kabilang linya kaya natawa s'ya. Among the four of them, Lance has the attitude of like a girl. He's grumpy and all. Sakto naman na nakita n'ya ang paparating na motorcycle at sa tingin n'ya ay ang order n'ya na ito. ("I called because I received an email.")

"How much is that all?" Tanong n'ya sa rider na naglalakad palapit sa kaniya bitbit ang paper bag ng paglain n'ya.

("What?! What the f*cking how much, Russo!")

"Sir, wala po ba kayong mas maliit po rito? Wala pa po kasi akong barya, kakalabas ko lang po eh." Inabot ng rider ang isang libo n'yang ibinayad dito pero inilingan n'ya lang ito.

"Wala akong barya, keep the change, thank you."

Nanlaki ang mga mata ng rider at bago pa man ito makapag-react ay tumalikod na s'ya rito.

("What the hell, Russo! Sino ba ang kausap mo?!") Sigaw ng kaniyang kaibigan sa kabilang linya kaya lumabas na ang tawa n'ya.

"Why are you f*cking grumpy, Vargaz? Do you have menstruation?" He joked.

("F*ck you!")

Arthus burst into laughter when he shut the door of his apartment shut. He couldn't imagine how Lance looked like at this moment. Lance is freaking serious at business but pretty grumpy and has the smallest patience among them all.

"Alright. I've caught what you said. Email from who?" He seriously asked with the tone he usually used when he is in business — like in business and not in game.

Narinig n'ya ang pagbuntong-hininga ni Lance sa kabilang linya pero hindi n'ya na iyon pinansin. He is focused with his food and put the call on speakerphone.

("Not from who but from what.")

He smirked when he heard that. If it's what that means a lot of money.

"What?"

("From the one they called government.")

"How's the deal?" Ngumunguyang saad n'ya at punong-puno ang bibig n'ya. Not to mention na nagkakamay lang s'ya at pinapapak ang fried chicken.

("Are you f*cking eating?! Because if you're not aware, hindi kita maintindihan, gago!")

"Stop cursing, asshole. I'm with my food!"

("What a f*cking saint! The deal is 3 million

"Waste of time." Boring na sambit n'ya. Waste of time nga naman panglaro lang nila iyang eh.

("3 million f*cking dollars.") Pag-ulit ni Lance sa kabilang linya kaya napataas ang kilay n'ya at nag-smirk.

Hindi naman kasi agad sinabi eh.

"Cool. Get that," sagot n'ya at napatingin na lang s'ya sa cellphone n'ya nang wala na s'yang narinig na sagot mula sa kaibigan at ang tanging narinig na lang n'ya ang tunog nang pagbaba ng tawag. "How disrespectful." Naiiling na saad n'ya saka bumalik sa pagngatngat ng leg friend chicken.

He would never unlike fried chicken. Kaya n'yang ito lang uulamin n'ya sa magkasunod na araw. Kaya ang mga kaibigan n'ya ay nag-aabang kung kailan nito itatakwil ang fried chicken dahil ang mga ito na lang ang nauumay sa ginagawa nito.

Nang matapos kumain at nasimot ang lahat ng pagkain ay pahagis n'yang inilagay sa basurahan ang pinaglagyan ng pagkain n'ya saka dumiretso sa banyo upang maligo.

Napabangon si Calla nang makarinig ng door bell. Mabigat ang ulo n'ya dahil maraming alak na nainom kagabi kaya napangiwi s'ya nang bumangon s'ya.

"Who the hell is that!"

She get off from her bed with her head spinning and her eyes still sleepy walked towards the door of her condo unit to check who is in their outside her door. She couldn't help but curse when she see from the intercom, the lawyer of of the House of Vasquez, Mikael.

"I know you are looking at me, princess."

"Why are you here, Mikael? What do you f*cking need?" She answered out of frustration.

"The King has summoned you at the house." The lawyer responded.

"So you're like a bodyguard now? Or a butler? Tell my father I am going back at 5 pm and please do not bother me again!"

Without having a second thought, she turned her hack from the intercom and went back to her bed.

"What a waste of time."