Kismet One: Loving You in Silence (COMPLETED!)

Chapter 9 – Darkness and You (2)

Daren

I did not know that it was already 2:45AM. I rubbed my neck and yawned. I was too absorbed with my work and I did not notice the time. Sana matapos na ‘tong problema sa naaberyang cargo ship.

Lumabas ako ng study room at dumiretso sa itaas papuntang kwarto ko nang namalayan kong may konting ingay sa silid ni Amanda. Kumatok ako pero walang sumasagot kaya ‘di ako nag-atubiling pumasok.

Si Amanda lupaypay sa may toilet bowl!

Tila subsob ang kaniyang ulo sa loob ng inodoro at nakaratay ang mahabang buhok niya sa sahig. She felt my presence and lifted her head a little bit to look at me.

My heart was sliced into thousand pieces as I gaze into her stormy green pools. She threw up, clenching the edge of the toilet bowl, making her knuckles white.

Lumuhod ako sa gilid niya at hinawi ang kaniyang nababasang pulang buhok mula sa kaniyang mukha. Anlalaki ng mga butil ng luha niya tumutulo kaya hindi ako nag-atubiling punasan din ang mga ito. Her tears were huge that it almost envelope my heart. And yet I did not hear her cry. Ang matabil kong asawa noon ay masyadong tahimik ngayon kahit na ito’y umiiyak.

Ilang minuto rin ang lumipas at hinayaan ko siya sa ganoong ayos. Tahimik siyang umiyak at tahimik rin akong umalalay hanggang sa humupa na rin ang nadarama ng aking asawa.

“Amanda, ihahatid kita sa kama mo,” bulong ko sa kaniya habang hinawi ko ulit ang buhok niya mula sa mukha niya.

She looked at me with uncertainty, balancing if my words were true or not. And again, something twisted in my heart.

I pulled her up and pushed her to the sink. I let her drank some water and I assisted her in brushing her teeth. Her eyes were blank as she did what I told her to do. After she was clean, I picked her up, placing her head on my shoulder and her arms around my neck, and put her to bed. I started undressing her and she flinched and started to push me away.

“Amoy suka ang damit mo, Amanda,” mahina kong sabi sa kaniya.

Tumalikod siya sa’kin at pumuwesto sa ilalim ng kumot. Kumuha ako ng damit niya sa closet. “Pajamas mo.”

May lumabas na kamay sa ilalim ng kumot at kinuha ang dala kong damit. Hinintay kong matapos lumabas siya sa kumot at ibinigay ulit sa akin ang maruming damit. Pumunta ako ng banyo at iniligay sa bin ang isinuot niya kanina.

Bumalik ako at nakitang nakahiga siya sa kama at nakatunganga. Hindi ko alam kung ano ang gagawin para maibsan ang bumabagyo niyang emosyon.

 “Amanda?” mahina kong sabi habang humakbang papalit sa kaniya. “Dito ako matutulog sa tabi mo just in case na hindi pa rin maganda ang pakiramdam mo.”

Silence.

Tumagilid siya at ang pulang buhok lang ang nakaharap sa’kin.

“Okay lang ba, Bee?” Napalunok ako.

Silence.

I went to my room, took a shower, put on my pajamas and went back to Amanda. I quietly moved towards the bed and when I leaned over, I saw her snoring softly.

“Bee?” bulong ko sa kaniya. “Gagawin ko lahat para mapasaya ka. Sana, mapatawad mo pa ako…”

I put on the blanket over us, assuring that we were warm enough. I snuggled close to her and inhaling her natural fragrance. Hinalikan ko ang balikat niya bago ako pumikit.