My Naughty Fairy

chapter 4

MARCUS POV

Habang binabaybay ang kalsada papasok sa mismong lupain ng mga Esciaver ay maya-maya ang pagsulyap ko sa walang malay na babae.

Parang may sariling isip iyong mga mata ko na laging napapadako sa kinaroroonan niya which is sa tabi ko lang naman.

Tama ang desisyon kong ibalot sa katawan niya ang jacket ko para iwas na rin sa tukso.

Kahit nga balot na balot na siya ay hindi pa rin mawaglit-waglit sa isip ko ang katawan niyang nalantad kanina sa'king mga mata .

Hindi ako mapagsamantalang tao pero hindi ko rin mapigilan ang paglalakbay ng mga mata ko sa makinis niyang mga hita na sumisilip sa kabila ng nakabalot na jacket sa kanya.

Parang nangangati iyong kamay ko na gustong hawakan at haplusin ang kagandahang kasalukuyang panakaw kong sinusulyapan.

Nagtatagis na ang mga bagang ko sa pagpipigil sa sarili ko na hindi magpapadala sa nararamdaman kong init na kakatuwang bumalot sa katawan ko sa kabila nang pagkabasa ko sa ulan.

Hindi ko alam kung pasasalamat ba o panghihinyang iyong naramdaman ko nang matanaw ko na ang Villa Esciaver mula sa di kalayuan.

Maswerte na rin ang babaeng ito dahil mas umiral ang matinong bahagi ng isip ko at hindi iyong partikular na bahagi ng katawan ko na siguradong magpapahirap sa akin sa susunod na mga minuto.

Sa labas mismo ng malaking bahay ay may mga tauhan si Don Gregorio na mukhang nakaabang sa pagdating ko na labis kong ipinagtataka.

Kasi naman hindi ko nabanggit na ngayon ako darating pero parang inaasahan nila ako dahil may bitbit pang mga tuwalya iyong nakaabang na mga kasambahay.

Paano nila nalamang nabasa ako ng ulan?

Pagkahinto na pagkahinto ko ng sasakyan ay mabilis na lumapit iyong dalawang tauhan na may dalang malaking payong at tuyong towel.

Siniguro ko munang maayos na natakpan ng jacket ko ang katawan ng pasahero kong babae bago binuksan ang pintuan sa side ko.

"Good afternoon po Sir Marcus ," nakangiting bati sa'kin ni Aling Martha, ang mayordoma ni Don Gregorio.

Sa pagpabalik-balik ko rito sa Villa Esciaver ay nakilala ko na ito at maging iyong ibang mga nagtatrabaho sa hasyenda.

"May kasama po ako." Pasimple kong sinulyapan ang babaeng wala pa ring malay na nasa loob ng sasakyan.

May pag-alalang umusbong sa loob ko sa kalagayan nito.

"Kanina pa hinihintay ni Don Gregorio ang pagdating ng kasama mo." Maaliwalas ang ngiting sinilip pa nk Aling Martha ang walang malay na pasahero ko.

Naguguluhan akong napatitig sa mayordoma pabalik sa babaeng lulan ng sasakyan ko . Kilala ba ng Don itong babae napulot ko sa daan?

"Halika na, kailangan na ninyong magbihis bago pa kayo magkasakit."

May mga katanungan man sa isip ko ay nanahimik na lamang ako at binuksan ang kabilang pintuan ng sasakyan upang mabuhat ang babaeng hindi pa rin nagkakamalay papasok sa malaking bahay.

Alerto namang nakasunod sa bawat kilos ko ang tagabitbit ng malaking payong upang hindi kami maulanan ng babaeng karga ko.

Sa kabila ng lamig na dulot ng basa kong damit at simoy ng hangin ay binalot ako ng kaaya-ayang init na nagmumula sa katawan ng babae nasa mga bisig ko.

Sumikdo ang puso ko nang kusa nitong isiniksik ang sarili sa'kin habang karga ko siya papasok ng malaking bahay ni Don Gregorio.

"Dito po Sir Marcus," tawag sa atensiyon ko ni Aling Martha nang muntik na akong lumagpas sa nilikuan niyang pasilyo dahil nasa maamong mukha ng babaeng karga ko ang aking buong atensiyon. "Nandito iyong pinahandang silid ni Don Gregorio para sa kanya."

