ปมรักบ่วงพันธนาการ

บทที่ 13 จะขอลาออก

เช้าของวันใหม่ เสียงนกในสวนร้องปลุกให้คนที่นอนกอดก่ายกันอยู่ตื่นขึ้นมา แต่ก็ไม่อาจปลุกให้สาวสวยที่ยังนอนไม่รู้สึกตัวให้ตื่นขึ้นมาได้ นลินธารานอนหลับซุกอยู่กับอกแกร่งของธงชัย ตอนนี้นลินธาราสวมเสื้อเชิ้ตเรียบร้อยแล้ว แต่ธงชัยใส่แค่กางเกงนอนขายาวตัวเดียวแต่เสื้อไม่ได้ใส่ ธงชัยตื่นนานแล้วแต่ไม่อยากลุกขึ้นเพราะอยากนอนกอดคนสวยในอ้อมแขนนานๆ 

"เสียงนกร้องเสียงดังขนาดนี้ยังไม่ตื่นอีกแม่คุณ" ธงชัยพูดและปัดปอยผมให้นลินธาราที่ขยับเข้ามาหาไออุ่นจากอกเขา อากาศแถวอ่างเก็บน้ำมันจะเย็นๆเพราะต้นไม้เยอะ กำลังนอนชมความสวยของคนในอ้อมแขนเพลินๆ ก็ได้ยินเสียงคนงานเผาถ่านชื่อนันมาปลุกเรียก

"นายหัวธงชัย ตื่นแล้วยังครับ ผมซื้อข้าวต้มมาให้ตามที่นายหัวสั่งแล้วนะครับ" นายนันส่งเสียงเรียกธงชัย ธงชัยจึงส่งเสียงรับคำไป

"เออ ตื่นแล้ว วางไว้ใต้ถุนเรือนนั่นแหละ ฉันยังง่วงนอนอยู่วันนี้ไม่เข้าสวน ไม่ไปโรงเผาถ่านนะ ช่วงสายๆฉันจะกลับสวนยางที่เขาปู่เลย ฝากงานนายนันด้วย" ธงชัยเปิดหน้าต่างออกไปยืนคุย คุยเสร็จหมุนตัวกลับมาก็เห็นนลินธาราลืมตาตื่นขึ้นมาแล้ว

"เช้าแล้วหรือคะ แล้วช่างเข้ามาซ่อมรถแล้วหรือยัง" นลินธาราถามถึงเรื่องรถออกไปทันที

"ยัง ลุกขึ้นไปอาบน้ำเถอะ หรืออยากนอนให้พี่กอดต่ออีกหน่อยก็ได้นะ"ธงชัยพูดและยิ้มอารมณ์ดีแต่เช้า

"ฉันตื่นแล้ว จะไปอาบน้ำแล้วค่ะ" นลินธารารีบลุกขึ้นทันทีเมื่อได้ยินธงชัยพูดว่าจะนอนให้เขากอดต่อก็ได้ แต่เสื้อเชิ้ตที่สวมอยู่มันร้นขึ้นมาถึงขาอ่อนและกระดุมเสื้อที่ติดไม่เรียบร้อยทำให้ธงชัยยืนมองสองเต้ากลมสวยที่โนบราอยู่จนตาค้าง

"พี่ก็ตื่นแล้ว ตื่นมาก" ธงชัยพูดและก้มมองที่ระหว่างกึ่งกลางตัวของตัวเอง

"ว้าย กรี๊ด อย่ามองนะ หันไปนะไอ้คนบ้ากาม" นลินธารากรีดร้องด้วยความตกใจ ตกใจในสภาพของตัวเองด้วยและตกใจเมื่อเห็นความพองโตของชิ้นส่วนอวัยวะส่วนกลางของธงชัยด้วย เสียงกรีดร้องของนลินธาราทำให้ธงรีบเข้าไปปิดปากและพูดดุขึ้นว่า

