Tahimik ang tahanan ng mga Olivas, isang malaking kaibahan sa gulong naganap sa loob ng mga pader nito. Makapal ang amoy ng trahedya sa hangin, at tila kumakapit ang dilim sa mga sulok na parang kumot.
Sa paghakbang ni Detective Nugas papasok, agad na nakatawag ng pansin sa kanyang mga mapanuring mata ang cake na nasa mesa, ang icing nito’y maputlang puti sa liwanag ng buwan na dumadaloy sa bintana.
Detective Nugas: “Ang cake na ito… hindi lang simbolo ng selebrasyon, kundi ng kamatayan na rin ngayon.”
Detective Bhie Inson: “At nananatili ang tanong, sino ang naglagay ng lason? O si Mrs. Olivas ba mismo?”
Maraming uri ng lason ang maaaring ginamit: Cyanide, isang mabilisang lason na may bahagyang amoy ng almendras; Arsenic, na walang lasa at amoy; o marahil Thallium, kilala sa epektong naantala ngunit nakamamatay. Ang bawat isa ay madaling ihalo sa batter o frosting, hindi makikita hanggang huli na.
Habang nag-iisip, napansin ng mga detektib ang katahimikan, na binasag lamang ng mahihinang kaluskos ng bahay na dulot ng masusing pagsisiyasat ng mga imbestigador. Ang mga CCTV camera, na dapat sana’y tahimik na tagapagbantay ng katotohanan, ay naka-off, ang kanilang mga lente’y walang buhay na nakatingin sa eksena.
Detective Nugas: “Bakit patay ang mga CCTV camera? nagkaroon ba ng Isang matagalang brownout, o may mas malalim pang dahilan? "
Lumuhod si Detective Bhie Inson sa tabi ng mga posporong nakakalat sa sahig, ang mga dulo nito’y may di-pangkaraniwang kulay berde.
Detective Bhie Inson: “Hindi pangkaraniwang posporo ito sir Nugas. May nagbabad nito sa berdeng tina. Pero bakit?” nagtatakang sabi ni Detective Bhie Inson.
Pinulot niya ang isa, ang pinaka kahoy ng posporo ay bahagyang baluktot, at ipinakita kung paano binali ng may sala bago pa man umabot ang apoy sa kanilang mga daliri.
Detective Bhie Inson: “Isang sinadyang kilos. Isang mensahe, marahil?”
Nagpalitan ng tingin ang mga detektib, ang kanilang mga iniisip ay hindi binigkas ngunit naintindihan. Ito ay hindi pangkaraniwang imbestigasyon. Ito ay isang palaisipan kung saan ang bawat piraso ay kasing lihim ng huli, at ang bawat pahiwatig ay nagdadala sa kanila ng mas malalim sa web ng panlilinlang na hinabi sa loob ng mga pader na ito.
Detective Nugas: “Kailangan nating malaman kung sino ang nagdala ng cake. At kung may kinalaman ang mga posporong ito.”
Detective Bhie Inson: “Simulan natin sa pagtatanong sa mga bisita. May nakakita sana ng isang bagay.”
Habang sila’y naglalakad upang malutas ang misteryo, tila nanonood ang mga anino, ang bahay mismo ay tahimik na kasabwat sa krimen. Alam ng mga detektib na ang mga sagot na kanilang hinahanap ay nakatago sa dilim, naghihintay na mailantad sa liwanag.
Sa pagbukang-liwayway, ang tahanan ng mga Olivas ay naging sentro ng isang pagsisiyasat na masalimuot. Ang mga pulis ay nagkalat sa paligid, ang kanilang mga guwantes na latex ay kumikinang sa unang sinag ng araw habang maingat nilang kinokolekta ang mga bakas ng salarin. Ang bawat sulok, bawat piraso ng muwebles, at bawat palapag ay sinuri para sa mga latent fingerprints na maaaring magturo sa kanila sa may sala.
Detective Nugas: “Tingnan mo ito, isang malinaw na fingerprint sa ilalim ng mesa. Ito’y kailangang masuri agad.”
