Kaçış

6.

-Jale arkadaşı tanıştırmayacak mısın?

Hayır onu görmemen lazımdı. Bir şey bulmaya çalıştım, ama aklıma hiç bir şey gelmiyordu.

Sedat elini uzatıp "Ben Selim,Jale'nin arkadaşı."dedi. Gerçek adını söylememesi normaldi. Şu an bir görevdeydi ve kendini tehlikeye atmamalıydı.

-Burada karşılaştık ve bir selam verdim.

Sedat saate bakıp "Benim sevgilim bekliyor. Görüşürüz."dedi. Sevgilim dediği anda Veli'nin yüzü değişti. Anlaşılan zararsız olunca rahatladı. Elini uzatıp "Bende Veli,tanıştığımıza memnun oldum."dedi.

-Yine görüşelim.

Sedat hızla yanımızdan uzaklaşınca rahatladım. Veli bana baktığı için sakin olmaya çalıştım.

-Dışarı çıkacağını söyleseydin birlikte çıkardık.

Gel de anlat şimdi. "Son dakika belli oldu. Sen ne yapıyordun burada?" Soru yöneltmek daha iyi. Daha fazla soru sorarsa ne cevap vereceğimi bilmiyorum.

-Arkadaşlarla takılıyordum. Seni gördüm yanıma geldim.

Etrafa bakıp "Arkadaşların nerede?"dedim. Veli bir masaya bakıp konuştu. "Gittiler galiba." Bir an önce gitmem gerektiği için "Benim de eve gitmem lazım."dedim. Verdiğim cevaba sevinmedi ,ama Serdar abiye ulaştırmam gereken bir not vardı.

-Hemen mi ,biraz kalsaydın.

-Çok isterdim, ama gitmem lazım. Daha sonra sözüm olsun.

Onunla vakit geçirmek istemediğimi düşündü kesin. Görev beklemeyeceği için yapacak bir şeyim yoktu. Daha sonra gönlünü alırım artık.

-Tamam ,arabaya kadar geçireyim seni.

Mekandan çıkıp arabanın yanıma geldik. Dönüp Veli'ye baktığımda "Görüşürüz" dedim.

-Görüşürüz.

Arabaya binip Veli'nin başkanları arasından oradan uzaklaştım. Merkeze vardığımda Serdar abinin odasında çıktım. Beni bekliyordu zaten.

Karşısına oturup kağıdı uzattım.

-Abi bunu sana yolladı.

Serdar abi kağıdı alıp okudu. Bana bakınca "Başka bir şey dedi mi?"dedi.

-Hayır abi.

-Tamam Jale, sen çıkabilirsin.