"น้ำ จะร้องเสียงดังทำไม อยากให้คนงานรู้กันทั้งสวนยางหรือว่านายหญิงตกใจเจ้างูอนาคอนดาของผัวเลยร้องแหกปากตั้งแต่เช้า เงียบเสียงเลย" ธงชัยดุนลินธาราและรีบเข้ามาเอามือปิดปากของนลินธาราไว้

"ปล่อย ก็คุณนั่นแหละเอาเปรียบฉัน ตายๆ หมดกัน คุณเห็นของฉันหมดแล้ว ไอ้คนบ้า" นลินธาราพูดว่าและลงมือทุบตีธงชัยจนธงชัยต้องจับกดร่างบางลงบนฟูกอีกครั้ง

"หยุดตี หยุดทุบ เจ็บไปทั้งหลัง น่วมไปทั้งตัวแล้วเนี่ยแต่ยังไม่ได้เป็นเมียเลย เดี๋ยวเถอะเดี๋ยวก็ทำเสียตอนเช้าเลยดีไหม" ธงชัยพูดข่มขู่

"ไม่ดี ฉันไม่อยากเป็นเมียคุณ" นลินธาราพูดและใช้มือดันหน้าหนวดออกไปจากดวงหน้าสวยของตัวเอง

"ไม่อยากเป็นเมียพี่ แล้วน้ำจะเป็นเมียใคร" ธงชัยถามออกไปด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจ

"ไม่เป็นเมียใครทั้งนั้นแหละ" นลินธาราพูดว่าเสียงสะบัด

"ทำไมอย่างนั้นละ เสียดายของแย่ คือแบบเช็กของแล้วมันดีมาก นมใหญ่ขึ้นเยอะพอดีมือเลย ไหนจะ...." ธงชัยจะพูดต่อแต่นลินธาราเบรกไว้

"พอๆค่ะ ไม่ต้องพูดแล้ว ไม่ต้องบรรยาย ปล่อยฉันด้วยฉันจะไปอาบน้ำ หยุดโรคจิตกับฉันเสียที"

"ไม่ปล่อย จะรีบไปไหน ยังไม่มีใครมาซ่อมรถหรอก นอนต่ออีกหน่อยนะ หรือว่าน้ำหิวแล้ว พี่สั่งให้นันมันซื้อข้าวต้ม ขนมจีนจากตลาดนัดหน้าสวนเข้ามาให้แล้ว" ธงชัยพูดถามนลินธาราด้วยความเป็นห่วง

"ไม่หิวและไม่นอนต่อแล้ว จะลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ"

"งั้นผลัดเสื้อผ้าไปอาบน้ำเสียเลย ลงไปอาบเสียพร้อมกันเลยนะจะได้มากินข้าวเช้าพร้อมกันด้วย"

"ไม่ ฉันจะอาบคนเดียว" นลินธารารีบพูดปฏิเสธ

"ข้างล่างมีคนงานเริ่มทยอยเข้ามาทำงานแล้ว อยากให้พวกมันมาแอบถ้ำมองดูน้ำอาบน้ำหรือไง คิดเอาเองนะอยากให้คนงานมันมองเพลินๆตา หรืออยากเก็บไว้ให้ผัวดูคนเดียว" ธงชัยพูดขู่อย่างเจ้าเล่ห์ ทำให้นลินธาราทำท่าครุ่นคิดสักพักแล้วจึงตอบธงชัยออกไปว่า

"ไปกับคุณก็ได้ งั้นคุณก็ลุกขึ้นออกไปสิ" นลินธาราพูดบอกธงชัยน้ำเสียงกระเง้ากระงอดออกจะไม่ค่อยพอใจแต่ก็ทำอะไรให้ดีไปมากกว่านี้ไม่ได้

"ไม่เอา เปลี่ยนใจแล้ว ตอนเช้าควรกินนมสดจากเต้าก่อน ร่างกายจะได้แข็งแรง" ธงชัยพูดแล้วส่งสายตาหวานหยดให้กับว่าที่เมียที่นอนอยู่ใต้ร่างหนาของตัวเอง และลงมือปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตที่นลินธาราสวมอยู่ออกอย่างรวดเร็ว