Samantala, ang mga medical expert ay abala rin sa kanilang pagsusuri. Ang cake na pinagmulan ng lason ay dahan-dahang pinaghiwa-hiwalay, sinusuri ang bawat sangkap upang matukoy ang eksaktong uri ng lason na ginamit.
Forensic Expert: “Ang lason ay kumplikado. Hindi ito basta-basta cyanide o arsenic. May halo itong iba pang kemikal na nagpapahirap sa pagtukoy.”
Sa labas, ang mga tao ay unti-unting dumadagsa, ang kanilang mga mata ay puno ng pag-aalala at usisa. Ang mga media men mula sa iba’t ibang channels ng telebisyon at radyo ay nagtayo ng kanilang mga kamera at mikropono, lahat ay nag-aabang ng balita.
Reporter: “Ang trahedyang ito ay nagdulot ng malaking kaguluhan sa komunidad. Ano kaya ang magiging epekto nito sa imahen ng ating kasalukuyang liderato?”
Sa Malacañang, ang reaksiyon ay isa ng pagkabahala. Ang pangulo, na dati nang nahaharap sa kritisismo mula sa mga makakaliwang grupo dahil sa kanyang posisyon laban sa death penalty, ay ngayon ay nasa ilalim ng mas matinding pagsusuri.
Presidential Spokesperson: “Ang pangyayaring ito ay hindi dapat iugnay sa ating pangulo. Ang kanyang pamumuno ay matatag at hindi matitinag ng mga walang basehang akusasyon.”
Ngunit sa kabila ng kanilang mga pahayag, ang takot at pangamba ay lalo pang tumindi. Ang mga bulong at haka-haka ay lumalakas, at ang bawat isa ay nagtatanong: sino ang may motibo? Sino ang may kakayahang gumawa ng ganitong krimen?
Detective Bhie Inson: “Kailangan nating manatiling kalmado at magpokus sa ebidensya. Ang katotohanan ay lalabas din.”
Habang lumalalim ang araw, ang pagsisiyasat ay nagiging mas kumplikado. Ang mga detektib ay hindi lamang naghahanap ng isang salarin, kundi ng katotohanan sa isang mundong puno ng kalituhan at kasinungalingan.
Lalong nagkaroon ng labis na kaguluhan ng isa isa nang inilalabas ang mga bangkay ng mga biktima habang isinasakay ang mga bangkay sa isang ambulansiya para dalhin muna sa isang pribadong lugar para sa karagdagang pagsisiyasat bago dalhin ang mga ito sa morgue.
Nagbabaga naman sa galit si Atty. Manuel Miranda, ang kanyang mga mata ay nagtatanong habang nakamasid sa kanyang paligid, sino ang may gawa nito sa kanyang pamilya? politika ba ang dahilan o hindi kaya ay isang nakaalitan niya sa bulwagan ng Korte na naipabilanggo niya sa mga nakalipas na panahon?. Ang kanyang may bahay na si Cassandra ay walang imik at tila tulala dahil naubos na Ang mga luha sa kanyang mga mata. Kapansin pansin ang labis na kapanglawan sa kanyang blangkong Mukha. Tinangka siyang yakapin ni Atty. Manuel pero bahagya siya nitong itinulak at napaupo na parang bata sa malapit na sofa. Sa gitna ng karamihan ay naroon lamang ang taong nasa likod ng pagpaslang sa mag-iina. Napangisi ito habang pinagmamasdan ang mag asawa sa gitna ng kalunos lunos na trahedya. Ang kanyang mga mata ay kumikislap sa bahagyang pagtama ng sikat ng araw sa kanyang mukha. Muli siyang bumulong sa hangin habang nakatitig ito kay Atty. Manuel na sinasabing ' atty. Manuel simula pa lamang ito ng delubyo ' tila naglakbay naman ang mga bulong na iyon patungo sa pandinig ni Atty. Manuel, muling ikinalat nito ang kanyang paningin sa karamihan ng tao, subalit wala siyang nasumpungan doon na anupaman na kahina hinala dahil ang salarin ay bigla na lamang naglaho at nagtungo sa kanyang kublihang dako.