Drastic Measures

chapter 9

Nakapangalumababa ako habang seryosong pinagmasdan ang bawat galaw ng aming teacher sa History.

Wala naman akong pakialam sa kasaysayang pinagsasabi niya sa harapan ng klase dahil mas interesado ako kung paano siya gawing history sa buhay ni Franz Rafael del Rio.

Sabrina Lopez a.k.a the girlfriend.

Ngayon lang ako buong atensiyon na nakikinig sa lessons niya na mga pangyayari sa nakaraan na paulit-ulit ko na rin namang naririnig. Napaka-boring ng subject niya kaya kalimitan ay antok ang tanging inaani ko tuwing ganitong oras pero iba ngayon.

Gusto kong tuklasin kung paanong nagustuhan ng isang Franz Rafael del Rio ang isang Sabrina Lopez.

Maganda nga siya, maamo iyong mukha, mestisa, di katangkaran pero hubog na hubog iyong katawan at kagalang-galang kumilos.

Obviously, matalino rin siya pero di ko lubos maisip na ganitong klaseng babae ang type ni Franz. Even though she's pretty, she still looks plain and boring to me.

"Okay, that's all for today class. Prepare for a summative exam next meeting."

Nalunod ng mga nagrereklamong ungol ng mga classmate ko ang malakas na tunog ng school bell na hudyat ng pagtatapos ng klase.

Gano'n pa man ay di pa rin natinag ang nakapagkit na ngiti sa mga labi ni Ma'am Sabrina na naaaliw sa mga reklamong narinig.

"Ma'am, kakasimula pa lang ng klase...pass muna tayo sa exam-exam na iyan," nagmamakaawang himutok ng isa kong kaklase.

"Madali lang ang exam, pwedeng pikitan," nakangiting sagot dito ni Ma'am Sabrina habang inaayos ang mga gamit sa sariling mesa.

"Ma'am, di pwedeng di gamitin iyong mga mata dahil iyon na lang ang pwedeng pakilusin kung di kaya ng utak," sabat ng isa ko pang kaklase na sinundan ng tawanan no'ng iba.

"Siguraduhin lang tama iyong sisilipin mong sagot at hindi kita mahuhuling ginamitan ng mata iyong ibibigay kong exam," natatawang wika ni Ma'am.

"Okay lang po mahuli basta di kulong," kwelang sabat ng isang estudyante.

"Di nga kulong, bagsak naman sa History," pakikisakay ng guro.

Isa ito sa ugali ni Ma'am Sabrina kung bakit iginagalang at gustong-gusto siya ng mga estudyante.

Seryoso ito at mahigpit sa oras ng klase pero nakikisabay ito na parang kaibigan kapag tapos na ang klase.

Habang pinagmasdan ko siyang kinakausap ang iba kong mga kaklase at sinasagot ang katanungan ng iba ay napagtanto kong... di pala dapat akong makampanti dahil anghel yata itong binabalak kong agawan.

Sa sobrang giliw ng mga kaklase ko sa pakikipag-usap sa guro namin ay di man lang sila nakipag-unahan sa ibang section upang makalayas sa paaralang ito pagkatapos ng mahabang oras ng klase.

Pahinamad akong tumayo at binitbit ang mga gamit at humakbang palabas ng classroom habang busy pa ang lahat sa chikahan nilang di ako interesado.

"Miss Ramirez."

Nahinto ang paghakbang ko nang marinig ang pagtawag sa pangalan ko ng malamyos na boses na pagmamay-ari ni Ma'am Sabrina.

Huminga muna ako nang malalim bago siya nilingon.

Nagsialisan na iyong mga kaklase kong kausap niya kani-kanina lang.

Magiliw na nakangiti sa'kin si Ma'am Sabrina habang kipkip ang mga gamit at mukhang handa na ring umalis.

Di ko napigilan ang pagtaas ng kilay dahil di ko alam kung bakit niya ako tinawag.

Huwag niyang sabihing makikisabay siya sa'kin palabas dahil baka di ko matantiya at maihulog ko siya sa four storey building ng Grade 8!

"It's nice seeing you taking your classes seriously," sinsero niyang pahayag.

Di siya dapat maging mabait sa'kin dahil wala akong balak suklian iyon.

"Sometimes, we have to take drastic measures to get what we wanted the most," makahulugan kong pahayag.

Nangunot ang noo niya sa sagot ko pero nanatili pa rin ang ngiti sa kanyang mga labi.

"I never imagine you being so passionate... and persistent," parang di sigurado niyang wika.

Mahina akong napatawa habang pinanood ang parang pagkalito sa mukha niya.

"I am a Ramirez, passion is in our blood," walang ekspresyon kong pahayag. "And it might be poison to anyone who will cross our path."

Pinanood ko ang reaksiyon niya sa huli kong sinabi.

