แฟนเก่าเจ้าโปรด

“เฮียขาฟีนจะแตก..” “แตกเลยสิคะคนสวย” “อ๊า” ฉันเงยหน้าเหยเกขณะที่ขย่มท่อนเอ็นร้อนของเฮียยิมไม่หยุดพัก หน้าอกกระเพื่อมไปตามแรงกระแทก ก่อนจะถูกมือหนาคว้าแล้วบีบเค้นหน้าอกคัพซีใหญ่ล้นมือ ปนเสียงครางหวานจากฉันที่เสียวกระสันจนยากที่จะเก็บเสียง หน้าท้องของเฮียยิมกลัดเกร็งจนเห็นมัดกล้ามที่ฉันร้องซี๊ดทุกครั้งเวลาได้สัมผัสมัน หุ่นเขาดีมากรวมถึงรอยสักยังกราวใจจนเกือบจะเสร็จทั้งที่ยังออนท็อปให้เขาอยู่ เรามีอะไรกันจนแทบจะไม่ได้ดูตะวันข้างนอกว่าลาลับขอบโลกไปแล้วหรือยัง พอปิดประตูห้องหลังจากไม่ได้เจอกันสองวัน ทั้งเขาและฉันต่างก็โถมเข้าหากันราวกับแม่เหล็ก “อ๊ะ..” “วันนี้หนูสวย” “หลอกเยอีกหรือเปล่าคะเฮีย.. อ้ะ.. อ๊าา เฮียอย่าแกล้งฟีน” ฉันร้องบอกเขาที่เด้งสะโพกสวนจนอ้าปากร้องจุก ความยาวใหญ่ไหลเข้ามาถึงหน้าท้อง มันขึ้นรอยนูนเป็นรูปแก่นกายของคนใต้ร่างฉันบ่งบอกว่ามันทั้งจุกและรู้สึกดีแค่ไหน เวลาที่ได้คุมเกมอยู่ข้างบน “อ๊ะ เฮียยิม..” ฉันครางหวาน ก่อนจะรวบผมมาไว้ฝั่งเดียวกัน “ขอเฮียดูดนมหน่อย” “ห้ามทำรอยนะ..” “รู้แล้ว” เขาขานรับเสียงกระเส่า ก่อนจะผงกหัวขึ้นมาดูดยอดอกฉันที่ก้มตัวเข้าหา ปล่อยช่องว่างให้เอวสอบกระแทกกระทั้นดุนดันแก่นกายขยับเข้าออกให้เร็วขึ้น เสียงครางของฉันระงมไปทั่วห้องของเฮียยิม เหลือกตาขึ้นมองเพดานด้านบนเมื่อใกล้จะถึงจุดสุดยอด คนใต้ร่างเองก็ช่วยด้วยการตอกหมุดเข้ารูสีหวานถี่ระรัว แทบจะไม่ได้พักหายใจ กระทั่งร่างกายกระตุกเกร็ง ปลายเท้างุ้มงอเผลอตอดรัดท่อนเอ็นอุ่นถี่ๆ จนผวาโผเข้ากอดคนตรงหน้าเอาไว้แน่น “เฮีย.. ฟีนเสร็จ” ฉันบอกเขาเสียงกระเง้ากระงอดด้วยท่าทีออดอ้อน “เฮียก็เสร็จ.. เพราะหนูตอด” เขากระซิบบอกแล้วจูบซับที่หน้าผากทีนึง “เอาออกเลย.. ฟีนเสียวนะคาไว้อ่ะ” “งั้นหนูก็ยกก้น เฮียจะถอดถุงยาง” ฉันทำตามคำสั่งเขาอย่างว่าง่าย ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มหลังจากที่เฮียยิมถอดถุงยางเสร็จเรียบร้อย คนตัวสูงคลานขึ้นมาบนเตียงแล้วดึงฉันเข้าไปกอด พลางบีบแก้มแล้วกดจูบลงมาบนริมฝีปากฉันทีนึง “ถุงยางเหลืออีกมั้ย..” “พอแล้ว วันนี้มันแดงแล้วนะ เดี๋ยวก็เดินไม่ได้หรอก” “งั้นฟีนจะทำให้เฮียโกรธ ถ้าเฮียโกรธ.. เฮียยิมจะได้ลงโทษฟีนไง” “อยากร่างพังก็ลองทำดู” เขายกยิ้มร่าง