The Fate of Love( BOOK 1)

Chapter 28

Arabella pov's

I was so helpless knowing that Sean will gonna leave us any moment..

The way he talked to me earlier..alam kong may gusto na itong ipapahiwatig..

At hindi din lingid sa kaalaman ko,na may taning na ang buhay nito..noong una,ang goal ko lang ang tulungan itong mapahaba ang buhay...

At dahil sa sobrang Bute ni Sean...napamahal ito sa akin..kahit ilang buwan palang kaming nagsama...

Masasabi kong kahit sinong matigas na babae,mapapamahal talaga sa katulad ni Sean...He is too good to be true...a one of a kind person..na handang ibigay ang lahat,para sa minamahal nito..

He didn't even think himself,all he think was me...Ang magiging anak namin..ang magiging future Namin..he even secured our future plan...dahil gusto daw niyang magiging maayos ang buhay namin kahit wala na ito...

Napakabuteng tao ni Sean...that made me even regret Kong bakit hindi nalang siya Ang minahal ko nang sobra...

At kung kailan siya nagkaroon nang puwang sa puso ko...ay siya namang unti unting namamaalam..

Alam kong hirap na hirap na din ito..dahil alam kong sa kabila nang mga ngite nito ay tinatago lang niya ang sakit na naramdaman nito...pilit Niya lang itong nilalabanan..

Kung minsan.. napupuna ko itong parang umiindang,pero kapag tinatanong kuna ito kung may masakit..agad lang akong hinahalikan nito,at tumatangging merong masakit..at pilit sinasabi sa akin na okay lang daw siya...

Honestly..I can imagine my life with out him... masyado na akong nasanay sa presence ni Sean...I don't know how to live with out him...

At dahil kabuwanan kuna..pilit ko din iniisip ang aking kalagayan,lalo na ang magiging baby namin ni Sean...At ganun din naman itong si Sean lagi niya akong inalala...at pati na ang baby namin...

Kasalukuyang nakahiga kami ni Sean ngayon sa aming kama...at nakayakap ito sa akin..

" Babe ..Anu kaya ang magiging pangalan nang baby natin?" he asked...dahil lalake ang aming magiging anak namin,gusto ko itong isunod sa pangalan niya...

"I want to give him a name next to yours..." Ang wika ko habang hinahalikan ko ito sa kanyang ilong..

" ..are you sure babe? Kasi magiging Masaya talaga ako kapag ganun nga Ang ipangalan mo" Ang sagot naman niya at hinalikan din ako sa ilong mo.

"yes babe....it's Sean Dominic..Yun ang magiging pangalan nang anak natin..." I told him full of excitement...

Agad namang sumeryoso ang mukha nito,at niyakap ako nang mahigpit habang hinihimas himas ang aking malaking tiyan....

" I wish ...makakasama pa kita baby..." he sniffled..while caressing my stomach..

" Mahal na mahal kita Arabella..kayo nang magiging anak ko..I wish palagi akong nasa tabi niyo...gustong gusto ko pa sanang samahan ka, sa pagpapalaki nang anak natin...Kaso mukhang malabo na talaga babe... please... take good care of him.." he said at ramdam na ramdam ko ang mga luhang pumapatak sa aking balikat...

" Sean...don't say that.... please?can we just not talked about this? ayaw kong marinig ang mga bagay na yan.... please" I said

"we can't change the fact baby..we have to face it... that I'll be gone soon,.and that f*cking hurts to me... dahil kahit kailan..Hindi na kita muling makikita pa,mayakap at mahalikan...." he said..at ngayon humahagulhul na ito....

" stop..babe...please... that's enough...." I said as I wipe his tears..

He didn't say any words....but he just kissed me....a kissed full of caressed..full of gentleness...full of love.....I even close my eyes ..and feel every kissed that we shared...

At damang dama ko ang mga luha nitong dumadaloy sa pisnge niya...

" I love you.....I love you so much" he whispered...

" mahal na mahal din kita Sean...." Ang sagot ko sa kanya,at niyakap ko ito...

Pero nagulat nalang ako..nang bigla itong bumitaw sa pagyakap sa akin at tumayo....

" babe...what's wrong?" I asked him..but he never answered.... nakatalikod ito sa akin....agad ko Itong hinawakan at humarap ako sa kanya ... Pero ganun nlang ang gulat ko nang bigla nalang itong natumba....

"SEAN.....SEAN...." Ang sigaw ko..

