an imaginary couple ยัยตัวร้ายกับนายคู่จิ้น

Chapter 6

หญิงสาวนอนอยู่บนเตียงมองชายหนุ่มที่ตอนนี้กำลังถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนเปลือยเปล่า เขาโน้มใบหน้าลงมาคลอเคลียหญิงสาว ค่อยๆปลดกระดุมของเธอออกก่อนจะเล้าโลมดูดเม้มตามตัวอย่างหลงไหล ไม่เคยมองว่าตัววายมีเสน่ห์น่าดึงดูดจนมาเห็นเต็มตาวันนี้ บอกเลยว่าสวยมากเต็มไม้เต็มมือสุดๆ

"อื้อ เจ็บ"

"ไม่ได้ทำแรงเลยนะ"

เขาอุ้มเธอขึ้นมานั่งบนตักถอดชั้นในของเธอออกก่อนจะจับเธอพลิกตัวนอนคว่ำหน้า ชายหนุ่มไม่รอช้ามือหนาลูบไล้ตามตัวของเธอก่อนจะขยับไปกระตุ้นจุดกระสันเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ของเธอ ตัววายกำผ้าปูที่นอนแน่นเคลิ้มไปกับสัมผัสที่ชายหนุ่มมอบให้ก่อนจะถูกจับพลิกคว่ำลงตามเดิมแล้วขึ้นมาคร่อมหญิงสาวไว้

ซีเจจูบริมฝีปากหญิงสาวอีกครั้งมือข้างซ้ายจับความเป็นชายก่อนจะค่อยๆสอดเช้าไปในร่องสาวอย่างช้าๆ ตัววายร้องลั่นออกมาเสียงดังเธอไม่เคยถูกความเป็นชายล่วงล้ำมาก่อนมันรู้สึกเจ็บเหมือนเนื้อฉีกขาดเป็นเสี่ยงๆ หญิงสาวกัดริมฝีปากน้ำตาคลอมือเล็กจิกลงบนแผ่นหลังของชายหนุ่มก่อนจะกลั้นเสียงร้องเมื้อความเป็นชายขยับเข้าออกในตัวเธอ

"อ๊ะ จะ..เจ็บ"

หญิงสาวร้องครางออกมาเพียงไม่นานเธอก็รู้สึกเปลี่ยนไปอีกอารมณ์หนึ่ง ความเจ็บปวดเริ่มเจือจางเหลือไว้เพียงความรู้สึกเสียวซ่านจากสัมผัสที่ชายหนุ่มมอบให้ หญิงสาวเรียนรู้จากเขาประสบการณ์ที่ไม่เคยลิ้มลองมาก่อนในชีวิต ทั้งสองคนมองความสุขให้กันและกันอยู่บนเตียงไม่รู้เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่จนสลบไปบนเตียงด้วยกันจนถึงเช้า

ตัววายค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆมองไปโดยรอบอย่างแปลกตา ใช่สิเธอมานอนรีสอร์ตที่แม่กำปองนี่นา ว่าแต่เมื่อคืนฝันร้ายชะมัดฝันว่าตัวเองซ้อมเลิฟซีนกับไอ้ปากมอมแถมยังมีอะไรกันอีก

"อี้ขนลุกชะมัด"

เธอขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะนิ่วหน้าเล็กน้อยเมื่อรู้สึกถึงความเจ็บแสบตรงช่วงล่าง เธอเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติของร่างกายก่อนจะมุดตัวเข้าไปในผ้าห่ม ภาพที่เห็นคือตัวเองเปลือยเปล่าทั้งตัวแถมยังมีคราบเลือดติดอยู่บนที่นอน หญิงสาวเหลือบสายตามองไปด้านข้างก่อนจะร้องกรี้ดออกมาเมื่อซีเจนอนอยู่ข้างเธอ

"กรี้ดดดดดด ไอ้ปากมอม!"

ตัววายใช้เท้าถีบชายหนุ่มตกลงไปจากเตียง เขาร้องโอ๊ยออกมาอย่างเจ็บแสบก่อนจะลุกขึ้นมานั่งลงมองหญิงสาวอย่างตัดพ้อ

"มาเตะฉันทำไมเนี่ยเจ็บไปหมดทั้งตัวแล้ว"

"อะ...ไอ้ปากมอม นายมาทำอะไรที่นี่"

"เอ้า ก็มาซ้อมเลิฟซีนกับเธอไงถามได้ ก็เมื่อคืนเราสองคนชวนกันซ้อมบทละครไง ซ้อมจนเหนื่อยก็เลยสลบทั้งคู่เลย"

เขาเอ่ยออกมาก่อนจะชะงักไป เมื่อคืนจำได้ว่าชวนกันมาซ้อมเลิฟซีนจากนั้นก็เหมือนภาพตัดไป รู้ตัวอีกทีก็เหมือนจะฝันว่ามีอะไรกับตัววายอย่างดุเดือดด้วยนะ

"ฉันแค่ฝันไปใช่มั้ย ฝันว่าเราสองคน..."

