Drastic Measures

chapter 2

Another first day of classes.

Saulo ko na bawat sulok ng gusali ng Grade 8 dahil sa ilang ulit kong pabalik-balik dito. Ikatlong taon ko na ito kaya papaanong hindi, 'di ba?

Di mawala-wala ang ngiti ko sa mga labi nang matanaw ang pamilyar na bulto ng taong inspirasyon ko sa bawat umagang kailangan kong gumising nang maaga upang pumasok sa eskwela tapos sa huli ay babagsak upang umulit muli sa susunod na taon. Pero di na iyon mangyayari ngayon dahil papasa na ako at magiging Grade 9 sa susunod na pasukan.

Ang galing kong estudyante, 'di ba? Di pa nagsisimula ang klase sa taong ito pero iyong pasukan na sa susunod na taon ang nasa isip ko.

Naiiling ako nang maalala ang kabaliwang pinaggagawa noong mga nagdaang taon.

Well, kailan pa ba ako magpakabaliw? Kung uugud-ugod na ako?

Mabuti nang maagang mabaliw dahil may chance pang gumaling kalaunan kung hindi matuluyan.

Kung matuluyan, eh di wow! Hello mental ospital!

"Good morning, bebe labs," malambing kong bati sa taong nakaupo sa harapan ng kanyang mesa at busy sa ginagawang pagsusulat.

Nakalapit ako sa mismong harapan niya nang di man lang niya namalayan.

Mukhang nagulat siya sa bigla kong pagsulpot dahil nabitiwan niya ang hawak na ballpen kaya gumulong ito at nahulog sa ilalim ng mesa.

Wala sa ballpen ang atensiyon niya dahil nakatitig siya ngayon sa mukha ko kaya mas ginandahan ko ang pagkakangiti.

Bibihira lang ang ganitong pagkakataon na masolo ko si Franz sa loob ng silid aralan na walang ibang isturbo.

Franz... ang sarap bigkasin kahit sa isip lang.

Sinadya kong agahan ang pagdating ngayon at habang inaasahang magpunta ang lahat ng mga estudyante sa assembly hall sa unang araw ng pasukan ay rito ko piniling pumunta kung saan ay sigurado akong matatagpuan ko siya.

"Ang gwapo mo noon pero lalo kang gumwapo ngayon," malambing kong wika.

Na-miss ko ring titigan ang mukha niya dahil sa nagdaang summer vacation. Nakikita ko lang siya no'ng bakasyon tuwing nakikipaglaro siya ng basketball sa mga pinsan ko at bihira lang iyon.

Itinukod ko ang dalawang kamay sa harapan ng meaa niya upang bahagyang dumukwang sa kanya.

"At ang bango mo," kinikilig kong dagdag matapos punuin ang baga ng mabango niyang amoy.

Nakapagtatakang hindi man lang siya tuminag mula sa pagkakaupo o nagreklamo dahil sa ginagawa kong paglapit sa kanya nang ganito.

Noon ay para akong may malubhang sakit kung iwasan at sungitan niya pero mas gusto kong ganito siya ngayon.Tamed and very approachable, ang sarap pagsamantalahan!

"May sakit ka ba, bebe labs?" kunot noo kong tanong sa gitna nang pananahimik niya.

Sanay akong sinisinghalan niya sa tuwina pero ngayon ay hinahayaan niya lang akong tawirin ang kanyang personal space at medyo nakakaalarma ang bagay na iyon.

"What are you doing here, Miss Ramirez?" seryoso niyang tanong."All students are required to attend the assembly ceremony."

Gusto kong mapapikit dahil sa buo niyang boses na parang nanunulay sa bawat himaymay ng pagkatao ko. Boses pa lang iyan pero parang gusto nang bumigay ng mga tuhod ko.

Wala sa sariling napadako ang mga mata ko sa mapupula niyang mga labi.

Ilang beses ko na bang nilapastangan ang mga labing iyon sa panaginip ko?

Gusto kong alamin kung kasing lambot at tamis ba ang mga ito tulad ng nasa imahinasyon ko.

"Sir, kumusta po kayo ng girlfriend ni'yo?"

Gusto kong tampalin ang sariling noo dahil sa lumabas na tanong sa bibig ko.

Pambihira, sa dami ng pwedeng itanong ay iyon pa talaga!

Malakas muna siyang tumikhim bago nagsalita, "My personal relationship is none of your concerns."

Mula sa pagbuka ng mga labi niya ay umakyat ang mga mata ko sa matangos niyang ilong na parang ang sarap pisilin.

Tama siya, wala akong pakialam sa relasyon niya sa girlfriend niya dahil maghihiwalay rin naman sila... very soon.

Nang umangat ang paningin ko at nagsalubong ang mga tingin namin ay nginitian ko siya ulit.