Ngayon sigurado na ako, kilala nga ni Don Gregorio itong babaeng napulot ko sa kalsada.

Nangunot ang noo ko nang isang malaking silid na halos walang dingding iyong silid na tinutukoy ni Aling Martha.

Tanging ang malapad na kama sa gitna ng silid ang gamit na naroon.

Hindi ito matatawag na silid dahil nakabukas ang kalahating bahagi nito papunta sa malawak na harden ng villa.

Maingat kong inihiga ang babae sa kamang naroon bago muling inilibot ang paningin sa paligid.

Anong kalokohan ito at parang isang balcony lang na nilagyan ng kama ang kinaroroon namin at hindi ko talaga matawag na isa itong silid !

Mula sa kinatatayuan ko ay dinig na dinig at kitang-kita ko ang malakas na buhos ng ulan sa labas . Maging ang hagupit ng hangin sa mga puno at halamang matatanaw mula sa kinaroroonan ko ay malinaw kong nakikita.

"Aling Martha, sigurado po ba kayong dito ninyo patutulugin ang kasama ko?" di ko napigilang tanong.

Kung walang ibang bakanteng silid dahil sa darating na handaan ay pwede ko namang i-share ang silid ko sa babaeng ito.

"Huwag kang mag-alala Sir Marcus. Magugustuhan nitong bisita natin ang silid na ito." Nakangiting paninigurado sa'kin ni Aling Martha.

Hindi pa man ako napagtanong ulit ay isang kasambahay ang dumating at may dalang mga kasuotan.

Batay sa bulaklaking desinyo ay masasabi kong para sa babae ang mga iyon.

"Sir Marcus, nakahanda na po iyong silid na gagamitin ninyo baka gusto po ninyong magbihis muna."

Nang marinig ko ang sinabi ng kasambahay ay tsaka ko pa lang naalala na basambasa ako.

Nagdadalawang-isip ako kung iiwan ko ba ang babaeng wala pa ring malay o hihintayin ko muna siyang magkamalay bago iiwan.

Pakiramdam ko kasi ay responsibilidad ko siya dahil ako iyong nakakita sa kanya.

Inaangkin ko na nga siya kanina bago ko nalamang kakilala siya ni Don Gregorio at nakaabang na ang Don sa pagdating niya.

Isa ba sa mga bisita sa idadaos na handaan ang babaeng ito?

Maraming katanungan sa isipan ko pero hindi ko alam kung sino ang makapagbigay ng mga kasagutan.

"Huwag na po ninyong alalahanin ang kalagayan niya. Pwede naman po kayong bumalik dito pagkatapos ni'yong magpalit ng tuyong damit," naaaliw na sabi sa'kin ni Aling Martha. Napansin niya siguro ang pag-aalinlangan kong iwanan ang babae.

Eksaherado akong tumikhim at nag-iwas ng tingin mula sa babaeng payapang nakahiga sa kama.

Hindi ko masabi kung natutulog lang ba ang babae o may ibang dahilan pa kung bakit hindi pa rin ito nagkakamalay simula kanina.

Ayokong may iba pang isipin si Aling Martha kaya minabuti ko na lang na tumungo sa sarili kong silid.

Agad akong pumasok ng banyo at hinubad ang basa kong mga kasuotan.

Sa ilalim nang maligamgam na lagaslas ng tubig mula sa shower ay nakapikit ang mga mata ko habang naglalaro sa isip ko imahe ng babaeng napulot ko sa kalsada.

Para akong tinutukso ng maamo niyang mukha at bilog na bilog niyang mga mata na puno nang pagkamanghang nakatitig sa akin.

Ang babaeng iyon ang nagmamay-ari ng pinakamakinis na kutis. Hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin kung gaano kalambot ang katawan niyang panandaliang nadikit sa'kin no'ng buhatin ko siya.

