Kismet One: Loving You in Silence (COMPLETED!)

Chapter 6 - Friends and Ex-lovers (1)

Amanda

GINALUGAD ko ang kabahayan ng ilang araw mula sa hardin hanggang sa iba’t-ibang kwarto. Pero may isang silid na hindi ko kayang puntahan. Ang aking studio. 

Napasapo ako sa aking dibdib at tila naipit ang aking hininga sa aking lalamunan. Nanginginig akong umatras ng dalhin ako ng aking mga paa sa entrada ng studio. 

Hindi ko kayang pumasok!

Dali-dali akong umalis at dumiretso sa aking kuwarto. Umupo ako sa kama at ipinatong ang aking ulo sa aking mga kamay habang huminga ako ng malalim.

“Calm down, Amanda!” bulong ko sa aking sarili. 

Tumayo ako at lumapit sa salamin upang tingnan ang aking hitsura. Napabuntong-hininga ako dahli hindi ko gusto ang nakita sa repleksyon. I was too thin and my cheeks hallowed. I opened my mouth and saw more than half of my tongue was gone.

I smirked as I remembered what I told Daren months before. Pipilitin kong hindi maging matabil basta hindi niya lang ako iwan. Seeing the state of my tongue right now made me realize that the heavens were playing a joke on me.

Pero worth it ba?

Worth it bang maging sakripisyo ang dila ko at ang anak ko para hindi iwan ng aking asawa? 

“Hanggang saan tayo sa relasyon natin ngayon, Daren?” tanong ko sa aking repleksyon. “Pero alam kong iiwan mo rin ako kalaunan. Desido ka masyado noon. Walang magbabago, I’m sure.”

Tumalikod ako ‘di mapigilang mapaluha na naman. Parang tinutusok ng isang daang kutsilyo ang aking katawan at kaluluwa.

“I need my friends,” tanging sambit ko habang binuksan ang laptop na ibinigay ni Daren. I sent them e-mails that I wanted to see them. Sabi ni Mrs. Ramones na pumupunta rito ang mga barkada ko pero hindi sila makapasok sa kwarto ko. Nalaman ko rin mula sa kaniya na ang mga kaibigan ko ang nagpadala ng ibang mga libro, bulaklak at mga prutas sa ilang buwan. Kaya nakonsensya talaga ako ng hindi ko sila nakita these past months.

Binuksan ko ang aking drawer at kinuha ang mga photo albums. Parang piniga ang aking puso sa pangungulila sa kanila. Bakit kasi hindi ako nakinig sa kanila noon? Makailang beses na nila akong pinagalitan sa impulsive decisions ko pero masyadong matigas ang ulo ko.

Kahit na hindi ko masyadong naramdaman ang pagmamahal mula sa aking tiya, pinunan naman ito ng aking anim na kaibigan. Sila ang humila sa akin mula sa mundo ng kalungkutan mula pagkabata dahil halos maging mongha na ako sa kasusunod ni Auntie Nita.

I wouldn’t have survived my childhood if they were not there.

My heart clenched as I thought that maybe I was a disappointment to them in my current state. I gulped down my bitterness as I gazed at the photos. Especially when I traced the face of Gregory, my first lover. His hazel brown eyes, his auburn hair, his freckles across his nose...

Napatingala ako sa kisame na tila nakikita ko ang aking kahapon sa probinsyang Ortesh.

I loved Gregory with all my innocence and I wanted to be with him for the rest of my life. Pero nag-iiba pala ang panahon at nagbabago rin ang tao. But it did not change the fact that I had blissful moments with him.

Napangiti ako nung maalala na itinago namin kay Auntie Nita na nag lived-in kami ni Greg nung nag-aaral kami ng college sa Sunrise City. Hindi lahat ng barkada ang supportive sa ginawa namin lalo na’t may mga konserbatibo at relihiyoso din namana ng iba. 

But it felt good to defy the convention. I had unlimited s*x with Greg, I lived with him twenty-four seven and the best thing was I felt naughty in keeping all of it from my ultra conservative aunt.

Sa totoo lang, nakikita namin at ng ibang kabarkada na kami talaga ang end game ni Greg. At confident kami sa relasyon namin to the point na may plano na kami sa kasal at may blue print na rin sa aming future dream house. Pero…

Nakakasawa pala ang makita siya palagi, nakakabagot na rin ang palaging s*x, at parati na nakaming nag-aaway sa mga hindi makabuluhang bagay hanggang sa umabot na hindi na healthy ang realsyon namin at nadamay na ang barkada. And then one day, we woke up and decided not to continue our romantic relationship anymore if we wanted to preserve our friendship.

Greg and I shed tons of tears as we gave up the apartment and split the things we shared. My girlfriends took me in and Greg went back to his dorm. Minsan may tempasyon talaga lalo na sa s*x pero kinaya naming dalawa kasi alam naming hindi mapipilit ang hindi na pwede. 

Friends to lovers. Pero at the end naging platonic love over romantic love.

What surprised us was when Greg found his true love after a year when he and I broke up. And they got married a year later. 

And it broke my heart the second time.

I was there at his wedding, smiling and laughing. They even painted me as a ‘cool’ ex-girlfriend kasi naging kaibigan ko pa ang asawa niyang si Karmie.  Pero hindi nila alam na wasak na wasak ang puso ko habang masayang nagbibigayan ng vows ang dalawa. 

I did not romantically love Greg anymore but I could not help myself from thinking that I was not able to make him happy like Karmie did. Hindi ko nailagay ang mga tala sa mga mata ni Greg kapag nakangiti ito, kagaya ng pagpapasaya ni Karmie sa kaniya. 

I envied that piece of happiness that could be seen from the couple’s aura as they kissed in front of us.