"เอ๊ะ! ปล่อยนะ ไอ้บ้า จะทำอะไร ช่วย......." นลินธาราทุบตีธงชัยและจะร้องให้คนช่วยแต่ธงชัยกลับพูดขัดขึ้นเสียก่อน

"จุ๊ ๆ จะร้องเสียงดังเพื่อประจานตัวเองก็ได้นะ คนเขาจะได้รู้กันไปให้ทั่วว่าเมื่อคืนเรานอนด้วยกัน แล้วก็ไม่อิ่มต้องมาต่อรอบเช้าอีกรอบ เอาสิร้องเลย"ธงชัยพูดขู่ขึ้น นลินธาราจึงไม่กล้าร้องแต่โกรธธงชัยจนหน้าแดงไปหมด

"ไอ้บ้า! ฉันเกลีย......" นลินธาราจะบอกว่าเกลียดจึงโดนธงชัยจู่โจมจุ๊บปากบางที่ช่างชอบด่าเสียก่อน เมื่อจูบจนเหยื่อหลงเคลิ้มแล้ว ธงชัยจึงเริ่มดูดดื่มนมจากสองเต้าสวยที่ตอนนี้ชูชันอวดความงามอยู่ตรงหน้าเขาเสียจนอิ่มเอม

"พอแล้ว ปล่อยฉันได้แล้ว นี่จิตใจคุณจะให้ฉันได้เสียตัวให้คุณเลยหรือยังไง" นลินธาราใช้มือที่ธงชัยเผลอปล่อยออกดึงผมของธงชัยเสียจนสุดแรง จากเดิมที่ธงชัยรวบมือเอาไว้ เมื่อธงชัยปล่อยมือให้เป็นอิสระนลินธาราจึงดึงผมของธงชัยที่ตอนนี้กำลังก้มลงดูดดึงหน้าอกของตัวเองอยู่ ออกแรงดึงจนสุดแรงจนเส้นผมหลุดติดมือมาเป็นกระจุก

"โอ๊ย!.......น้ำ ดึงผมพี่จนผมหลุดเลยหรือ" ธงชัยร้องเสียงดังไปแปดบ้านเจ็ดบ้าน จนลูกน้องสองคนที่มาถึงและนั่งคอยเจ้านายอยู่ใต้ถุนบ้านพูดกันขึ้นว่า

"สงสัยนายหัวจะโดนเมียจัดหนัก คงเอาคืนที่เมื่อคืนนายกวนนายหญิงทั้งคืนแน่เลย อากาศก็ดีฝนก็ตก กูนี่ขนลุก" นายบอลพูดกับเพื่อน

"พูดเบาๆสิวะ เดี๋ยวนายได้ยิน" นายมิ่งบอกเพื่อนยิ้มๆ

"ใครนินทากูอยู่ใต้ถุนบ้าน ไปให้พ้นตีนกูเลยนะพวกมึง" ธงชัยพูดเสียงดังลงมาจากบนบ้าน

"ครับนาย ผมจะมาแจ้งนายว่าช่างจะเข้ามาช่วง 11 โมง ผมเอารถของนายมาจอดทิ้งไว้ให้แล้วนะครับ ผมไปโรงเผาถ่านก่อนนะนาย" นายบอลพูดรายงานนายของตัวเอง

"เออ พวกมึงไปได้แล้ว" ธงชัยพูดดุ แล้วไล่ให้ลูกน้องออกไปจากใต้ถุนบ้าน

"คุณ เขาได้ยิน! แล้วเขาจะไม่คิดว่าฉันกับคุณ เรา ตายแล้ว...." นลินธาราพูดและทุบธงชัยสุดแรง

"โอ๊ย! เจ็บนะน้ำ ทุบพี่จนจะกลายเป็นกระท้อนทุบอยู่แล้วเนี่ย ใช่พวกมันคิด แต่จริงๆไม่ใช่ก็ใกล้เคียง เห็นหมดทุกซอก ทุกมุม แค่ยังไม่ได้........" ธงชัยจะพูดบรรยายต่อแต่นลินธาราทุบเขาต่ออีกแล้วพูดห้ามขึ้นว่า