"อ่าวเธอก็ฝันเหมือนกันเหรอ..."

ทั้งสองคนมองหน้ากันตาโตก่อนจะก้มมองสำรวจตัวเอง สองคนอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่ ตามตัวมีร่องรอยความจริงอยู่ที่ไม่สามารถหลีกหนีได้นั่นก็คือ รอยดูดเม้มตามตัวของเธอและรอยเล็บจิกบนแผ่นหลังของเขา

"เมื่อคืน... ไม่ได้ฝันเหรอ ไม่จริง... ไม่จริง"

ตัววายเอ่ยออกมาเหมือนกำลังเพ้ออยู่ ซีเจดึงผ้าห่มออกจากเตียงก่อนจะหลับตาลงอย่างเครียดหนัก

"ฉิบหายแล้วไม่ได้ฝัน เรื่องจริงนี่หว่า"

ทั้งสองคนมองหน้ากันก่อนจะร้องออกมาอย่างคนหมดหวัง นี่เธอสองคนดื่มกันเมามากถึงขนาดไม่รู้ตัวเลยว่าเมื่อคืนทำอะไรกันบ้าง แต่สบานเลยนะว่าจำได้ทุกอย่างแต่ไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริง

"ไอ้บ้าเอ้ยทำไมนายไม่หักห้ามใจตัวเอง ฉันรู้ว่าฉันสวยมากแต่นายควรจะระงับอารมณ์ของตัวเองสิ"

ตัววายปาหมอนใส่เขาอย่างโกรธจัด ถ้าเขายับยั้งชั่งใจได้มันจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นแน่นอน ซีเจใช้มือปัดป้องไม่ให้หมอนโดนตัวเองเขาไม่ผิดเพราะถ้าหญิงสาวรู้สึกปฏิเสธไม่คล้อยตามมันจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นแน่นอน

"โทษฉันได้ยังไงล่ะ เธอเองทำไมถึงไม่ห้ามตัวเอง"

"นี่นายโทษฉันเหรอไอ้คนเฮงซวย ฉันต้องเสียความบริสุทธิ์ของตัวเองให้กับคนเฮงซวยแบบนายก็เสียใจมากพอแล้ว ยังมีหน้ามาโทษฉันอีก กรี้ดดดด"

หญิงสาวกระโดดเข้าไปหาชายหนุ่ม มือเล็กทั้งสองข้างบีบคอเขาอย่างระบายอารมณ์ร้อนอยู่ภายในใจ

"แค่กๆ ปะ..ปล่อย แค่กๆ"

ซีเจพยายามดึงมือหญิงสาวออกเพราะไม่อย่างนั้นจะต้องขาดอากาศหายใจแน่นอน เขาดึงมือเธอออกได้ก็จับเธอหมุนมาสวมกอดทางด้านหลังแทน

"ปล่อยนะโว๊ยไอ้คนเฮงซวย"

"อย่าเสียงดังดิวะ อยากให้คนอื่นรู้เรื่องของเราหรือไงเอาสิตะโกนดังๆจะได้รู้กันหมดเนี่ยแหละ"

ตัววายหยุดชะงักไปก่อนจะตั้งสติพยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเองให้นิ่งที่สุด ถ้าเธอโวยวายตอนนี้ทุกคนแห่มาที่นี่กันหมดและความลับที่เราสองคนมีอะไรกันในคืนที่ผ่านมาจะต้องรู้ไปทั่วแน่ โอ๊ยยย ทำไมชีวิตฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย เมื่อวานเพิ่งขอความสุขไปเองนะทำไมวันนี้ถึง.... ฮือออออออ

"ทำยังไงดีเนี่ย โอ๊ยยยย"

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"น้องตัววายตื่นหรือยังคะ พี่มาชวนไปทานข้าวค่ะ"

หญิงสาวตาโตอย่างตกใจก่อนจะหันไปมองชายหนุ่มอย่างขอความช่วยเหลือ ถ้าผู้จัดการมาเห็นซีเจอยู่ในห้องกับเธอต้องแย่กันไปหมดแน่

"นายไปซ่อนดิ"

"ซ่อนไหนวะ"

"ในห้องน้ำไง"

หญิงสาวดันตัวชายหนุ่มเข้าไปในห้องน้ำทั้งที่สภาพเปลือยเปล่าอยู่ เธอปิดประตูแล้วรีบวิ่งไปเปลี่ยนชุดคลุมให้เรียบร้อยพ่นลมหายใจออกมาก่อนจะเปิดประตูพร้อมกับยิ้มหวาน

"ว่าไงคะพี่นุช"

"ทำอะไรอยู่เหรอทำไมช้าจัง"

ผู้จัดการมองหญิงสาวอย่างสงสัย เธอรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันทีก่อนจะหาทางแก้ตัวเพื่อกลบเกลื่อน

