Nasa kalagitnaan ako ng pag-iyak at tahimik na pagmumuni-muni kung ano ang maling nagawa ko sa araw na iyon para parusahan ng ganito, nang marinig ko ang naghuhuramentadong tunog ng cellphone sa bulsa ng suot kong uniform. Kinapa-kapa ko iyon at nagmamadali ko ng kinuha upang sagutin ang poncio pilatong istorbo sa me time ko sa loob ng banyo. Nanghahapdi man ang mga mata ay pilit kong inaninag ang pangalan at number na naka-register sa screen. Ganun na lang ang gulat ko ng makitang si Leon ang tumatawag. Kumurap-kurap pa ako dahil baka naman namamalikmata lang ako. Baka iniisip ko lang siya ngayon kung kaya naman pati doon ay ang pangalan niya ang nakikita ko. Subalit nakailang kurap na ako ay hindi nawala ang tawag niya.
Speaking of the devil. Saktong-sakto talaga ang pagtawag niya haban
