Paano ba kita makakalimutan

Kabanata 5

"f**k! What kind of life is this!" Malutong na pagmumura ni Gabriel dahil sa makirot niyang sugat. Ang hirap kumilos bawat pagkilos kumikirot ang sugat niya sa tagiliran.

"Hey, Dude! Why?"

"Where are you?" Inip na inip niyang tanong dito. Pinapunta niya dito sa bahay para tulongan siya linisin ang sugat niya. Mag-isang linggo na mula ng lumabas siya ng hospital.

"Ongoing Bro..."

"Hurry up!"

"Okay."

Wala siyang stay in na katulong. Once a week lang pumunta sa mansion para maglinis at pagkatapos nun. Pinapauwi niya na. Ayaw niya ng stay in na katulong. Kaya naman mag-isa lang siya solo flight sa buhay. Nang tumunog ang doorbell sa labas na hindi naman gawain ni Jerico sa tuwing pupunta sa bahay niya. Napilitan siyang buksan ang lalaki.

"Sandali! Anong trip mo Dude? Hindi ka nalang pumasok agad?" Sabi niya pagkabukas sa pinto.

"Hi!" Mukha ng babaeng hindi niya inaasahan makita sa bahay niya. At paano nito nalaman ang address ng bahay.

"What did you do here?" Kunot-noong tanong niya dito.

"Uhm, to help you... Sabi sa akin ni Jerico nahihirapan ka daw dahil diyan sa malalim na sugat mo."

"Lagot sa akin ang taong iyon. Inabala ka pa niya ang busy mong tao." Sabi niya.

"Naka leave ako... Para tulongan ka dito."

"Hindi kana nag abala pa."

"Papasokin mo ba ako kasi ang init dito sa labas." Tumabi siya sa pinto para bigyan daan ang bisita.

"Pasok ka."

"Salamat. Ang laki ng bahay mag-isa ka lang tumira dito?" Tanong ni Samantha ng libotin ng paningin ang paligid.

"Yes."

"Wala bang multo dito?"

"Mayroon sa gabi." Takot namang napalingon sa kaniya ang babae.

"Ha?"

"It's a joke. Wala pa akong narinig na kahit ano dito sa tagal tagal ko ng nakatira dito."

"Akala ko mayroon... Bakit kasi mag-isa ka hindi ka kumuha ng maraming katulong para masaya marami ka naman pera pambayad."

"I don't like."

Ngumisi ang babae. " Bakit para walang disturbo sa inyo ng girlfriend mo? Kaya ayaw mo kumukuha ng katulong."

"Hindi ibig sabihin na ayaw ko ay magdadala ako ng babae sa bahay. Ikaw pa lang ang babaeng naglakas loob umapak dito sa pamamahay ko."

"Talaga?" Hindi makapaniwalang tanong nito.

"Yes." Seryoso sagot ng binata.

"Okay. Saan ang magiging kwarto ko dito?" Deretsahang tanong ng dalaga sa binata.

"What?"

"Bingi ka ba? Saan ang kwarto ko dito?"

"Bakit?"

"Pasamantala akong titira dito habang hindi mo kaya. At bilang doktor mo. Dapat lang alagaan kita..."

"Umalis kana, baka mamaya ano pa ang isipin ng boyfriend kapag nalaman niyang nasa pamamahay ko ang syota niya."

"Hindi, Mr. Ricci... Besides, hindi ito libre trabaho na rin. Habang naka leave ako sa trabaho sayo muna ako mag trabaho. Tell me, magkano ang sasahodin ko sayo siguro naman malaki iyan dahil ang yaman mo."

"Tsk!"

"Ano?"

"Hindi kaba natatakot na baka mamaya gapangin kita sa gabi ha!?"

"Hindi. Bakit ako matatakot eh? Injury ka naman..."

"Paano kung gumaling na ako?"

"Kapag nangyari iyon siguro wala na ako dito umalis na rin."

"Ano? Magkano sahodin ko sayo ha?"

"Hindi ba libre na kasi ikaw naman ang may kasalanan, eh?"

