รสจูบที่วาบหวาม ทำเอาจัสซีเนียเคลิ้มตาม หลุดเข้าไปในห้วงเสน่หานั้นอย่างเผลอลืมตัวไปชั่วขณะ แต่เมื่อเรียกสติกลับคืนมา การถูกจูบอย่างฉวยโอกาสอย่างไม่ทันตั้งตัว คนเอาแต่ใจไม่ได้สนแม้แต่น้อยว่าหล่อนนั้น นอนนิ่งข้ามวันข้ามคืน โดยที่ยังไม่ได้ทำความสะอาดปากเลย จึงพยายามออกแรงยกแขน แล้วบิดเนื้อช่วงเอว และทุบตีลงแผ่นหลังของจาห์มาล์ จนเขาโอดโอยดิ้นพล่าน ถอนปากออกจากการจูบนั้น
"โอ๊ย ๆ ๆ ผีเข้าหรือไง"
"ไอ้คนผีทะเล ช่วยโอกาสแม้กระทั่งคนป่วย ไอ้ทุเรศลามก ไอ้หื่นบ้ากาม" ไม่รู้ว่าเอาแรงมาจากไหน อย่างกับตัวเองนั้นไม่เจ็บบาดแผล เปล่งเสียงด่าทอซะเสียงลั่น
"ชดใช้ที่ช่วยชีวิต ฆ่าทิ้งซะดีไหม ทำไมถึงได้เนรคุณไวขนาดนี้....ขนาดถูกยิงมานะยังเสียงดังฟังชัดขนาดนี้ ไม่สะเทือนแผลเลยหรือไง" จาห์มาล์ดีดตัวลุกจากเตียง มือก็ลูบหลังไปมาให้คลายความเจ็บแสบ บาดแผลจากการถูกเฆี่ยนด้วยแส้ แม้จะดีขึ้นแต่ก็ใช่ว่าจะหายดี
"ก็นาย