พลางใช้ริมฝีปากทำรอยไว้กลางหน้าอก มือก็โอบกระชับแผ่นหลังฉันให้เข้าไปไว้ในอ้อมอกอุ่น ฉันคลี่ยิ้มอย่างมีความสุข ก่อนโอบล้อมรอบลำคอของคนตรงหน้าแล้วรั้งท้ายทอยเขาเข้ามาจูบ “รักเฮียยิมนะคะ” “พี่ก็รักเรา..” กลิ่นซิการ์ลอยมาแตะจมูกจนแสบไปหมด พอลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบว่ามีเสื้อตัวโคร่งของเฮียยิมถูกสวมให้ฉัน ก่อนที่เจ้าของห้องจะนั่งเปลือยท่อนบนสูบบุหรี่อยู่ข้างเตียง นัยน์ตาคมเรียบนิ่งกำลังมองมาที่ฉันไม่ละสายตาไปไหน มือก็คีบบุหรี่สูบแล้วปล่อยควันให้ลอยไปในอากาศ โดยที่เขาเคยให้สัญญาว่าจะเลิกมันอย่างเด็ดขาดให้ เฮียยิมผิดสัญญา “ตื่นแล้วเหรอ ทำไมไม่ปลุกหนูล่ะ” “.....” “ไหนบอกว่าจะไม่สูบบุหรี่แล้วไง ทำไมวันนี้ถึงสูบล่ะคะ” เขาไม่ตอบ ก่อนจะยกบุหรี่ขึ้นแนบริมฝีปาก ดูดมันราวกับเป็นขนมหวานแล้วยื่นหน้ามาพ่นควันใส่ฉันด้วยสีหน้าเรียบเฉย ฉันรีบยกมือขึ้นปัดควันด้วยอาการไม่สบอารมณ์ มองอีกฝ่ายแล้วขมวดคิ้วใส่กับการกระทำของเขาเมื่อครู่ "บอกแล้วไงว่าฟีนไม่ชอบกลิ่นบุหรี่มันเหม็นแล้ว.." ยังไม่ทันที่จะพูดจบประโยค อีกฝ่ายก็เเทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งก้าว “เลิกกันเถอะ” “.....” “เฮียว่าเราเลิกกันเถอะว่ะฟีน” จากตอนแรกที่ยังงัวเงียเพราะตื่นไม่เต็มตา พอได้ยินประโยคบอกลาฉันก็ถึงกับช็อคไปต่อไม่ถูก ริมฝีปากสั่นพูดอะไรไม่ออก นอกจากน้ำตาที่เอ่อคลอเบ้า ท่ามกลางใบหน้าอันร้อนผ่าวและหัวใจที่ตกหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม เมื่อกี้เขาเป็นคนบอกเลิกฉันเหรอ ‘ทำไมทะเลาะแล้วชอบบอกเลิก’ ‘แล้วเฮียจะเลิกกับฟีนมั้ยคะ’ ‘ทะเลาะให้ตายก็ไม่เลิก’ เฮียโกหก.. ฉันจ้องมองนัยน์ตาคู่คมของเฮียยิมที่นิ่งสนิท ไม่ได้กระตือรือร้นจะเข้ามาปลอบฉันที่นั่งน้ำตาไหลสะอึกสะอื้นอยู่ตรงหน้า ด้วยความที่ไม่เข้าใจว่าตัวเองทำอะไรผิด “เฮียไม่รักฟีนแล้วหรอ ทำไมถึงได้..” ฉันถามเขาเสียงสั่น ทว่าเจ้าตัวก็รีบตอบกลับทันควันเสียงฉุน “เอาจนหลวมแล้วว่ะ” “เฮียยิม” “บิ้วแทบตายกว่าจะแตก..” “ทำไมเฮียถึงพูดแบบนั้นวะ” ความอบอุ่นและความอ่อนโยนเลือนหายไปจากแววตาของผู้ชายตรงหน้าฉัน หลงเหลือแต่ความเฉยชากับกลิ่นบุหรี่เจือจางในอากาศ “อยากจะบอกเลิกหลายครั้งแล้วอ่ะ แต่หาจังหวะไม่ได้สักที” “.....” “เมื่อกี้ถือว่าเอาอำลาละกัน จากนี้ก็ไม่ต้องมาเจอกันอีก” พูดจบเขาก็ขยี้บุหรี่ลงโถจนไฟดับ ก่อนจะเปรยตาขึ้นมองด้วยสีหน้าเบื่อโลกเหมือนวันแรกที่เราเจอกัน หมดรักกันง่ายดายแบบนี้เลยเหรอ ทั้งที่ก่อนหน้านี้เราร่วมรักกันอย่างมีความสุข แต่พอตื่นขึ้นมาก็เพิ่งจะรู้ว่าฝันหวานก่อนหน้านี้มันจบลงแล้วอย่างงั้นใช่มั้ย “แต่ฟีนรักเฮีย.. ผู้ชายคนตรงหน้าไม่เหมือนแฟนฉันเลยสักนิด “ฮึก” “เอาไว้โตกว่านี้ค่อยมาเจอกัน” ฉันส่ายหน้าไปมาเพราะไม่อยากจะเลิก ก่อนจะก้มหน้าร้องไห้หนักจนตัวสั่นโยน ปลายจมูกขึ้นสีแดง ดวงตาพร่ามัวมองอะไรไม่ชัดเจน “เก็บเสื้อผ้าแล้วก็ออกจากห้องเฮียได้แล้ว ให้เวลาสิบห้านาที” “ฮะ..เฮีย” มือที่กำลังจะเอื้อมไปคว้าเข้ามากอดอ่อนแรงลง ขาที่จะลงจากเตียงวิ่งไปหาเขาเจ็บแปลบช่วงล่างขึ้นมาอย่างกะทันหัน แผ่นหลังกว้างเดินออกจากห้องแล้วปิดประตูเสียงดังปัง หลงเหลือเพียงแค่ฉันกับควันสีจางในอากาศที่คอยตอกย้ำว่ารักครั้งนี้จบลงไม่สวยเลยสักนิดเดียว “เลิกกันเถอะ” “เลิกกันเถอะ” “เลิกกันเถอะ” : ประเดิมตอนแรก แล้วเดี๋ยวจะมาเขียนตอนใหม่นะคะPROLOGUE “เฮียขาฟีนจะแตก..” “แตกเลยสิคะคนสวย” “อ๊า” ฉันเงยหน้าเหยเกขณะที่ขย่มท่อนเอ็นร้อนของเฮียยิมไม่หยุดพัก หน้าอกกระเพื่อมไปตามแรงกระแทก ก่อนจะถูกมือหนาคว้าแล้วบีบเค้นหน้าอกคัพซีใหญ่ล้นมือ ปนเสียงครางหวานจากฉันที่เสียวกระสันจนยากที่จะเก็บเสียง หน้าท้องของเฮียยิมกลัดเกร็งจนเห็นมัดกล้ามที่ฉันร้องซี๊ดทุกครั้งเวลาได้สัมผัสมัน หุ่นเขาดีมากรวมถึงรอยสักยังกราวใจจนเกือบจะเสร็จทั้งที่ยังออนท็อปให้เขาอยู่ เรามีอะไรกันจนแทบจะไม่ได้ดูตะวันข้างนอกว่าลาลับขอบโลกไปแล้วหรือยัง พอปิดประตูห้องหลังจากไม่ได้เจอกันสองวัน ทั้งเขาและฉันต่างก็โถมเข้าหากันราวกับแม่เหล็ก “อ๊ะ..” “วันนี้หนูสวย” “หลอกเยอีกหรือเปล่าคะเฮีย.. อ้ะ.. อ๊าา เฮียอย่าแกล้งฟีน” ฉันร้องบอกเขาที่เด้งสะโพกสวนจนอ้าปากร้องจุก ความยาวใหญ่ไหลเข้ามาถึงหน้าท้อง มันขึ้นรอยนูนเป็นรูปแก่นกายของคนใต้ร่างฉันบ่งบอกว่ามันทั้งจุกและรู้สึกดีแค่ไหน เวลาที่ได้คุมเกมอยู่ข้างบน “อ๊ะ เฮียยิม..” ฉันครางหวาน ก่อนจะรวบผมมาไว้ฝั่งเดียวกัน “ขอเฮียดูดนมหน่อย” “ห้ามทำรอยนะ..” “รู้แล้ว” เขาขานรับเสียงกระเส่า