"อ่อ ตัววายอาบน้ำค่ะยังไม่เสร็จเลยได้ยินเสียงพี่ก็เลยมาเปิดก่อน"

"งั้นเหรอพี่จะมาชวนไปทานข้าวเช้า งั้นรอไปพร้อมกันเนาะ"

"ไม่ต้องค่ะพี่นุชไปก่อนเลย ตัววายกลัวจะนานเดี๋ยวพี่จะหิวซะก่อน"

ผู้จัดการพยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนจะปล่อยให้หญิงสาวไปอาบน้ำต่อส่วนเธอลงไปรอข้างล่างแล้วกัน พี่นนท์ที่ออกตามหาเด็กในสังกัดก็แวะมาที่ห้องของตัววาย

"หาอะไรนนท์"

"หาน้องซีเจนะสิไปเคาะที่ห้องก็ไม่เปิดไม่รู้ไปไหน"

ตัววายตาโตก่อนจะรีบแก้ตัวให้ชายหนุ่มทันที เธอต้องไม่ให้ใครรู้เรื่องของเราสองคน มันจะต้องตายไปพร้อมกับเราสองคนเท่านั้น

"ลงไปห้องอาหารแล้วรึเปล่าคะพี่นนท์ เมื่อคืนเมากันมากเลยสงสัยไปหาอะไรกินแก้แฮงค์"

"จริงด้วยงั้นไปห้องอาหารกันเถอะหิวละ"

ทั้งสองคนเดินออกไปพร้อมกัน ตัววายถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกก่อนจะปิดประตูล็อคให้เรียบร้อยจากนั้นก็วิ่งไปเปิดประตูหาซีเจ

"อร๊ายยยย นายไม่ใส่เสื้อผ้าล่ะ"

"ก็เธอให้ฉันเข้ามาแบบเปลือยเปล่าจะเอาที่ไหนมาใส่"

"รีบไปเปลี่ยนชุดแล้วออกไปเลยนะ จำไว้นะว่าเรื่องนี้มันไม่เคยเกิดขึ้น นายต้องลืมมันให้ได้"

หญิงสาวชี้หน้าชายหนุ่มก่อนจะสั่งให้เขาต้องลืมเรื่องคืนนี้ให้หมด เธอจะถือว่าทำบุญทำทานก็แล้วกันหวังว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก ถึงแม้ว่ามันจะลืมยากแต่เธอต้องทำให้ได้

ซีเจสวมเสื้อผ้าของตัวเองเสร็จเรียบร้อยก่อนจะหันไปมองหน้าหญิงสาวอย่างคิดไม่ตก

"เธอคิดว่าตัวเองลืมได้เหรอ..."

"ลืมไม่ได้ก็จะลืมให้ได้ ออกไปได้แล้ว"

"ถ้าเธอรู้สึกไม่ดี... ให้ฉันรับผิดชอบมั้ย"

เขาเอ่ยออกมาอย่างรู้สึกผิด ความเมาเป็นเหตุทั้งคู่แต่ว่ายังไงเขาก็เป็นผู้ชายทำลงไปแล้วมันแก้ไขอะไรไม่ได้ ตัววายมองหน้าเขาก่อนจะเอ่ยออกมา

"นายกับฉันเจอหน้ากันทีไรแทบจะฆ่ากันอยู่แล้ว เราสองคนไม่มีทาง... ไม่มีทางอยู่ด้วยกันได้"

เธอเอ่ยออกมาเสียงสั่น ก็แค่นอนด้วยกันคืนเดียวเองคนอื่นเค้าก็ทำกันไม่เห็นจะมีใครตายสักคน เพราะฉันนั้นเธอต้องคิดเสียว่ามันคือสัจธรรมของโลก

"ช่างมันเถอะซีเจ นายไม่ผิดฉันก็ไม่ผิดทุกอย่างเพราะเราสองคนเมาก็เท่านั้นเอง ลืมไปเถอะนะ"

ซีเจมองหญิงสาวอย่างลังเลเขากลัวเธอจะโกรธถึงอยากแสดงความรับผิดชอบ แต่ถ้าเธอไม่ต้องการก็แล้วไปเพราะถือว่าเขาแสดงความรู้สึกผิดอย่างลูกผู้ชายแล้ว

"เธอเป็นคนตัดสินใจเองนะ..."

"อืม เอาตามนี้แหละออกไปได้ล่ะ"

เขาเงียบไปสักพักก่อนจะเดินออกไปจากห้องของหญิงสาวทันที ตัววายหยิบหมอนมาถือไว้ก่อนจะวิ่งเข้าไปในห้องน้ำปิดประตูล็อคแล้วร้องกรี้ดออกมาเพื่อระบายอารมณ์โกรธ

"กรี้ดดดดดดดดดดดดดด ไอ้บ้าซีเจไอ้คนเฮงซวย"