เฮียยิม พาร์ท
“เพราะป๊าใช่มั้ยเฮียถึงบอกเลิกฟีน..”
“ถ้าฟีนไม่ได้มีค่าพอให้พี่สู้ ฟีนจะได้ยอมแพ้เหมือนกัน”
เด็กมันเอาเรื่องจังวะ..
ไม่คิดเหมือนว่าผมจะมานั่งคิดมาก เพียงเพราะไม่กี่ประโยคจากคนฝีปากกล้า ที่เคยขึ้นชื่อว่าเป็นเมียเด็กคนแรกที่ผมยอมคบด้วย
ปกติผมไม่ค่อยคบเด็ก อยากคบคนโตกกว่าหรือรุ่นเดียวกัน เอาที่ทำงานแล้วมากกว่า เพราะต่างคนจะได้มีเวลาโฟกัสงานของตัวเอง ไม่เหมือนไอ้เด็กแสบนั่นว่างหาเรื่องทะเลาะไม่เว้นวัน
บางครั้งผมก็รู้บทสรุปของความสัมพันธ์แล้ว แต่ก็ยังอยากจะสานต่อ ถึงจะจบลงแบบไม่ดีสักเท่าไหร่ก็ตาม
แต่เป็นแบบนี้มันก็ดีแล้ว..
“ไปแดกรังแตนที่ไหนมาวะ” เสียงไอ้เข้มเอ่ยแซวมาแต่ไกล
“อะไรวะ” ผมเงยหน้ามองมัน ก่อนจะเปิดตู้แช่โค้กตรงหน้า หยิบออกมาเปิดดื่มสักกระป๋องแก้กระหายกับเหตุการณ์เมื่อเช้า
“หน้ามึงหงิกเป็นตีนเลยไอ้ยิม ลูกค้ามาจะกล้าสักกับมึงมั้ย”
“กูใช้มือสัก ไม่ได้ใช้หน้าสั