ก่อนจะผงกหัวขึ้นมาดูดยอดอกฉันที่ก้มตัวเข้าหา ปล่อยช่องว่างให้เอวสอบกระแทกกระทั้นดุนดันแก่นกายขยับเข้าออกให้เร็วขึ้น เสียงครางของฉันระงมไปทั่วห้องของเฮียยิม เหลือกตาขึ้นมองเพดานด้านบนเมื่อใกล้จะถึงจุดสุดยอด คนใต้ร่างเองก็ช่วยด้วยการตอกหมุดเข้ารูสีหวานถี่ระรัว แทบจะไม่ได้พักหายใจ กระทั่งร่างกายกระตุกเกร็ง ปลายเท้างุ้มงอเผลอตอดรัดท่อนเอ็นอุ่นถี่ๆ จนผวาโผเข้ากอดคนตรงหน้าเอาไว้แน่น “เฮีย.. ฟีนเสร็จ” ฉันบอกเขาเสียงกระเง้ากระงอดด้วยท่าทีออดอ้อน “เฮียก็เสร็จ.. เพราะหนูตอด” เขากระซิบบอกแล้วจูบซับที่หน้าผากทีนึง “เอาออกเลย.. ฟีนเสียวนะคาไว้อ่ะ” “งั้นหนูก็ยกก้น เฮียจะถอดถุงยาง” ฉันทำตามคำสั่งเขาอย่างว่าง่าย ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มหลังจากที่เฮียยิมถอดถุงยางเสร็จเรียบร้อย คนตัวสูงคลานขึ้นมาบนเตียงแล้วดึงฉันเข้าไปกอด พลางบีบแก้มแล้วกดจูบลงมาบนริมฝีปากฉันทีนึง “ถุงยางเหลืออีกมั้ย..” “พอแล้ว วันนี้มันแดงแล้วนะ เดี๋ยวก็เดินไม่ได้หรอก” “งั้นฟีนจะทำให้เฮียโกรธ ถ้าเฮียโกรธ.. เฮียยิมจะได้ลงโทษฟีนไง” “อยากร่างพังก็ลองทำดู” เขายกยิ้มร่าง พลางใช้ริมฝีปากทำรอยไว้กลางหน้าอก มือก็โอบกระชับแผ่นหลังฉันให้เข้าไปไว้ในอ้อมอกอุ่น ฉันคลี่ยิ้มอย่างมีความสุข ก่อนโอบล้อมรอบลำคอของคนตรงหน้าแล้วรั้งท้ายทอยเขาเข้ามาจูบ “รักเฮียยิมนะคะ” “พี่ก็รักเรา..” กลิ่นซิการ์ลอยมาแตะจมูกจนแสบไปหมด พอลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบว่ามีเสื้อตัวโคร่งของเฮียยิมถูกสวมให้ฉัน ก่อนที่เจ้าของห้องจะนั่งเปลือยท่อนบนสูบบุหรี่อยู่ข้างเตียง นัยน์ตาคมเรียบนิ่งกำลังมองมาที่ฉันไม่ละสายตาไปไหน มือก็คีบบุหรี่สูบแล้วปล่อยควันให้ลอยไปในอากาศ โดยที่เขาเคยให้สัญญาว่าจะเลิกมันอย่างเด็ดขาดให้ เฮียยิมผิดสัญญา “ตื่นแล้วเหรอ ทำไมไม่ปลุกหนูล่ะ” “.....” “ไหนบอกว่าจะไม่สูบบุหรี่แล้วไง ทำไมวันนี้ถึงสูบล่ะคะ” เขาไม่ตอบ ก่อนจะยกบุหรี่ขึ้นแนบริมฝีปาก ดูดมันราวกับเป็นขนมหวานแล้วยื่นหน้ามาพ่นควันใส่ฉันด้วยสีหน้าเรียบเฉย ฉันรีบยกมือขึ้นปัดควันด้วยอาการไม่สบอารมณ์ มองอีกฝ่ายแล้วขมวดคิ้วใส่กับการกระทำของเขาเมื่อครู่ "บอกแล้วไงว่าฟีนไม่ชอบกลิ่นบุหรี่มันเหม็นแล้ว.." ยังไม่ทันที่จะพูดจบประโยค