"Kahit na kailangan ko ng pera, eh? Alam mo kasi hindi ako pinanganak na mayaman. Galing ako sa mahirap na pamilya kaya need ko ng pera para sa sarili ko. Hindi gaya mo may mansion kana at marami pa pera."

"Tsk! Bakit kasi ayaw pa sa akin. Gagawin naman kitang reyna ng mansion ko..."

"Anong sinasabi mo diyan?"

"Nothing... Sa guest room ka matulog lagi naman iyon malinis kung maalikabok pa rin linisin mo na lang balik na ko sa silid ko."

"Okay. Thank you. Sandali may makakain ba tayo diyan nagutom kasi ako!"

"Nothing!"

"Ha? Paano iyan nagugutom na ako."

"Umorder ka na lang."

"Sige. Ano ba gusto mo?"

"Ikaw?"

"Ha?"

"Ikaw anong gusto mo iyon lang din sa akin."

"Ah. Sige."

"Kakatukin kita mamaya kapag dumating na pagkain."

"Sige." Tumalikod na ito sa babae ng magsalita ito ulit. Napansin niyang makulit at madaldal ito ngayon nakakapanibago. Hindi gaya ng unang magkakilala sila. Seryoso at hindi nakangiti. Pero ngayon pati mga mata nito nakangiti anong nangyari.

"Sandali... Ang sahod ko hindi mo pa sinasabi sa akin baka mamaya lukuhin mo lang ako. Lagot ka sa akin ako na nga itong nag offer tapos ako pa iyong naagrabyado ha?"

"20K. Okay na b iyon sayo?"

"Ha? Twenty keuw.."

"Ayaw mo?"

"Semprey! Gusto ko."

"So pwide na ba ako magpahinga?"

"Okay. Okay..."

"Salamat."

Pagdating sa silid hinanap kaagad ni Gabriel ang cellphone niya. Nakita niya ito sa ibabaw ng kama at kaagad dinampot. "Hey, fetus!"

"What's up Bro? Nakarating na ba diyan ang magiging nurse mo. Hindi kasi ako pwide Bro. Busy ako eh?"

"Sana sinabi mo agad na hindi ikaw ang pupunta dito. Ano ito nag-leave siya sa trabaho para lang maging nurse ko dito. How c'mon, Bro?"

"Yes. Kailangan niyang magtago Bro, at wala akong nakitang pwide niyang pagtaguan kundi sayo lang."

"Ha? What do you mean? Anong pagtaguan sinasabi mo?"

"Hindi kaba nanonood sa TV tungkol sa nangyari diyan kay Doktora."

"Hindi ako mahilig manood ng news dati pa. Deretsahin mo na ako Jerico. Ano ba nangyari?"

"Okay. Natanggalan ng lisensya si Dok dahil sa aksidente. Aksidenteng niyang naitulak ang babaeng nahuli niyang nakapatong sa boyfriend niya. Nagdilim ang paningin niya kaya nagawa niyang natulak ang babae. Dahilan ng pagkabagok ng ulo nito at namatay. Ang masaklap pa Bro, hindi siya pinagtanggol ng gagong Miguel. Ayaw nito aminin ang totoong nangyari."

"Hayop.. sana siya na lang ang namatay."

"Sayang nga eh?"

"Bakit naman agad agad tinanggalan ng lisensiya si Samantha. Hindi pa tapos ang kaso. Bakit ganon agad ang parusa Jerico?"

"Iyon nga din ang pinagtaka ko. Pero nalaman ko Bro, ma impluwensya raw ang kamag-anak nung namatay at sila ang nasa likod ng ito. Dilikado ang buhay ni Doktora masisira ang kinabukasan niya at career."

"Diyan muna siya sayo habang hindi pa lumabas ang totoo. "

"Okay. Anong pa nga ba magagawa ko? Pero gusto ko trabahuin mo ang kaso ni Dok."

"No problem Bro. Ginagawa ko na kahapon pa... Tiningnan ko na rin ang mga CCTV sa lahat ng sulok pero burado na lahat at ang masakit kay Doktora lahat nakaturo ang mga ebedensiya."