Ne yazdığını tabi ki de merak ediyorum, ama Serdar abi söylemediğine göre bir bildiği vardır. Başka işim olmadığı için merkezden çıkıp evin yolunu tuttum.

~~~

Masanın etrafında toplanmış otururken Serdar abi odasından çıktı. Hepimiz anından ayağa kalktık.

-Oturun çocuklar.

Oturduğumuzda Serdar abi "Adamımız bir adres vermiş.Hazırlanın çıkıyoruz."dedi. Hakan "Abi tam olarak ne baskını yapıyoruz?"dedi. Bu benim getirdiğim kağıtla alakalı olduğu kesindi.

-Uyuşturucu dağıtım yeri diye adlandırıyorlar. Ev bizim için önemli. Kim nerde çalışıyor ve dağıtım ağının bilgileri o evde saklamıyormuş. Dediğim gibi başlangıç ,ama güzel bir adım. Bu baskından sonra sinirlenip hata yapabilirler.Beş dakikaya hazır olun gidiyoruz.

Birlikte çıkacakken Rana kolumu tutup "Senin neyin var?"dedi.

-Yok bir şey.

-Yapma Jale. Dalgısın, Veli ile mi ilgili?

Rana bilse iyi olur diye."Evet onunla ilgili. Veli beni buluşmada gördü. Yani adamımızla karşılaştı." Rana panikle baktı.

-Bu hiç iyi olmamış. Ne yaptınız?

- Bir şeyler saçmaladık, ama inandı mı bilmiyorum. En önemlisi Serdar abiye söylemeli miyim?

Tam cevabı alamadan Levent "Hadin kızlar."dedi. Rana hızla "Hadi gidelim, sonra konuşuruz."dedi. Mecburen merkezden çıkıp arabaya bindik. Serdar abi son uyarılarına devam etti.

-Destek de geliyor. Herkes dikkatli olsun bir kişi dahi kaçmamalı. Yoksa dışarda ki bütün adamları bilgi alır o zamana diğerlerini yakalayamayız.

Sadece başımız ile onayladık. Uğur verilen adrese arabayı sürerken bizde hazırlık yaptık.

Araba durduğunda sessizce indik. Serdar abi ilerdeki evi gösterip "Rana,Levent ve Hakan siz sağdan. Jale ve Kerim siz arkaya. Uğur sen benimle gel. Ekip bizi takip edecek."dedi. Ayrılıp Kerim ile arkaya dolandım.

Etrafa çok sessizdi. Bizde ona göre daha sessiz olmaya çalışıyorduk.Eve yaklaşıp içeri bakmaya çalışsam da bir şey gözükmüyordu. Kerim ile gelecek emiri bekliyordum. Serdar abi "Çocuklar giriyoruz."dediğinde Kerim camı kırdı.

O önde ben arkada camdan giriş yaptık.Iki koltuk dışında bir şey yoktu. Kapıyı açıp içeri girdiğim de bizimkiler iki kişiyi tutmuştu bile. Bu neydi şimdi? Karşılık bile vermeden aldık mı? Sadece iki kişi mi vardı? Hızla diğer odaya gerdiğimizde hiç bir şey yoktu. Bir araya geldiğimizde ise  Serdar abiye baktım. Sinirle etrafa bakıyordu.

-Abi burada bir acayiplik var sanki.

-Biliyorum Levent, ama verilen adres bu. Odaklara iyice bakın.

Geldiğimiz odaya döndüğümüzde koltukların altı dışında bakacak yer yoktu. Açtığımızda iki tane silah bulduk. Koridora çıktığımda yan odaya bir daha baktım. Onlar da iki küçük torba uyuşturucu bulmuşlardı. Serdar abi gelen ekibe "Siz burayı halledin. Parmak izi de alın."dedi. Hepimiz dışarı çıktığımızda olayı anlamaya çalışıyorduk. O kadar hazırlanıp geldiğimiz evde elimiz bomboştu.

-Abi bu ne demek?

-Bilmiyorum Jale. Ya adamımız seninle konuştuğunda yakalandı ya da başka bir şey var. Şimdi merkeze geri dönüyoruz.

-Arayalım mı abi?

Serdar abi bana bakıp "Eğer başka bir şey varsa tehlikeye atmayalım."dedi. Içime iyice kuşku düşmüştü. O gece benim yüzümden yakalanmış olabilir miydi? Arabaya binmeden Rana'nın kolunu tuttum.

-Ne oldu?

-Sence Veli ile alakası olabilir mi?