Hindi rin mawaglit-waglit sa isip ko ang perpektong hubog ng katawan niya na lumantad sa'kin dahil sa pagkabasa ng manipis niyang kasuotan kanina dahil sa ulan. Ang maliit na baywang niya na kayang-kayang sukatin ng mga kamay ko ay parang nanghahalina sa'kin na hawakan ko. Idagdag pa ang bilog na bilog at mahahaba niyang mga hita na pinapangarap kong yayakap sa baywang ko habang —

sh*t!

Sarili ko lang ang pinapahirapan ko nito!

Isang ungol ang namutawi sa labi ko nang dumako ang imahenasyon ko sa pinakaperpektong dibdib na nakita ko. Ang dalawang may kalakihang hinaharap ng babae na nadedekorasyunan ng malarosas na mga u***g ang tuluyang nagpaningas sa init na nararamdan ko.

Nag-iba bigla ang paghinga ko at bagsak ang balikat na napayuko upang tingnan ang naghuhumerantadong bagay sa pagitan ng mga hita ko.

Ganito ang epekto ng babae iyon sa akin. Sooner or later ay sa ilalim ko or sa ibabaw ang kalalagyan niya. I won't really mind kung sa ilalim ba siya sa ibabaw basta ang mahalaga ay maibabaon ko sa kanya itong bagay na pinapatigas niya.

Saglit lang ay natagpuan ko na lang ang sarili ko na pinaparaos ang init kong nararamdaman gamit ang sariling mga palad.

Ilang mura ang namutawi sa labi ko nang maalalang hindi ko pa pala alam ang pangalan ng babaeng iyon.

Ganunpaman ay hindi iyon naging hadlang sa tuluyan kong pagparaos habang siya ang laman at sinigaw ng isip.

Matapos maligo ay mabilis akong nagbihis dahil balak kong muling silipin ang babae at kausapin na rin si Don Gregorio tungkol sa inilaan nutang silid para sa dito.

Hindi ako mapakali sa isiping napaka-vulnerable ng babae sa lugar na iyon dahil pwedeng makapasok sa kinaroroonan niya ang sinumang daan sa harden.

Malalaki ang mga hakbang na tinungo ko ang silid ng babae.

Pagdating ko doon ay wala na akong naabutang mga kasambahay at bigla akong nataranta nang hindi ko na ron nadatnang nakahiga sa gitna ng kama ang babae.

Ahad kong sinuyod nang tingin ang buong paligid pero hindi ko makita ang babae.

Akmang magtstawag na ako ng mga kasambahang nang may kaluskos na umagaw sa atensiyon ko mula sa mga halamang nakakumpol sa bahagi ng silid bago pa marating ang mismong harden.

Malinaw kong naririnig ang kaluskos dahil bigla naging maaliwalas ang kalangitan.

Hindi na umuulan at kahit papalubog na ang araw ay may liwanag pa rin mula dito na sumisilip sa maninipis na ulap.

Malalaki ang mga hakbang na nilapitan ko ang pinagmulan nang narinig kong kaluskos.

Awang ang mga labing napatanga ako nang makita ko iyo g babaeng hinahanap ko na nakahiga sa basang mga damo na nakalatag sa bahaging iyon ng harden.

Nakaladlad sa berdeng damo ang maitim niyang mga buhok na lalong nagpa-emphasize kung gaano kaamo ang mukha niya.

Nakapikit siya habang may munting ngiti sa mfa labiniya na para bang feel na feel niyang damhin ang kinahihigaan.

Nakadipa ang dalawang mga braso niya na litaw na litaw ang kakinisan at kaputian mula sa berdeng damong kinahihigaan niya.

Napalunok ako nang dumako ang mga mata ko sa mabibilog nitong mga hita na nakalantad dahil sa pagtaas ng suot niyang bestida.

Bumaba ang mga mata ko mula sa nakakaakit niyang mga hita papunta sa mamula-mula niyang mga tuhod hanggang sa binti niya at huminto sa mamula-mula rin niyang talampakan.

Ako iyong nagulat sa sarili ko nang maramdaman ko ang paninikip ng suot kong pantalon dahil lang sa nakakita ako ng mamula-mulang talampakan na talo pa ang talampakan ng isang sanggol.

Hinihingal akong napatingala sa langit habang kinokontrol ang sarili ko na huwag kubabawan ang babaeng walang kamalay-malay na pinanood at pinagnasahan na siya ng isang gagong katulad ko.