"Plando nila ito lahat at ang Miguel na iyon wala man lang ginawa."

"Yeah. Ikaw muna bahala kay Doktora."

"Okay na sana eh? Masaya na sana ako nasa poder ko siya at makakausap araw-araw pero magiging taguan lang pala ako, haist!"

"Wala na kasi ako ibang naisip na mas safe siya diyan lang talaga sayo Bro. Besides, she asked me for help..."

"Why didn't she tell me? Bakit sayo sinasabi?"

"Hindi ko alam. Kung ayaw mo sige hahanap ako ng ibang matuluyan niya iyong ligtas siya."

"No need. Nandito na siya... I can't help but be patient with him."

"Thank you Bro! Problem solved! Ikaw na bahala sa kaniya? Anong napagsunduan niyo ni Doktora ha?"

"She says. I will pay him. She said, she needed money.."

"So?"

"No choice ang bayaran siya."

"Okay. Pero hindi niya ba naikwento sayo ang nangyari sa kaniya?"

"No! Maybe she's not ready to talk..."

"Siguro nga... So paano may gagawin pa ako sa office. Dadalaw ako siguro kapag hindi busy."

"Okay."

"Wait! Hinay hinay lang Bro! Baka mamaya maanakan mo si Doktora!"

"Ulol! Hindi siya ang type kong punlaan."

"Why? I thought you liked him... You gave your life for him. Anongyare?"

"I regret... Why did I do that, I should have just let him go."

"Uhm, I know that you also have a good heart sometimes na bihira lang makita..."

"I'm not a nice person you know that."

"I know. And lucky is the person who saw or showed you kindness. But Gabriel... I know your ego was hurt by him. Please, just forgive him. Maybe she doesn't really like you. Baka paraan lang niya iyon para itaboy ka niya. Don't hurt him!"

Pinasok ni Samantha ang mga gamit sa guest room. Maaliwalas at malinis naman sa loob ng silid. Napakalaki ng bahay pero iisang tao lang nakatira bagay dito manganak ka ng manganak para umingay ang boung bahay. Supling lang makapasaya sa bahay na ito. Lumaki siya sa hirap kaya masaya siya kapag nakakita ng ganitong bahay pangarap niya ito noon para sa mga magulang niya sa probinsya. Boung akala niya matutupad niya ito ngayon nakatapos siya sa pag-aaral at nakatrabaho sa magandang hospital na malaking benefits. Pero kung kailan unting-unti natupad ang mga pangarap niya. Nasira naman ang career niya at hindi na siya makapaggamot na kahit kailan dahil sa nangyari. Hindi niya sinasadya iyong nangyari. Pero baka siya iyong nawalan. Siya pa ang naagrabyado... Malakas na katok na magkasunod ang gumising sa pag-iisip niya.

"Bakit?" Pinipilit niyang maging masaya sa harap ng Binata ng pagbuksan ito.

"It's not true that you took leave from work. Natanggal ka right? Why don't you tell me?"

Saglit nagulat si Samantha sa hindi inaasahang confront sa kaniya ng lalaki.

"Sorry. Siguro nawala sa isip ko. At ayaw ko ng dagdagan ang stress mo sa problema ko." Nakayukong sabi niya dito.

"I still have the right to know the truth Samantha?"

Napalunok ng laway ang dalaga. Nakikita niya ang kaseryosohan sa mukha nito. For the first time, ngayon lang niya ito nakitang magseryoso kung magsalita mula ng makilala ito. Lagi itong nakangiti at kahit ang mga mata nito ay nakangiti pero ngayon galit na hindi niya maintindihan saan galing. Galit ba ito dahil sa nangyari dito at siya ngayon sinisisi.

"I'm sosorry..." Nahihiyang sabi dito.

"I don't want to be a secret. I want to know everything that happens no matter how dangerous it is!"

"Problema ko ito---?"

