BARBARA : THE PLAYER

Nineteen

Nineteen

Panay ang buntong hininga ni Barbara habang pinagmamasdan ang lalaking himbing na natutulog sa kanyang tabi. Nakabihis na siya habang ito ay walang saplot na natutulog at tanging kumot lang ang nagkukubli sa kanyang katawan.

Kailangan na niyang umalis. 'Yong saya na ilang araw niyang naranasan ay kailangan na muna niyang putulin. Yumukod siya at binigyan ng banayad na halik ang binata saka maingat na humakbang palayo. Hindi na nakita ni Barbara ang pagmulat ni Zander saka malungkot na ngumiti.

Bago pa siya pumunta rito, alam na niyang mangyayari ito. May isang tao ang humarang sa kanya at kinausap siya tungkol sa dalaga.

Masakit man na umalis ito at makitang lumayo, kailangan niyang tanggapin at panghawakan ang sinabi nitong babalik ito. Babalik ito para sa kanya----tsaka kung 'di naman ito makabalik agad pwede namang siya ang humabol at magmakaawa rito, pride? There is no such thing, as long as you love the person. Persue her especially you know that person also loves you.

Mahirap, mabigat sa dibdib---pero kailangan muna nitong buuin ang sarili nito. Tanggap niya kung anong klaseng tao ito. Hindi rin naman nito kailangan baguhin ang sarili nito para sa kanya, kasi lahat ng ginawa nito may rason ito at wala siya sa posisyon upang husgahan ang mga naging actions nito.

"Hihintayin kita, Barbara, 'pag 'di ka bumalik agad----ako na ang lalapit sayo!" aniya na pilit ang ngiti sa labi.

---

"Hawak ko na si Marlon Simoen!" ani ni Islah. Ilang araw siyang wala, pero buti na lang may mga kaibigan siyang handang umagapay sa kanya. Kung gusto nyang makabalik sa binata, kailangan tapusin na niya ang nakaraan. Marami man siyang naging kasalanan hindi pwedeng ihinto niya ang buhay niya at ang chance na maging masaya. Pwede naman niya iyong pagsisihan habang bumubuo siya ng buhay na malayo sa nakaraan.

"Nasaan s'ya?" tanong niya saka dinampot ang maliit na patalim na nasa mesa. Nakalatag sa mahabang mesa ang iba't ibang klase ng baril at patalim. Pero sa oras na ito, wala siyang balak pabilisin ang buhay ng matanda.

Suot ang maskara na nagkukubli sa kanyang mukha pumasok siya sa silid na itinuro ni Islah. Hindi ito pumasok hinayaan siyang mag-isa sa loob.

"Hi, Mr. Simoen!" bungad niya sa matanda.

"Sino ka ba? Hindi pa ba sapat na sinira mo ang negosyo namin!" halata ang galit sa tinig ng matanda, ngunit hindi man lang natinag si Barbara sa kinatatayuan niya.

"Ano ang pakiramdam na sariling kasintahan ng iyong anak, binaboy ninyong dalawa?" aniya na umikot sa kinauupuan ni Marlon Simoen. Ang patalim ay bahagyang gumuguhit sa balat nito. Nag-iiwan ng maliliit na sugat.

Nagawa pa nitong tumawa ng malakas. Baliw.

"Masarap, Alam mo bang masarap ang batang iyon? Limang taon pa lang ito ng matikman ko! Ang saya-saya sa pandinig ang paghiyaw niya ng Mama! Akala siguro nito---tutulungan siya!" muli itong tumawa. Mas lalong humigpit ang paghawak ni Barbara ng patalim. Pinipigil ang sariling tapusin ang buhay nito.

"May sakit talaga kayo sa utak!"

"Exciting kaya 'yon! Imagine, walang kaalam-alam ang anak kong 'yon na habang nakatalikod siya binababoy ko ang nobya n'ya! Satisfying!" hindi na si Marlon Simoen ang nakikita ni Barbara, isang demonyo sa lupa na dapat dalhin na sa impyerno---pero mas pinagbuti niya ang pagpipigil sa sarili.

"Mahal ko naman 'yang anak ko na 'yan eh, kaso may pagka santo---'di tulad ng kanyang magulang na sa sobrang demonyo at gustong kamkamin ang ipinundar ko kaya hayun, tinapos ko na!" hindi makapaniwala si Barbara sa narinig. Demonyo.

"Secret lang natin 'yon ha!" ani nito. Manhid na rin ata ito dahil wala lang ang mga sugat na nagmumula sa talim ng kanyang kutsilyo.

"---bakit kailangan n'yo pang patayin si Inna?"

"Well, wala naman kaming balak patayin si Inna nagkataon lang na gusto namin ni Patrick ng trill that time. While f*****g her---sinabit namin siya!" ani nito na kitang-kita ang excitement at satisfaction sa ginawa nitong kababuyan. Tama kayo, ang lalaking kasama nito sa video ay ang kapatid mismo ni Inna na si Patrick Mor'le.

Kaya tama nga 'yong taong nagsabi na walang demonyo sa impyerno---nandito silang lahat sa mundo. Dapat sa mga ito mamatay dahil masyado pang maluwag ang impyerno at kailangan sila roon.

"Masaya 'yon! Masaya----" walang pag-aalinlangan sinaksak ni Barbara ang leeg ng lalaki. Sobrang galit ang nararamdaman niya rito. Tumalsik pa nga sa kanyang mukha na nakulublihan ng maskara ang sumirit na dugo mula rito.

Lumabas si Barbara ng silid. Sumalubong agad si Islah at inabutan siya ng bimpo. Pinunasan niya ang kamay saka tinanggal ang maskara.

"Katatawag lang ni Tori, parating na sila kasama si Patrick!" tumango ang dalaga saka tahimik na lumabas ng silid.

Napailing naman si Islah na siyang pumasok sa silid ng matanda. Nangingisay pa ang katawan nito na nakatali sa upuan. Inilabas niya ang telephone at may tinawagan.

---

"Zander, nalaglag ang sinasakyan ng ama mo sa bangin!" hinihingal na sabi ni Juan. Blanko lang ang expression ng binata na tutuk na tutok ang mata sa video na natanggap niya. Ang confession ng kanyang amang si Marlon Simoen sa ginawa nito sa kanyang kasintahan at sa kanyang magulang. Ipinadala iyon ng humarang sa kanya sa club.

Kung sila man ang may gawa nito kay Marlon Simoen, wala ng pakialam si Zander. Ang mahalaga sa kanya ay wala na ang demonyo na hinayaan niyang ituring niyang ama.

Pero kailangan niyang harapin ang lahat ng nangyayari ngayon, malaki ang negosyong hawak ng ama. At siya ang nag-iisang tigapagmana ng lahat ng ito. Maraming employee na umaasa sa negosyo nilang mag-ama at hindi iyon dapat maapektuhan. Ibabaon niya sa limot ang lahat gaya ng napagkasunduan nila ng babaeng humarang sa kanya paglabas niya noon ng star Club.

"Tara!" aniya na mabilis binura ang video.

---

"Sunog na ang bangkay, at walang foulplay sa nangyari!" nagkamay sila ng babaeng namumuno sa pag-retrieve ng katawan ng matanda. Yun ang napagkasunduan nila. Tumango siya. Plano niyang ipa-creamate ang bangkay nito at bigyan kahit paano ng maayos na libing. After all, maraming media ang siguradong darating at kukuha ng balita tungkol sa kilalang negosyanteng ang alam lang ay makatulong.