"พอๆ ลุกขึ้นไม่ต้องพูดแล้ว"

"ลุกก็ได้แต่ว่านมสดหวานมันมากบอกเลย แบบนี้มีลูกคงไม่อด" ธงชัยพูดพร้อมกับมองหน้าอกสวยของนลินธาราแล้วหัวเราะชอบใจ

"ไอ้คนบ้า ไอ้บ้ากาม" นลินธาราว่าธงชัยและรีบลุกขึ้นผลัดผ้าไปอาบน้ำ ธงชัยเห็นแบบนั้นก็นอนมองว่าที่เมียผลัดผ้าจนเสร็จ แล้วก็ลุกขึ้นตามไปอาบน้ำด้วย อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็พานลินธาราไปกินข้าวที่ใต้ถุนบ้าน กินข้าวเสร็จก็ให้นลินธารานั่งคอย ส่วนตัวเองก็เดินไปสั่งงานลูกน้องที่โรงเผาถ่านต่อ แต่พอเดินไปถึงก็โดนลูกน้องแซวทันที

"ผมสั่งไข่ลวกมาใส่ในข้าวต้มให้พิเศษ5ฟองเลยนะนาย" นายนันพูดกับเจ้านายยิ้มๆ

"ไงครับนาย ปวดเอวหรือเปล่าครับ" นายบอลถามบ้าง

"พอเลยพวกมึง หยุดพูด กูยังไม่ได้เขาเป็นเมีย แล้วอย่าเสือกไปพูดให้เข้าหูว่าที่เมียกูนะ เดี๋ยวเขาจะเขินพวกมึง จำไว้เลยนะพวกมึงห้ามทำให้เมียกูอาย"ธงชัยพูดสั่งลูกน้องทุกคน

"ครับ แล้วนายมีอะไรจะสั่งพวกผมต่อไหมครับ" นายมิ่งถามขึ้น

"กูจะกลับสวนยางของนายหัวเหมราชไปกับน้ำก่อน ซ่อมรถเสร็จแล้ว มึงค่อยขับรถของน้ำไปส่งที่สวนให้หน่อย ส่วนนี่เงินค่าซ่อมรถ ขอบใจพวกมึงมาก ที่ช่วยเจาะยางรถเมียกูให้" ธงชัยพูดสั่งลูกน้อง

"ไม่เป็นไรครับ พี่ได้เมียผมก็ดีใจ ว่าแต่เรียกเมียเลยเหรอครับ ไหนบอกว่ายังไม่ได้นายหญิงไง" นายมิ่งถามขึ้นอีก

"ไอ้มิ่ง เดี๋ยวเถอะมึง ยังไม่ได้แต่ซ้อมเรียกไว้ก่อน" ธงชัยพูดออกมาอย่างอารมณ์ดี

"ครับยังไงผมก็ขอให้พี่ธงสมหวัง ผมว่านะพี่จัดให้ท้องเลยรับรองได้แต่ง"บอลพูดบอกเจ้านายของตัวเองยิ้มๆ

"กูกลัวจะไม่ได้ทั้งเมียทั้งลูกนะสิ ถ้ากูทำอย่างนั้น" ธงชัยพูดอย่างคิดหนัก

หลังจากสั่งงานลูกน้องเสร็จ ธงชัยก็ขับรถพานลินธารากลับสวนยาง กลายเป็นว่าวันนี้วันเสาร์แทนที่นลินธาราจะได้กลับบ้านก็ไม่ได้กลับเพราะต้องรอรถซ่อมเสร็จ เมื่อมาถึงสวนยางนลินธาราก็เอามังคุดมาแบ่งให้คนงานคนอื่นๆที่สวนยางด้วย

"ผู้จัดการเอามังคุดมาเยอะแยะเลย พิกุลแบ่งไปกินสิ ให้คนงานคนอื่นๆด้วย" นลินธาราบอกพิกุล

"ขอบคุณพี่ธารามากจ๊ะ แล้วทำไมพี่ธารากลับมาวันนี้ละคะ" พิกุลถามขึ้นด้วยความสงสัย

"รถพี่ยางแบน เมื่อวานฝนตกหนักด้วยพี่เลยต้องค้างที่สวนของผู้จัดการ"นลินธาราเล่าให้พิกุลฟังไปตามจริง

"แล้วนี่พี่ไม่กลับบ้านหรือจ๊ะอาทิตย์นี้" พิกุลถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงเพราะโดยปกติวันหยุดนลินธาราจะกลับบ้านไปเยี่ยมย่าของตัวเองเป็นประจำ

"กลับจ้ะ รอกลับตอนเย็นพี่รอซ่อมรถเสร็จก่อน พี่ขอตัวก่อนนะ พิกุลช่วยเอามังคุดนี้ไปแบ่งคนงานและลูกคนงานหน่อยสิ" นลินธาราพูดบอกพิกุลและขอช่วยให้เอามังคุดไปแบ่งลูกคนงาน

"ได้สิคะพี่ธารา" พิกุลรับคำและเดินจากไป นลินธาราจึงเดินไปหาธงชัยที่อารมณ์ดีเดินเป่าปากเข้าไปในสำนักงาน

"ผู้จัดการคะ คือดิฉันจะมาขอลาออกค่ะ" นลินธาราพูดบอกธงชัยสีหน้าเรียบนิ่ง น้ำเสียงดูเอาจริงไม่ได้พูดเล่นๆ

"ลาออก นี่น้ำโกรธพี่เรื่องเมื่อคืนจนจะมาขอลาออกเลยหรือ" ธงชัยเงียบไปชั่วครู่กับสิ่งที่ได้ยินและถามนลินธาราขึ้นถึงเรื่องเมื่อคืนว่าเป็นเหตุผลให้นลินธารามาลาออกหรือ

"ค่ะ ดิฉันคิดว่างานนี้มันไม่เหมาะกับดิฉันแล้ว เพราะมันมีผลต่อความปลอดภัยในชีวิตของดิฉันด้วย" นลินธาราพูดยอมรับ

"เออ! เจริญกันทีนี้ทำงานได้สองเดือนจะมาขอลาออก ลาออกนี่เขาบอกล่วงหน้ากันเป็นเดือนๆ แล้วช่วยดูด้วยนะไอ้สัญญาที่เซ็นไปน่ะ เงินเดือนสองหมื่นห้าต้องอยู่ทำงานให้ครบสัญญาเป็นระยะเวลาอย่างน้อยหกเดือน ออกก่อนโดนปรับยี่สิบเท่าของเงินเดือน ก็ห้าแสนเอง น้ำจะยอมจ่ายเงินให้บริษัทห้าแสนไหมล่ะ เพิ่งจะทำงานได้เงินเดือนไปสองเดือน ต้องจ่ายคืนบริษัทห้าแสน น้ำจะบ้าเหรอ" ธงชัยพูดถึงเรื่องเอกสารสัญญา หยิบยกมันขึ้นมากล่าวอ้างไม่ให้นลินธาราลาออก

"สัญญาบ้าบออะไรของคุณ มันมีสัญญาจ้างงานแบบนี้ที่ไหนกัน" นลินธาราถามขึ้นด้วยความสงสัย

"มันมีแต่น้ำไม่อ่านหรือเปล่า แล้วที่จะหาเรื่องลาออกน่ะมันสมควรไหม กะอีแค่การกลัวว่าจะมีผัวแค่นี้เหรอ" ธงชัยถามขึ้นด้วยความโมโห