"Sabihan mo ako kung break na kayo," pilya kong wika.

Bago pa siya makahuma ay mabilis akong dumukwang at inilapat ang mga labi sa nakaawang niyang mga labi.

Muntik nang bumigay ang mga nakatukod kong kamay sa mesa dahil sa biglang pagsabog ng fireworks nang maglapat ang mga labi namin.

Dilat na dilat ang mga mata ko kaya kitang-kita ko ang gulat sa mga mata niya dahil sa ginawa ko.

Sinamantala ko ang gulat niya at bahagyang ginalaw ang mga labi ko upang simsimin ang ibabang labi niya.

Sh*t! Walang panama ang imahinasyon ko sa reality.

Di pa ako nagkasya sa pagsimsim at ginamitan ko pa ng dila, sarap!

Nang mapansin kong nakabawi na mula sa gulat si Franz ay mabilis akong lumayo sa kanya.

Pinaraanan ko ng dila ang gilid ng aking mga labi dahil nalalasahan ko pa roon ang mga labi niya. Napangisi ako habang pinagmasdan ang pamumula ng buo niyang mukha at pagtalim ng kanyang mga mata.

"See you around, bebe labs," malaki ang ngiti kong paalam sa kanya.

Patakbo akong lumabas ng classroom habang hawak-hawak ang tapat ng dibdib ko kung saan ay parang sasabog ang puso ko sa lakas nang pagkabog.

Di ko na alintanan ang malutong niyang mura na umabot pa sa pandinig ko dahil naroon sa nangyaring paglalapat ng mga labi namin ang isip ko.

First kiss namin iyon!

Para akong timang na nagtitili sa tahimik na hallway. Di ako magkamayaw sa kakatalon at napapasayaw pa ako dahil sa sobrang saya.

Ito iyong pinakamalaking achievement ko sa buhay, ang mahalikan si Franz Rafael.

Nang mapagod ako sa pagsayaw-sayaw at talon-talon ay pakanta-kanta kong tinunton ang daan patungong assembly hall.

Muntik pa akong may nakabanggaan nang papaliko na ako.

Hindi ko pinagkaabalahang tapunan ng tingin ang muntik ko nang makabanggaan dahil masyadong maganda ang mood ko.

"Miss Ramirez, please watch where you're going."

Nabawasan ang kasayahang nadarama ko nang magsalita ang pamilyar na boses ng taong di ko inaasahang makakasalubong.

Sabrina Lopez, the vain of my existence. Ang babaeng diumano ay hinabol-habol ni Franz at dahilan kung bakit ang isang del Rio ay mas piniling magturo kaysa pamunuan ang business empire ng sariling pamilya.

Pasimple ko siyang pinasadahan ng tingin mula ulo hanggang paa.

Bahagyang umasim ang panlasa ko nang mapagtantong tama nga si Kuya Vincent... maganda at sexy ang babaeng ito at pareho sila ni Franz na 26 years old.

"Malapit na magsimula ang assembly ceremony," anito na nagpabalik sa'kin sa kasalukuyan. "Pumunta ka na roon at hanapin ang section mo," mahinahon nitong dagdag bago ako nginitian.

Isa pa sa nakakainis sa isang ito ay ang pagiging mabait. Ayoko sa mga taong sobrang mabait. Ewan ko na lang kung mapangatawanan niya ang pagiging mabait kung aagawin ko mula sa kanya ang boyfriend niya.

"Malapit na palang magsimula pero saan po kayo pupunta?" nakangiti kong tanong pero deep inside ay nagtatagis na ang bagang ko dahil may idea ako kung saan ang tungo niya.

"Susunduin ko lang si Sir Franz," mahinhin nitong sagot.

Sabi ko na nga ba eh! Dapat di na ako nagtanong.

Di ko napigian ang pamumuo ng galit at inggit sa loob ko habang iniisip kung ano ang maari nilang ginagawa tuwing nagsosolo sila.

Di ko kinaya ang parang paninikip ng dibdib ko kaya walang paalam ko siyang tinalikuran at pinagpatuloy ang naunang pakay na pagpunta sa assembly hall.

Ang saya-saya ko lang kanina pero ngayon ay nayayamot na ako.

Kapag nasa tamang edad na talaga ako ay sisiguraduhin kong gagawin din namin ni Franz ang anumang ginagawa nila ni Ma'am Sabrina, in fact ay lalagpasan pa namin kaya magpakasaya ka ngayon, Ma'am... dahil sa'kin ang huling halakhak.

Nakagat ko ang pang-ibabang labi nang maalala ang saglit na paglapat kanina ng mga labi namin ni Franz.

Sinwerte ako kanina dahil hindi niya napaghandaan ang ginawa kong iyon kaya nagtagumpay ako.

Maganda pala tuwing ginugulat si Franz dahil nagagawa ko ang mga masarap kong balak.