Kaya siguro naging reckless ako the night after. I was thinking about their honeymoon as I f****d that drunken painter at the back of the pub. Wala akong maramdaman pero desido akong makamit kung ano ang meron kay Greg at Karmie.

Umuwi akong litong-lito at umiiyak.

“What a reckless thing to do, Mandie!” galit na sabi ni Cecile nung malaman niya ang ginawa ko.

“You did not even practice safe s*x!” Namilog ang mga mata ni Eliot. “What were you thinking?”

Humagulgol ako sa iyak. “I just want to feel alive.”

“I can be your f**k buddy, if you want,” suhestyon ni Eliot.

Sinampal siya ni Cecile. “Tarantado ka ba? For donation ba ‘yang t**i mo at ibinibigay mo sa kung sino ang kailangan ng pity-f**k? Umayos ka!”

“Sorry.” He rubbed his red cheek. “It was an insensitive joke.”

“Huwag kang pumasok sa one-night stands kung hindi mo kaya ang consequences, Mandie.” Seryoso siyang nakatingin sa’kin. “Baka magsisisi ka.”

Tumino ako ng ilang linggo hanggang sa naramdaman ko na naman ang pangungulila sa isang yakap at halik. Pumunta ako ng isang rock concert at ilang oras matapos ang show ay natagpuan ko ang aking sarili sa kama at ilalim ng isang rock star. 

Maybe living in a hedonistic lifestyle would be better for me. Maybe I would somehow find myself in between the fluids and sweats from the reckless f*****g. But I found later that my body wanted to be alive but my soul was dead.

Then the night turned to worse to the point that I sprinted from the room, shaking and crying. 

Sinundo ako ni Cecile mula sa hotel at dumiretso kami sa pad. Nakayuko ako at umiiyak sa kahihiyan dahil umabot talaga sa puntong humingi ako ng tulong mula sa mga kaibigan ko.

“So, ano na ngayon?” nagtitimpi na tanong ni Cecile.

“I just wanted to feel alive!” sigaw ko.

Nagpakawala siya ng isang malutong na sampal at halos matumba ako sa pwersa. 

“Are you feeling alive now, Mandie?” Mataas na rin ang boses ni Cecile.

Napasapo ako sa aking humahapding pisngi.

“Hindi pa ba kami sapat para punan ‘yang kulang sa buhay mo?” umiiyak na rin siya.

Nanlalabo si Cecile sa aking paningin. “I am a broken piece of shit.”

Niyakap ako ng aking kaibigan. “No you are not. You are just hurt. And these pains are manifestations that you are alive, Mandie. Do not ever call yourself as a piece of s**t. Nagkakaintindihan ba tayo?”

Hindi niya inalintana na masyadong mariin ang pagkakahawak ko sa kaniya. Napaluhod kaming dalawa sa sahig na nag-iiyakan. “Cecile, sorry. Akala ko kaya ko. I thought I would get that connection that Greg and Karmie have.”

She ran her fingers through my hair. “Ah, so this is about them.”

“Why do I still feel empty?” My fingers dug into her flesh. 

“Sabi ko naman sa’yo na baka magsisisi ka,” she whispered. “Napagdaanan ko rin ‘yan kaya sinabihan kita noon.”

Nung gabing ‘yon nalaman ko ang sikreto ni Cecile na itinago niya sa aming magbabakarda. She was into one-night stands when we entered university. Reckless f*****g turned into unwanted pregnancy turned into secret abortion. Kaya siguro minsan nakikita ko siyang nakatingin lang sa kawalan. She was haunted by what she did.

I apologized to my friends and became calmer in the next few days. Kaya nagulat ako nung pinuntahan ako sa aking studio ng isa sa mga kabarkada na si Jane. 

“Ano ‘tong nabasa kong one night stand escapades mo, Amanda Mamiska?” galit na tanong niya.

I shrugged. “It happened.”

She crossed her arms over her chest and looked at me seriously. “Mahal ka namin, Mandie. Pero don’t use your past as an excuse para gumawa ka ng katarantaduhan. Don’t tell me about artistic or hedonistic ways of life.Why won't you bottle up all your lust and passion and use it through your works?"

Parang umilaw ang bombilya at doon ko napagtanto na baka ito ang kulang sa akin. Bakit hindi ko subukang i-contain ang urges at passion ko at ipalabas ito sa aking mga artworks? Parang simple lang ang equation, dapat may isakripisyo ako para sa mga obra ko.

Pero hindi nasabi ng mga kaibigan ko na ang fruit of lust kapag napagsaluhan ito ng dalawang passionate people ay makakabuo ito ng masterpiece. 

That was when I met Daren.

Hesistant ang mga barkada ko ng malaman nila ang relationship ko kay Daren. Kahit na si Greg ay nagbigay rin ng mga advices sa akin pero matigas ang ulo ko. I wanted to prove them wrong that my marriage with Daren would be successful.

Kaya siguro grabe ang obsession ko na dapat hindi ako hiwalayan ni Daren kasi nangako ako sa sarili ko na may forever. Kung ano ang binasbasan ng Dios ay dapat panatilihin ko. At committed talaga ako sa relationship namin, for better or for worse diba?

Pero saan ako lulugar ngayon? Hanggang kailan ako dapat na kumapit sa isang relasyon na one way lang? Ano ang maibibigay ko kay Daren ngayon? Wala na ang anak ko at wala na rin ang dila ko. Dapat pa bang ipilit ko ang sarili ko sa isang taong walang pagtingin sa akin?

Hindi lang ako parang basag na bote kung hindi durog na durog na bubog. Konti nalang talaga ang kulang at baka maging pulbo na ako. Worth it ba ang lahat?