"ใช่ ก็คุณมารังแกฉัน" นลินธาราพูดด้วยความโมโหมากเช่นกัน

"รังแก รังแกยังไง เมื่อคืนก็ยังไม่ได้กันเสียหน่อย พี่ต้องนอนท่องพุทโททั้งคืน น้ำไม่เห็นใจพี่บ้างหรือไง หรือโกรธเรื่องที่พี่ขอกินนมตอนเช้า ก็ขอกินนิดเดียวเองนะ พี่ขอเป็นแฟนพี่ขอคบแบบจริงจังน้ำก็ไม่ยอม ทำไมถึงไม่เห็นใจพี่บ้างล่ะ" ธงชัยพูดต่อว่านลินธารา ไม่ยอมรับในความผิดของตัวเองสักนิด

"ไอ้บ้า อย่าพูดเสียงดังได้ไหม หน้าด้านจริงๆเลย คุณไม่อายแต่ฉันอาย ไม่รู้ล่ะฉันจะลาออกวันนี้" นลินธาราพูดว่าธงชัย กลัวใครจะเดินผ่านมาได้ยินเข้า

"ไม่ให้ออกเว้ย.......ถ้าอยากออกก็จ่ายมาห้าแสน เอานี่สัญญาที่เซ็นไว้แหกตาดูเสีย" ธงชัยหยิบสัญญาจ้างงานในลิ้นชักออกมาส่งให้นลินธาราดู เมื่อนลินธารารับมาอ่านก็ถึงกับเข่าอ่อน จะเอาเงินห้าแสนมาจากไหนเพิ่งจะเรียนจบ ถ้าจะออกจริงๆก็ต้องบอกให้คุณย่าช่วยแต่จะบอกท่านยังไง มันก็พูดไม่ได้อีกนั่นแหละ

"คุณมันเจ้าเล่ห์ ทำไมมีสัญญาข้อนี้ด้วย แล้วทำไมคุณไม่บอกฉันก่อน"นลินธาราพูดถามขึ้นด้วยความโกรธ

"แล้วทำไมตอนเซ็นไม่ดู พี่จะบอกน้ำไว้ตรงนี้เลยนะ แม้ว่าเมื่อคืนเรายังไม่ได้กัน แต่ก็เกือบได้กัน พี่เห็นของน้ำ น้ำก็เห็นของพี่ เราแค่ยังไม่ได้........"ธงชัยจะพูดให้จบแต่นลินธารากลับรีบเอามือปิดปากธงชัยไว้ไม่ให้พูด

"หยุดพูด ไม่ต้องพูดฉันยังไม่ออกก็ได้ แต่จำไว้เลยฉันจะหาเงินมาจ่ายคุณให้เร็วที่สุด แล้วระหว่างนี้ฉันจะไม่เข้าใกล้คุณอีก ไอ้ที่ได้เห็น ได้จับ ฉันจะถือเสียว่าให้ทานหมามันไป" นลินธาราพูดขึ้นด้วยความโกรธสุดขีด

"ให้ทานหมา ใจดีจังเลยนะ ไม่บอกตั้งแต่เมื่อคืนล่ะ จะได้ขอทานกินให้มันเสร็จๆกันไป" ธงชัยพูดและหัวเราะยั่วโมโหและพูดเสียงดังออกมาอีก

"ดีจริงเว้ยได้ทานเป็นนมสดๆจากเต้าตั้งแต่เช้า" ธงชัยแกล้งพูดยั่วให้นลินธาราโกรธเขาและจำเรื่องที่เกิดขึ้นในตอนเช้าได้

"ไอ้คนบ้า บอกให้หยุดพูด" นลินธาราโกรธจนตัวสั่น

"หยุดพูดก็ได้ แต่น้ำจำไว้นะ น้ำเป็นของพี่ เป็นว่าที่เมียพี่ น้ำต้องทำงานต่อ ถ้าพี่ไม่ให้ไปไหนน้ำก็ไม่มีสิทธิ์ไปจำเอาไว้ด้วย เพราะถ้าน้ำทำให้พี่โกรธด้วยการคิดจะหนีพี่ไปอีกครั้งพี่จะไม่ยอมแน่ แล้วอย่าหาว่าพี่ใจร้าย" ธงชัยพูดและเดินออกจากห้องทำงานไปทันที