"Ikaw nga, ang tao!"

Mabilis akong nagmulat ng mga mata nang biglang may narinig akong nagsalita.

Ang babaeng pinagpantasyahan ko kani-kanina lang ay ngayon namamangha nang nakatingin sa akin.

Bago pa ako nakahuma ay mabilis itong umupo mula sa pagkakahiga.

Lihim akong napamura at nagtawag ng mga anghel na pumigil sa'kin nang paburarang umupo at humarap sa akin ang babae kaya kitang-kita ko ang makinis niyang singit na kumakaway sa'kin mula sa pabulaka niyang pagkakaupo.

"Nagagalak akong makita ka ulit. Ikaw ba ang naghatid sa akin sa lugar na ito?" Kumikislap sa sobrang saya ang itim na itim nitong mga mata na kahit inosenting nakatitig sa'kin ay parang nadedemonyo iyong utak ko.

"Sit properly," may hingal kong utos sa kanya.

Gusto kong sapukin ang sarili ko dahil masyadong napaghalataan sa tono ko ang paghihirap na kasalukuyan kong dinadanas.

"Hindi kita maintindihan." Hagikhik nito.

Naikuyom ko ang mga kamao ko dahil iba ang dulot sa'kin ng hagikhik niyang iyon. Konti na lang at tuluyan nang mapatid ang pagtitimpi ko.

Nanlaki ang mga mata ko at kusa akong napaatras ng isang hakbang na biglang tumayo ang babae at mabilis na lumapit sa akin.

Napuno ang baga ko nang mabining amoy ng mga bulaklak na sa tingin ko ay natural na amoy na nanggaling sa babaeng ilang dangkal na lang ang layo mula sa akin.

"Isang pagbati mula sa akin, tao." Matamis ang ngiting sinalubong nito ang mga titig ko.

Pero ang kinagulat ko at dahilan kung bakit panandalian kong nalimutan kung paano huminga nang maayos ay ang biglang paglapat ng malambot niyang mga labi sa mga labi ko.

Parang tumigil ang mundo.

Hindi gumalaw ang mga labi niya at basta lang itong nakadikit sa mga labi ko pero bolta-boltaheng kuryente na ang ibinigay nito sa'kin.

Mang maramdaman ko ang bahagyang paglayo nito sa'kin ay kusang pumalibot sa katawan niya ang mga braso ko kasabay nang paghabol ng mga labi ko sa papalayo niyang mga labi.

Hindi sapat sa'kin na magkadikit lang ang mga labi namin. I need more, so much more kaya parang gutom na gutom kong sinibasib ng halik ang matamis niyang mga labi.

She has the softest and the sweetest lips I've ever tasted!

Para akong uhaw na uhaw na sinipsip ang bawat katas na kayang ibigay ng mga labi niya. Hindi ko rin pinalampas na tikman ang dila niya kasabay nang paggalugad ko sa buong bibig niya.

Iyong mga kamay ko ay hindi ko na napigilang maglakbay sa kalambutang bihag ng mga bisig ko.

Isang ungol ang kumawala sa mga labi ko nang dumako ang mga palad ko sa maumbok niyang pang-upo. May panggigigil kong pinisil ang umbok na iyon kasabay nang lalong pagkabig sa kanya palapit sa katawan ko.

Parang hinulma siya para sa akin dahil sumasakto sa kalambutan ng katawan niya ang matigas kong katawan.

Medyo inangat ko siya nang konti upang deretsong tatama sa sentro ng p********e niya ang tigas na tigas kong hinaharap.

Pakiramdam ko ay lalabasan ako agad-agad sa posisyong ito kahit na hanggamg pagdidikit lang ang ginawa namin.

"May paparating."

Hindi pa lubusang rumihestro sa utak ko ang sinabing iyon ng babaeng nasa mga bisig ko nang may narinig akong mga yapak mula sa kabilang dako ng silid na kinaroroonan namin.

Nagngangalit ang bagang ko sa sobrang inis sa paparating na isturbo.

Parang ayaw kong pakawalan ang babaeng nasa mga bisig ko pero habang papalapit ang mga yabag ay napilitan akong ilayo siya mula sa katawan ko.