The Girl Has A Secret

CHAPTER 21

HE laughed suddenly as if he read my mind, so my forehead creased in wonder. "Anong nakakatawa sa mag-aasawa ka ng maaga? Hindi ba dapat naiinis ka?"

Yung wala kang choice kundi sundin ang parents mo at pumayag kahit ayaw mo.

Ito kasi ang mahirap sa mga mayayaman, para lang matulungan ang parents, kailangan gawin pa talaga ang strategy na 'to.

"I'm not all," he answered, shaking his head. Para siyang walang problemang dinadala. Mukha naman siyang mayaman, kung mag-asawa siya ng maaga ayos lang siguro.

We both stared at the river as it splashed the water. He was just humming and I was just listening.

Naging tahimik kaming dalawa.

"Why every time we dig the incident, why are you there always?" Basag niya sa katahimikan.

"What do you mean?" I gave him a hard look.

"Like what happened to the girl, then the victim today. I saw you."

Totoo nga naman, lately palagi kaming nagkikita. Mas tinititigan pa niya ako eh. Gusto ko sanang magtanong kaya lang magmumukha na naman akong assumera.

"Do you believe in supernatural powers?" Natawa ako habang tinatanong ko 'yon. Pinaglalaruan ko ang kangkong na nakuha ko sa gilid.

"Yes." Seryoso ang pagkakasabi niya.

"How can you say so?" Sa alam ng mga tao, sa napapanood lang ang ganito. However, they are unaware that I'm one of the queer people who live on the earth and I existed.

"I can read mind and I can flash the past back," His seriousness expanded. "Not only that, a lot."

Hindi ko pinahalatang nagulat ako sa sinabi niya. Hindi ko alam kung nagbibiro siya o totoo ang sinasabi niya. Ako nga nakakakita ako ng susunod na mangyayari.

Paano nangyari yun?

"I don't know," mukhang nabasa niya nga ang nasa isip ko. "Don't worry, I can control it. Babasahin ko lang ang iniisip ng isang tao kung alam kong gagawa siya ng masama."

"This is..."

"Unbelievable," pagtuloy niya. "At first it is not good but in the end, I end up knowing the flow of these abilities of mine and I can use it in a good way."

Talagang seryoso nga siya. Ibig bang sabihin nito ay magkasingpareho kami?

"I can see the future," sambit ko at niyakap ang mga tuhod ko.

"Can you see my future, then?" Humarap siya sa akin kaya hindi ko napigilang mapatitig sa mga mata niya.

"W-Wala akong nakikita," sabi ko. This is odd. Sa kanya lang ata hindi tumatalab itong kakayahan ko.

"I'll show you something."

Bumaba siya sa pagkakaupo niya at kumuha siya ng isang bato na maliit.

Namangha ako sa ginawa niya. Parang ginawa niya lang na malambot ang bato at nadurog na lang niya iyon ng dali-dalian.

"I can crash any hard things. My sense of smell is extraordinary, and not only that, I can see the past, everything since you are kid. I am telling the truth. Remember the explosive USB? Kaya nalaman ko 'yon, naamoy ko. I have a lot that I can call powers. But I am not using it for my own or I just want to harm people. I just use it when I am doing my job. I have my friend who knows about it because he is also like this, he runs fast and he can create fire by staring at it after 2 minutes."

Sa sinabi niya, nagkaroon ako ng pagkakataon para isiping hindi ako nag-iisa na ganito. Akala ko ako lang. Hindi ako makapaniwalang nagkita kami ngayon.

"T-Talaga?"

"Absolutely. That's why I got interested in you, alam kong may kinalaman ka sa nangyari roon sa babaeng pinatay kahapon," he said seriously. I felt nervous and stared into his eyes. "I know you were the one who killed her, not the boy. Your apparition blew his mind to become insane."

"A-Ahm..." I became speechless! Nagsasabi nga talaga siya ng totoo!

He is one of the staff of the police station, what if huliin niya ako? What if isumbong ako? Paano kung nakulong ako?

Napakagat ako sa mga kuko ko at ipinakita ang takot ko sa kanya.

"I-It's wasn't me," I pouted, "It was her, not me! I am just watching while she was doing that thing and I have nothing else to do but to follow her," I explained in a low tone.

"Pfft," natatawa niyang reaksyon.

"What is funny?" Tinaasan ko na siya ng kilay.

Hindi ba't dapat kinukwestyon niya ako ngayon dahil alam niya ang totoo?

