"นาย...หลับหรือยัง" จัสซีเนียที่นอนนิ่งครุ่นคิดอยู่ในหัว ทบทวนลำดับเหตุการณ์ที่พบเจอ ความสงสัยและไม่เข้าใจหลายอย่างยังโลดแล่นอยู่ในหัว
"อะไรของเธออีก ไม่กลัวฉันทำตามที่พูดหรือไง" คนที่กำลังจะปิดเปลือกตาลง เพื่อการพักผ่อนร่างกาย ต้องสะดุ้งลืมตาเพราะว่าจัสซีเนียเรียกขาน สร้างความรำคาญและหงุดหงิดใจให้แก่เขามาก
"ก่อนหน้านายก็ข่มขืนฉันไม่ใช่หรือไง อย่ามาทำเป็นพูดข่มพูดดีหน่อยเลย ไอ้หื่น ไอ้ลามก" จัสซีเนียสวนขึ้นทันที ทิ้งท้ายด้วยคำด่าทอเสียงแข็ง การถูกทำร้ายและย่ำยีศักดิ์ศรีที่ผ่านมา หล่อนไม่เคยลบลืมเหตุการณ์เหล่านั้นไป มันยังตราติดอยู่ในภาพจำมาจนปัจจุบัน แต่มันกลับทำให้หล่อนรู้สึกว่าผ่อนปรน เมื่อเขาได้เสี่ยงไปช่วยชีวิตของหล่อนไว้จากการถูกโจรร้ายข่มขืน
"เธอนี่นะมันไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง...เราสั่งตัดหัวเธอยังได้นะจะบอกให้" จาห์มาล์ว่าขึ้นด้วยน้ำเสียงเข้ม สายตาก็ยังคงจับจ้องมองไปยังผ้าม่าน มองท
