Mabilis niyang tinulak si Azael at dumistansya. Masyado siyang nailang sa sitwasyon nila nang mga sandaling iyon. Isabay pa ang pag-unahan sa pagtibok ng puso niya, halos lumabas na ito sa kaniyang dibdib.
"Ilalabas na kita." Akmang bubuhatin siya nito pero mabilis siyang umayaw.
"Kaya kong maglakad!" tugon niya at mabilis na humakbang.
Pero ang totoo, ang sakit pa rin ng balakang niya. Ayaw lang niyang mapalapit ulit sa sariling kapatid dahil nag-iiba ang tahip ng dibdib niya at subrang weird iyon sa part niya. Pero dahil nasa kweba nga sila, nakaagapay pa rin si Azael sa kaniyang likuran lalo na at may paakyat at pababa sa loob ng kwebang iyon. Kahit itaboy niya ito nang paulit-ulit hindi pa rin ito nakikinig. Sinusungitan lang siya nito at kulang na lang ay irapan siya.
"Ang tigas t