"Yes, problema mo! But why are you here? Hindi ba nagtatago ka dahil natatakot ka sa pwideng gawin nila sa buhay mo. Sam? How come they suddenly came here and I have no idea what's going on if you don't tell me. Karapatan ko malaman dahil narito ka sa poder ko! Karapatan ko malalaman upang magawa kitang ipagtanggol.. hindi gaya ng iba diyan iniwan ka sa ere."

"Thank you. Pero ayaw ko ng madamay ka pa---?" Tinakpan ng lalaki ang bibig nito gamit ang sariling dalire.

"Enough. Ayaw ko marinig iyang dahilan mo. Nandito kana at damaydamay nato!"

"Sir?"

"Gabriel?"

"G-gabriel... Sorry ha? Hindi ko talaga alam saan ako pupunta. Ayaw ko makulong wala akong kasalanan... Hindi ko sinasadya ang mga nangyari nabigla lang ako."

"It's Okay."

"Nagutom na ako! Dumating na ba pagkain inorder mo."

"Oo, diyan na sa kusena. Ipaghain na kita."

"Sabay na tayo."

"Okay lang ba sayo?"

"Bakit hindi. Isipin mo na lang ako ang asawa mo."

"Ha?"

"Joke! Masyado kang seryoso diyan."

"Kinabahan ako roon."

"Talagang kabahan ka?"

"Ano?"

"Nevermind..."

"Mabuti pa kumain na tayo gusto ko ng magpahinga."

"Okay. Pero kailangan muna natin linisin iyang sugat mo baka mamaya na infection kana."

"Tsk..."

Inalalayan niya itong tumungo sa dining. Malaki at malawak ang dining.

"Ouch!" Hiyaw niya ng maupo sa upuan.

"Sorry.."

"No! Talagang makirot eh?"

"Kailan ka pa huling nagpalit ng benda diyan?"

"Uhm, two weeks pa."

"Ano? Kaya naman pala hindi pa iyan gumaling?"

"Anong magagawa ko sa ayaw ko ipa ano sa iba masakit eh?"

"Hmm... Parang hindi ka lalaki niyan eh?"

"Oo na... Masakit naman kasi... Humanda sa akin ang gumawa nito oras na gumaling ako. Hindi ko palalagpasin ang ginawa niya sa akin. I will kill him and make him feel the pain I suffered." Kita sa mga mata ni Gabriel ang kaseryosohan at ang umiigting nitong panga sa galit.

"Gagawin mo iyon?"

"Yes. Hindi mo ako kilala Samantha? Ako iyong taong hindi tumanggap ng pagkatalo gagawin ko ang lahat makaganti lang ako."

"Kasama ba ako diyan?" Tuwid naman napatingin si Gabriel sa dalaga at ganon rin ito.

"Wala ka naman kasalanan bakit nasali ka dito?"

"Nakalimutan mo naba pagpapahiya ko sayo noon at mga masasakit na salita. At sino pa iyong taong kinainisan ko, siya pa itong nilalapitan ko sa panahon ng kailangan ko ng tulong. Grabi si Lord ano? Mapagbiro hindi ko alam, kung anong plano niya sa mga nangyari sa buhay ko ngayon..."

Nagkibit-balikat si Gabriel. "Wala lang sa akin iyon. I'm just testing you... And I'm glad you're not like other women who are easily tempted..."

"So pinaglaruan mo lang talaga ako that time?"

"Yes I admit."

Malakas na sampal ang dumapo sa pisngi ni Gabriel. Dahil sa gulat hindi siya agad nakapagsalita.

"Sampal ko sa paglalaro mo sa damdamin ko. Walanghiya ka! Paano pala kong naniniwala ako sayo?"

"It doesn't seem like it." Ngumisi ito.

"Ito ang una at huli sasampalin mo ako young lady... Palalagpasin kita ngayon pero sa susunod na gagawin mo pa ulit. I promise you that I will do more to you than that." Dagdag niya pa sasabihin. Napakagat sa labi si Samantha dahil sa banta sa kaniya ni Gabriel. Nakaramdam siya ng takot.