Rana şaşkın şekilde "Veli ile ne alaka?"dedi. "Ne bileyim, o gece bizi gördü. Ben bu adamı daha tam tanımıyorum bile." Işte bu beni baya üzerdi. Belki saçmalıyordum, ama aklıma başka bir şey de gelmiyordu. Şu an yanlış bir şey yapmamın korkusu içimdeyim.

-Canım sen iyi misin? Diyelim Veli böyle biri ya da bu adamlara ilişkisi var, sence böyle bir hata yapar mı? Neden sizi gizli izlemek yerine direk yanınıza gelip kendini göstersin?

Işte bu mantıklıydı. Yani işle alakası olsa kendini göstermemesi lazımdı.

-Haklısın.

-Hadi arabaya ,bizi bekliyorlar. Bir de bu kadar takıntılı olma.

Arabaya binip merkeze geri döndük. Serdar abi bizi karşısına aldı. "Çocuklar herkes işinin başına. Jale sen kal." Serdar abi ile yalnız kalınca "Sen ne düşünüyorsun?"dedi.

-Şaşkınım abi. Ne yapmamı istersin?

- Senin iletişim kurman iyi olmaz. Sen şimdi çık belki arar. Bu gün o eve baskın yapacağımızı biliyordu.

-Tamam abi.

Odadan çıkınca ekip bana baktı. Keyfim tamamen kaçmıştı. Sonuçta aracı bendim ve şimdi ne oluyor bilmiyordum.

-Ben çıkıyorum.

Şaşkın bakışlar arasından merkezden çıktım. Arabaya bindiğimde nereye gideceğimi bilemedim. Içime de ki şüphe  beni çiçekçinin önüne götürdü. Rana haklıydı ,ama yine de kendini burada bulmuştum.

Telefon çalınca ekrana baktım. Veli arıyordu. Bir an beni gördü mü diye düşündüm. Sakince telefonu açtım.

-Selam ,Jale nasılsın?

-Iyiyim ,sen nasılsın?

O sırada Veli kapının önüne çıktı. Benimle konuşurken keyfi yerinde gibiydi. "Iyiyim, seni merak ettim. Iş yerindeyim." Hareketleri gayet normal görünüyordu. Bende burada durmuş adamın günahını alıyordum. Gerçekten kötü biriyim.

-Jale orda mısın?

-Yanına gelebilir miyim?

Bir an sessizlik oldu. Ani sorum karşısında şaşırdığını buradan görüyordum.

-Tabi, çok mutlu olurum.

-Birazdan oradayım.

Telefonu kapatınca Veli'yi izlemeye devam ettim. Çok mutlu olmuştu. Sevinçle içeri girdiğinde bu sefer diğer telefon çaldı. Hızla açtım. Parolayı söylediğinde "Görüşmemiz lazım."dedim.

-Tamam, akşam atacağım adrese gel.

-Anlaştık.

Telefon kapattığım da arabadan indim. Dükkandan içeri girdiğimde Veli ayağa kalktı.

-Bu kadar çabuk beklemiyordum. Hoş geldin.

-Yakın da bir yerdeydim.Hoş bulduk.

Her yer çiçek doluydu ve dükkanın içinde ki koku genzime işliyordu. Çiçekler hiç bir zaman ilgi alanım olmamıştı. Taki babam ilgilenene kadar. Isimlerini bile bilmezdim. Etrafı izlerken dükkanın arkasının bahçeye açıldığını gördüm. Uzun bir mekan rengarenk çiçeklerle doluydu.

Veli karşıma gelip beni kendine çekince bir an boşluğuma geldi. Bana sarıldığında bende ona sarıldım. Onun hakkında düşündüklerimi aklıma gelince kendime bir kere daha kızdım. Meslek alışkanlığı yüzünden etrafımızda ki insanlara güvenim olmuyordu.

-Sen iyi misin? Baya kötü bir gün geçirmiş gibisin.

-Biraz öyle oldu. Bir kahven var mı?

-Var tabi.

Telefonu eline alıp iki kahve söylediğinde koltuklara oturduk. Yorgundum ve en önemlisi kafam çok dağınıktı.

-Bana anlatmak ister misin?

-Bence hiç dinlemek istemezsin.

-Zor olmuyor mu? Bir kadın olarak böyle ağır bir görev.

-Bilmem, hiç zor gelmedi. Kendimi bildim bileli bu mesleği istiyordum. Kolay ya da zor diye düşünmedim.

Yine güzel gülümsemesi ile bana bakıp "Insan sana her saniye hayran kalıyor"dedi. Işte yine aynı şeyi yapmıştı. Kalbimin ayarları ile oynamıştı. Keşke içimde ki sıkıntıyı sana anlata bilsem Veli.