อีกฝ่ายก็เเทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งก้าว “เลิกกันเถอะ” “.....” “เฮียว่าเราเลิกกันเถอะว่ะฟีน” จากตอนแรกที่ยังงัวเงียเพราะตื่นไม่เต็มตา พอได้ยินประโยคบอกลาฉันก็ถึงกับช็อคไปต่อไม่ถูก ริมฝีปากสั่นพูดอะไรไม่ออก นอกจากน้ำตาที่เอ่อคลอเบ้า ท่ามกลางใบหน้าอันร้อนผ่าวและหัวใจที่ตกหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม เมื่อกี้เขาเป็นคนบอกเลิกฉันเหรอ ‘ทำไมทะเลาะแล้วชอบบอกเลิก’ ‘แล้วเฮียจะเลิกกับฟีนมั้ยคะ’ ‘ทะเลาะให้ตายก็ไม่เลิก’ เฮียโกหก.. ฉันจ้องมองนัยน์ตาคู่คมของเฮียยิมที่นิ่งสนิท ไม่ได้กระตือรือร้นจะเข้ามาปลอบฉันที่นั่งน้ำตาไหลสะอึกสะอื้นอยู่ตรงหน้า ด้วยความที่ไม่เข้าใจว่าตัวเองทำอะไรผิด “เฮียไม่รักฟีนแล้วหรอ ทำไมถึงได้..” ฉันถามเขาเสียงสั่น ทว่าเจ้าตัวก็รีบตอบกลับทันควันเสียงฉุน “เอาจนหลวมแล้วว่ะ” “เฮียยิม” “บิ้วแทบตายกว่าจะแตก..” “ทำไมเฮียถึงพูดแบบนั้นวะ” ความอบอุ่นและความอ่อนโยนเลือนหายไปจากแววตาของผู้ชายตรงหน้าฉัน หลงเหลือแต่ความเฉยชากับกลิ่นบุหรี่เจือจางในอากาศ “อยากจะบอกเลิกหลายครั้งแล้วอ่ะ แต่หาจังหวะไม่ได้สักที” “.....” “เมื่อกี้ถือว่าเอาอำลาละกัน จากนี้ก็ไม่ต้องมาเจอกันอีก” พูดจบเขาก็ขยี้บุหรี่ลงโถจนไฟดับ ก่อนจะเปรยตาขึ้นมองด้วยสีหน้าเบื่อโลกเหมือนวันแรกที่เราเจอกัน หมดรักกันง่ายดายแบบนี้เลยเหรอ ทั้งที่ก่อนหน้านี้เราร่วมรักกันอย่างมีความสุข แต่พอตื่นขึ้นมาก็เพิ่งจะรู้ว่าฝันหวานก่อนหน้านี้มันจบลงแล้วอย่างงั้นใช่มั้ย “แต่ฟีนรักเฮีย.. ผู้ชายคนตรงหน้าไม่เหมือนแฟนฉันเลยสักนิด “ฮึก” “เอาไว้โตกว่านี้ค่อยมาเจอกัน” ฉันส่ายหน้าไปมาเพราะไม่อยากจะเลิก ก่อนจะก้มหน้าร้องไห้หนักจนตัวสั่นโยน ปลายจมูกขึ้นสีแดง ดวงตาพร่ามัวมองอะไรไม่ชัดเจน “เก็บเสื้อผ้าแล้วก็ออกจากห้องเฮียได้แล้ว ให้เวลาสิบห้านาที” “ฮะ..เฮีย” มือที่กำลังจะเอื้อมไปคว้าเข้ามากอดอ่อนแรงลง ขาที่จะลงจากเตียงวิ่งไปหาเขาเจ็บแปลบช่วงล่างขึ้นมาอย่างกะทันหัน แผ่นหลังกว้างเดินออกจากห้องแล้วปิดประตูเสียงดังปัง หลงเหลือเพียงแค่ฉันกับควันสีจางในอากาศที่คอยตอกย้ำว่ารักครั้งนี้จบลงไม่สวยเลยสักนิดเดียว “เลิกกันเถอะ” “เลิกกันเถอะ” “เลิกกันเถอะ”