Sobra akong nataranta sa biglaang pagkatumba ni Sean...agad ko itong hinawakan sa mukha...pero ganun nlang ang takot ko nang nakita kong puro dugo ang bahaging mukha nito.. nag bleeding nang husto ang ilong nito...

Agad akong napasigaw nang tulong... nataranta na ako..hindi ko alam ang gagawin ko..I screamed so loud para marinig nila akong lahat..lalo na si Tita..

...halos Hindi ako makahinga, parang binuhusan ako ng malamig na tubig,nang nakita ko ang asawa kong walang malay..

Nang nagpasokan na silang lahat sa kwarto namin..labis ang pagkagulat nila,nang makitang nakahandusay si Sean at duguan ito...

Nataranta silang lahat lalo na si Tita Karena..at walang anumang dinala agad nila ito sa hospital.....sasama sana ako pero napakabilis nang pangyayari...

Pababa palang ako nang hagdan nang marinig ko ang paharurut nang sasakyan nang driver namin..

Never ko pang nakitaan si Sean nang ganitong,pag ataki....he never ...told me about his pain for his illness..never siyang dumaing,o nagpapakita nang kahinaan....

I always seen him as a very strong person...na kahit may sakit ito..Hindi Niya ito iniisip...bagkus itinuloy niya ang buhay niya with me...na halos nilagay niya lahat in a normal way...

Kaya ganun nalang ang takot at pangamba ko, nang nakita ko itong biglang natumba sa harapan ko at duguan...

Wala akong nagawa kundi umiyak nang umiyak..ayaw ko mang isipin pero , natatakot ako... natatakot ako na baka bumitaw na si Sean.... ..

Dahil dun...bumaba ako sa hagdanan dala dala ko ang susi nang kotse ko...susunod ako sa hospital..gusto kong puntahan ang Asawa ko...

Pero ganun nalang ang gulat ko..nang pababa na ako sa pang huling baitang nang hagdanan..bigla nalang ..nang may kung anung sumirit sa aking pagkababae...

Akala ko naiihe ako..pero mabilis sobra ang pagtatagas nang likido mula sa aking pagkababae..na akalain mo'y tubig...

Agad akong nakita ni Aling Rosa

" dyos ko po senyorita...manganganak kana ata..." Ang tarantang sabi ni aling Rosa sa akin...at hindi malaman ang nito ang gagawin sa sobrang taranta, dahil kakatakbo lang halos kay Sean sa hospital..heto at isusugod na naman ako

"ho??" Ang tangi kong nasagot...agad itong tumawag nang ambulansya...

Mas pinili kong magpahatid sa ospital kung san dun dinala ang Asawa ko...

I want to make it sure kung okay naba siya at kung stable na ba ito...

Kasalukuyan palang humihilab ang tiyan ko,nang nakarating kami nang hospital....

Kaya ko pang tiisin ang sakit...kaya nakiusap akong puntahan ko muna si Sean,gusto kong malaman ang kalagayan niya...ayaw sana akong payagan nang Doctor, pero Hindi ko ito tinatantanan hnggat hindi ito pumayag...

Agad ko namang nakita si Tita Karena...

" Tita...SI Sean? kumusta po siya? " tanong ko Kay tita na ngayon lubusang itong nag aalala sa Asawa ko .

" Ara,Hindi kana dapat pumunta pa dito....anak isipin mo ang anak mo,na mailabas mo siya nang maayos ..o - okay lang si Sean" Ang wika ni tita Karena sa akin...

" I'm sorry Po ...hindi po talaga ako mapakali... kailangan kung malaman kung ayos lang ba Siya... kailangan ko pa siya tita....Aaaahhhh..." Ang biglang sigaw ko..dahil naramdaman ko ang sobrang pananakit sa aking balakang...

Pakiramdam ko ay maghihiwalay ito...

" Ahhhh....Ang sakit...." dagdag ko pa..Agad naman nataranta si Tita Karena at agad akong pinaalalayan sa nurse na nakatulak sa akin sa wheelchair..

" ijah....makinig ka sa akin....Stable na si Sean...any moment..pwede na itong ilabas .. kaya please..kayanin mo muna....maging matapang ka para sarili mo,k- kay Sean at para sa baby niyo...please" pakiusap ni Tita Karena sa akin..

" Tita.. please...bring my husband back home.. please...we need him..." Ang pakiusap ko Kay tita Karena,at tuluyan na akong dinala nang nurse sa labor room...