Alam kong hindi lingid sa kaalaman niya ang pagkakagusto ko sa boyfriend niya pero alam ko ring di niya iyon binigyang pansin dahil una, bata pa ako at iniisip ng lahat na parte lang ng pagiging teenager ko ang lahat , at pangalawa ay masyado siyang kampante na di papatol sa isang tulad kong bata at estudyante ang isang respetadong guro na halos walong taon ang agwat ng edad sa'kin.

Well, she's dead wrong! Hindi isang simpleng paghanga lang ang nararamdaman ko kay Franz at lalong hindi magiging hadlang ang agwat ng edad namin at katayuan sa buhay upang di ko makuha ang atensiyon ng lalaking mahal niya.

Malas lang niya at pareho kami ng lalaking minahal at wala kami sa teleserye kung saan laging nagwawagi ang mga mababait at api-apihang bida.

Nandito kami sa reyalidad kung saan ay agawan ang laging trending at kalimitan nagwawagi ang mga mang-aagaw.

Well, wala naman talagang maaagaw kung walang magpapaagaw!

Masyadong kinakawawa ang mga mang-aagaw eh di lang naman sila ang may kasalanan dahil partnership iyon!

"With that attitude ay siguradong malayo ang mararating mo pero dapat ay alalahanin mo rin ang mga taong maaari mong maapakan," malumanay nitong pangaral sa'kin.

"See you tomorrow, Miss Ramirez."

Hindi ko na ginantihan ang kanyang pamamaalam.

Blangko ang mukhang pinanood ko ang tuluyan niyang paglabas ng classroom na ngayon ay sobrang tahimik na dahil ako na lang iyong naiwang mag-isa.

Habang nag-uusap kami ay nagsialisan na iyong mga kaklase ko kaya kalaunan kami na lang ang natira hanggang sa ako na lang ang solong nakatayo rito ngayon.

"That's why I'm worried about you, Ma'am Sabrina. I'm sure you'll be the one I have to step on in the future," mahina kong usal.

Hindi ko gusto ang kakaibang pakiramdam habang inaalala ang nakangiti niya mukha at mapagtiwala niyang mga mata.

That's why others tend to get hurt so easily because they trust so easily.

Well, I'll definitely go to hell for making an angel cry so I'll just have to make every moment worth.

"I can see evil plans in your head from here."

Napakurap-kurap ako nang biglang may magsalita. Sa sobrang lalim ng iniisip ko ay di ko man lang napansing dumating si Franz at ngayon ay nakahalukipkip siyang nakasandal sa gilid ng pintuan habang matiim na nakatitig sa'kin.

Pasimple kong pinasadahan ng tingin ang kabuuan niya mula sa medyo magulo niyang buhok na bumagay sa seryosong tabas ng kanyang mukha hanggang sa suot niyang teacher's uniform na parang naging fashion trend dahil sa pagdadala niya hanggang sa dulo ng sapatos niyang halatang nagkakahalaga ng higit pa sa isang taong sahod ng isang guro.

This man came from a filthy rich family but he chose to be a teacher just to be with some girl, and so sad that all those effort will be put to waste because he's going to be mine.

Di na ako pwedeng umasa lang sa dasal na sana ay magkahiwalay sila at kailangan na talagang samahan ng aksiyon ang bawat dasal na iyon.

Ewan ko lang kung pinakikinggan ang ganoong dasal gayong isang anghel iyong balak kong saktan pero di bale na dahil tapos na ako sa stage na iyon.

"What else can you see?" nakangiti kong tanong sa kanya.

Kumunot ang noo niya habang saglit akong pinasadahan nang matiim na tingin.

"Wickedness... impulsiveness... and failure at the end." Pinagdiinan niya ang bawat salita habang nakipagtagisan sa'kin ng tingin.

"You're girlfriend is more observant than you," pagak kong sabi. "She can see passion and persistence in me... so sad that she couldn't see what you have seen. It might save her in the future."

Muntik na akong napaatras nang bigla ay inilang hakbang niya ang distansya namin at madilim ang mukhang tumunghay sa 5'5" ko ang 6'1" niyang height.

"Don't you ever dare," puno nang pagbabanta niyang wika. "Don't make me forget that you're still this spoiled and naive little girl who want to play fire with a devil like me! I'm holding on my very little restraint from your childish act so spare yourself by staying away from Sabrina. Just... stay away from her."

Walang kakurap-kurap kong sinalubong ang nag-aapoy niyang mga mata na puno nang pagbabantang nakipagsukatan sa'kin ng tingin.

Dapat ay makadama ako ng takot tulad nang nais niyang iparating sa'kin pero abnormal nga yata ako dahil sa halip na takot ay kakaibang excitement ang nabuhay sa loob ko.

Hindi kaya nahulog ako sa duyan noong baby pa ako kaya ganito ako mag-react sa isang malinaw na pagbabanta? O sadyang nakaka-thrill lang sa pakiramdam ko ang pagbabanta mula kay Franz.

