อันดายืนกำหมัดแน่น สุดท้ายเพื่อนสนิททั้งสองคนจำต้องดึงแขนและพาออกมาจากตรงนั้นเพราะเกินกว่าจะหน้าด้านทนอยู่ตรงนั้นได้อีกต่อไป
ข้าวฟ่างนั่งอมยิ้มอย่างชอบใจ ไม่รู้ตัวว่าเผลอกระตุกกอดท่อนแขนแกร่งของคนที่นั่งอยู่ข้างๆ เพราะมองว่าอลันเป็นพวกเดียวกับเธอ
เขาช่วยเธอไม่ให้ต้องเสียหน้า ไม่รู้เหมือนกันว่ามาเฟียหนุ่มจะรู้หรือเปล่าว่าการวางตัวแบบนี้ ยืนหยัดที่จะอยู่ฝ่ายเดียวกันแบบนี้ต่อหน้าคนบางประเภทที่จ้องจะหาเรื่องมันช่างเป็นอะไรที่ดีต่อใจ
“พี่แองจี้ นั่งค่ะ ทานข้าวด้วยกัน” คนถูกเรียกยิ้มแห้ง แต่ถึงอย่างนั้นก็ยอมหย่อนตัวลงนั่งร่วมโต๊ะแต่โดยดี
“สรุป พี่แองจี้กับลันรู้จักกันอย่างเป็นทางการหรือยังคะ ฟ่างต้องแนะนำไหม” ตากลมใสมองคนทั้งสองสลับกันไปมา ผู้จัดการดารามีท่าทีเกรงใจอยู่มาก ต่างจากอีกฝ่ายที่ทำตัวสบายๆ และเป็นกันเอง
“ผมรู้จักคุณแองจี้ผ่านทางคนที่รู้จักน่ะครับ จริงๆ ก็ยังไม่เคยคุยอะไรกันมาก
