“เฮียต้องตัดสินใจแล้วครับ” ลูกน้องคนสนิทส่งเสียงกดดันพลอยกระตุ้นให้คนที่เพิ่งตกอยู่ในสถานการณ์คับขันของจริงกระตุกแขนคนตัวโตกว่า แววตาสั่นระริก
เธอกลัวก็จริง แต่ทุกอย่างมันต้องไม่ลงเอยแบบนี้ จะหนีก็ต้องหนีด้วยกัน จะให้เธอเอาตัวรอดคนเดียวแล้วปล่อยเขาตามชะตากรรม ไม่มีทางทำแบบนั้นได้แน่ๆ
“ผมให้โอกาสฟ่างได้ตัดสินใจ…”
“ไปด้วยกัน คำตอบเดียวของฟ่างคือไปด้วยกัน!” เสียงตอบกลับชัดเจนจนแววตาของคนฟังหลุดความพอใจ อลันหันไปสบตาลูกน้องคนสนิทพร้อมกับรั้งร่างบางกลับคืนสู่อ้อมแขน จากนั้นคนที่เผลอสอดแขนเข้าไปโอบรัดเอวสอบอย่างไม่รู้ตัวก็พลอยสบายใจขึ้น รู้เพียงว่าอลันไม่ตัดสินใจเหมือนอย่างตอนแรกแล้วแน่ๆ จากนั้นก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย
ปังๆๆๆ
“กรี้ดดดด” เสียงร้องยังดังแข่งกับเสียงปืนที่ดังเล็ดลอดเข้ามาในรถ คนที่ถูกโอบกอดหลับหูหลับตาอย่างเอาเป็นเอาตายแทบไม่รับรู้อะไรอีกต่อไป
ได้ยินเสียงของอลันหันไปสั่งลูกน้อ
