Abot-tainga ang aking mga ngiti nang mahanap na ang aking classroom. Ilang beses akong huminga nang malalim at kapagdaka ay ibinuga iyon. Kinakalma ko ang sarili. Oo, excited ako pero hindi dapat feeling close sa magiging classmate. Ayokong maulit iyong karanasan ko noon na madalas lang na magamit. Feeling ko nasa panaginip lang ako. Hindi totoo na makakapagpatuloy akong pumasok, mabait pa rin talaga sa akin ang Tadhana. Inihakbang ko na ang isang paa papasok sa loob ngunit agad ‘ding natigilan sa may pintuan. Para akong nagulat sa dami ng aking classmate na may iisang uniform. Halos lahat na yata ng mga kaklase ko ay nasa loob. Ako na lang iyong wala. Kanya-kanya sila ng group. Ang iba ay typical na maingay, iyong ilan naman ay halatang loner at tahimik lang na nakaupo sa sulok. Nagmumuni