"Ang cute mo kasi mag-overthink. I know it wasn't your intention," sagot niya at nagpatuloy pa rin sa pagtawa niya ng mahina.

"Saan tayo nanggaling?" Pag-iiba ko sa usapan.

"Someone merge in my body that gives me power. He already talked to me when I faced myself in the mirror. He even brought me underwater, and luckily I survived. Not only that, he brought me to the history of ancient powerful people who fought for their will and power, you know that? Hard to explain. Basta mahirap din ang napagdaanan ko sa kanya. He said he would not leave me forever and I responded, as much as he doesn't hurt people and especially, me, my body, why not?"

Mayroon din ibang tao na nakasanib sa kanya?

"Yes," tumawa siya nang tumingin siya sa akin.

"Sabi mo kinkontrol mo ang pagbabasa mo sa isip ng mga tao!" Reklamo ko.

"Yes, I am. Bigla ko na lang narinig. But now in the present, I am enjoying with him. He helped me a lot, especially in my dreams and school. He is worth it."

Ang swerte niya.

Samantalang ako matagal ng nasa sa akin si Ayesha pero hindi niya man lang ako tinulungang makabangon sa sarili kong mga paa, instead she let me to hurt by people.

She also hurts some innocent people na ayaw na ayaw kong mangyari.

"I don't understand why you have that too. Worse, she is a bad influence on you," pagtataka rin niya. I shrugged.

"Hindi ko rin alam, nalilito na rin ako. Hindi ko na nga kilala ang sarili ko."

"Well, that's challenging for you."

"I-I wanna show you something too," sambit ko at umalis sa pagkakaupo.

Pumikit ako ng matagal. Ito lang ang ginawa ko noon para pagalawin lahat ng mga bagay. Ito rin ang nangyari kahapon nang tumigil ang paggalaw ng mga tao at tanging kami lang ang gumagalaw, but I can't feel my power yesterday, it all happened because of Ayesha.

"What's that?" Iminulat ko ang paningin ko. Walang gumalaw na kahit ano. "I guess you are still having a hard time controlling your power?"

"I guess so, but I already did. I wanna show it to you, just wait for a moment."

Pumikit ako ng mariin. Nang makapikit ako, halos manlumo ako sa mga nakita ko. N'ong mga panahong lumalala ang p*******t ng mga tao sa akin. Mabuti na lang at hindi ako ganun kasamang tao para patulan pa sila.

Balang-araw magbabago din ang lahat. Kailangan ko lang din magpalakas para sa sarili ko. Susubukin kong tapusin ang paghihirap ko sa mga kamay ng mga taong nananakit sa akin, lalo na sa school.

"Woah..." Nang marinig ko ang paghanga ni Riel, binuksan ko ang mga mata ko. Nakita ko na lang na lumilipad ang mga bato at halaman sa ilog. Napangiti ako at bumaling sa kanya.

"See!"

"Can you move them?"

"I'll try."

Hindi ko pa rin nasubukan ito, wala ako sa sarili ko kahapon kaya't sa palagay ko hindi rin ako yung nagkokontrol.

Nanliit ang mata ko sa isang bato na nakatapat sa akin at dinireksyon ko iyon sa left side ko. Napatakip ako ng bibig nang makita ko na lang nakabulagta sa Riel.

"Hindi ko sinasadya!" Itinayo ko siya at kinuha ang panyo ko para punasan ang dugo na nasa noo niya. Natamaan siya ng bato na pinagalaw ko.

"Ang lakas mo." Siya na mismo ang pumunas sa kanyang noo. "But I suggest, you must practice your power."

"N-Ngayon ko lang ginawa 'to since I just know this lately."

"You just did it yesterday and yet still you don't know? Matagal ko ng alam ang sa akin since I was 10. My apparition shows and then talk to me. He guides me and practices me, then I can control my power well. Hope you do the same also."

"Sana nga," naupo ako sa damuhan. Ibinagsak ko na ang mga batong nasa ere. Madali lang pala mangontrol kung sasanayin ko ang sarili ko.

"Can you put some stones in my palm? Just using power." Inilahad niya ang kanyang palad, "Well, part of your practice. Come on," aya niya. Pumayag ako at tumayo.

Ilang sandali, magaan ang loob kong pumikit. Ilang segundo lang ay iminulat ko ang mga mata ko. Nagawa kong pataasin lahat ng mga bato. Pinili ko ang hindi kalakihan. Tinitigan ko ng matagal ang bato habang nakasarado ang mga kamao ko at bumaling kay Riel.