ใบหน้างามเงยหน้าขึ้นมองบ้านหลังใหญ่โตแต่กลับหาความอบอุ่นแทบไม่มี ตลอดสองปีที่ผ่านมาเธอรู้สึกว่าแทบไม่ได้ใช้ชีวิตเป็นของตัวเองเลย วัน ๆ เอาแต่ตามผู้ชายคนนั้นเหมือนผีบ้า ทั้งที่เขาไม่ชายตามองตัวเองแม้แต่หางตา
ไม่ว่าหัวหงอกหัวดำถ้ากล้ามายุ่งกับไต้คุณต้องอยู่อย่างไม่สงบสุขอีกต่อไป เธอใช้ชีวิตแบบทุ่มใจให้คนที่ไม่เห็นค่ามาตลอด กี่ครั้งที่แอบไปร้องไห้คนเดียวเพราะน้อยใจแต่กลับทำอะไรไม่ได้เพราะเขามีอำนาจล้นมือ กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่หัวใจดวงนี้แหลกสลายเพราะคนที่ชื่อไต้คุณ
“คิดถึงผัวจนทนอยู่ในบ้านไม่ได้เชียวเหรอ”
หางตาเรียวรีตวัดไปมองด้านหลังเก็บความสงสัยไว้แทบไม่มิด เพราะคนที่อยู่ด้านหลังคือคนเดียวกับที่กำลังนึกถึงจริง ๆ ไหนว่าไปร่องเรือสำราญสองอาทิตย์นี่พึ่งผ่านไปสามวันเองเถอะ
“คิดจริง ๆ นั่นแหละค่ะ แต่ไม่ใช่คิดถึงนะคะ คิดว่าสองปีที่ผ่านมาผีห่าตัวไหนมันเข้าสิงฉันถึงไปหลงรักคนอย่างคุณ”
“นี