"It's not Sabrina you must be worried about because I have no plan on sticking with her," natatawa kong sagot.

Lalong lumaki ang ngiti ko nang makita ko ang saglit na kalituhan sa madilim niyang mukha.

Humakbang ako upang tuluyang tawirin ang kahibla naming distansya. Parang tuod lang siyang nanatili sa kinatatayuan kaya nagawa kong tumingkayad upang medyo mapalapit sa kanan niyang tainga.

"I'm planning to get burn with the devil himself," mapang-akit kong bulong sa kanya.

Sinadya kong idikit ang katawan sa kanya sabay haplos ng kanan kong kamay sa malapad niyang dibdib na sa kabila ng suot niyang damit ay damang-dama ko kung gaano katigas at kainit.

Dahan-dahan kong inilayo ang mukha sa kanya pero hindi ang pagkakadaiti ng aming mga katawan.

Nang muli kong salubungin ang mga tingin niya ay para akong kapusin ng hininga sa nakikita kong kakaibang kislap mula roon na kasama ng matinding galit na nakarehistro sa buo niyang mukha.

"Are you mad?" nakangiti kong tanong sa kanya.

"I wanna strungle your beautiful neck," nagtatagis ang bagang niyang usal.

"Do it," nanghahamon kong sagot sa kanya at iniliyad pa ang leeg ko upang mas madali niyang magawa ang kanyang sinasabi.

Sa sulok ng mga mata ko ay nakita ko ang pagtutok nang matiim niyang mga titig sa nakaliyad kong leeg.

"Put your hands on me, Franz," patulot kong hamon sa kanya habang pinanatili ang pagkakalahad ng leeg sa kanya. "Choke me, Sir," mapang-akit kong anas.

"Damn you," nanginginig ang boses niyang mura.

Bahagya akong pumikit nang maramdaman ang malalaki niyang kamay sa'king leeg. Hindi naman mahigpit ang pagkakasakal niya roon bagkus ay masyadong maluwang ang mga ito at kakaibang sensasyon ang dulot ng hinlalaki niyang dumadama sa panga ko na para bang inaaral niya ang anggulo niyon.

Para akong kinakapos ng hininga hindi dahil sa pagkakasakal niya sa'kin kundi dahil sa dalang init ng mga kamay niyang tumatama sa balat ko na parang kidlat na lumukob sa buo kong katawan.

"Don't mock me again," madiin niyang bulong.

Napadilat ako ng mga mata nang maramdaman ang pagkawala ng mg0a kamay niya sa leeg ko at kasabay niyon ay ang paglayo sa'kin ng mainit niyang katawan.

"I'm not going to cheat with my fiancee for someone..." Pumasada sa'kin ang matalim nitong mga tingin bago nagpatuloy sa pagsasalita, "...Someone so young and impulsive even though how enticing this someone is."

Sa halip na mainsulto ay napangiti pa ako.

"So, you're willing to cheat if this someone is not young and impulsive?" nang-uuyam kong tanong.

Kitang-kita ko ang pagkuyom ng kanyang mga kamao at pagtatagis ng mga bagang.

"Don't twist my words," paasik niyang sabi.

"Im not twisting it, I'm just trying to understand it accordingly," inosenti kong sagot.

"Julie Faye!" labas-litid niyang bigkas sa buo kong pangalan.

"Gosh... you make me wonder how will you moan my name in pleasure...soon," pilya kong sabi sabay kindat sa kanya.

Akmang lalapit muli siya sa'kin pero bigla kaming nakadinig ng mga nagtatakbuhan palapit sa nakabukas na pintuan.

Saglit lang ay bumungad na roon sina Leo, Claire, at Nina may kung anong pinagkakatuwaan kaya di agad napansin ang tensiyon sa paligid.

Nakalimutan kong napag-usapan pala namin ngayon na susunduin nila ako rito. Mabuti na lang pala at di agad ako nakaalis kasi nawaglit talaga sa isipan ko ang usapan namin.

"G-good afternoon, Sir Franz," tarantang bati ng mga ito nang mamataang nasa loob ng classroom ang walang kangiti-ngiting guro.

"Next time, don't play in the hallway," seryosong sabi nito na para bang mga bata ang pinagsasabihan.

Gago talaga, alam naman niyang kaedad ko ang mga pinagsasabihan niya! Parang di niya ginantihan ang halik ng isang batang katulad ko! Naku, kung hindi ko lang siya mahal ay sarap sana niyang sapukin.

May pagdududa sa tingin ng mga kaibigan ko habang palipat-lipat sa'kin ng tingin sa gurong walang paalam na iniwan kami.

Bilang sagot sa nag-iintriga nilang tingin ay binigyan ko sila ng makahulugang ngiti na dahilan nang impit nilang mga tilian.

Iba na talaga ang may fans club!