Chapter 5
1514 Words
หลังจากที่พักการถ่ายละครตัววายก็มีเวลาไปเที่ยวต่างจังหวัด โดยตกลงกับผู้จัดการและทีมงานคนอื่นในสังกัดของพี่นุชไปมูเตลูกันที่วัดในเชียงใหม่ สถานที่ไหนว่าดีพวกเราก็พากันไปหมด และยังมีทีมของพี่นนท์กับซีเจที่มาด้วยกันอีกด้วยนับว่ามากันประมาณสองรถตู้ใหญ่
"พี่ไปอ่านมานะเค้าบอกว่าที่เชียงใหม่ที่วัดที่โด่งดังในเรื่องของท้าวเวสสุวรรณอยู่ เค้าบอกว่าชื่อม่อนกุเวร อุทยามหาราชท้าวเวสสุวรรณ จันทมงคลสถาน ตั้งอยู่ในตำบลห้วยแก้ว อำเภอแม่ออนที่นี่เหมาะสำหรับการไปมูของเรา"
พี่นุชเปิดข้อมูลในอินเตอร์เน็ตก่อนจะร้องว้าวออกมาทันที
"อุ๊ย! อยู่ใกล้แม่กำปองด้วย"
"แม่กำปองที่ไปดูธรรมชาติแล้วก็ดื่มด่ำกาแฟใช่มั้ยคะ"
"ใช่จ้ะเราแวะไปดีมั้ยไหนๆก็มาแล้วอ่ะ"
ทุกคนพยักหน้าอย่างเห็นด้วย ไหนๆก็มาแล้วนอกจากมามูเตลูเราก็ต้องแวะไปท่องเที่ยวซะหน่อย วันนี้เห็นจองโรงแรมกันไว้เก็บของแต่ถ้าที่ตรงนั้นสามารถนอนพักผ่อนได้ก็อาจจะมีค้างคืนกันสักวันหนึ่ง
"ถ้าบรรยากาศดีผมว่าเราจัดปาร์ตี้ค้างคืนกันสักคืนดีมั้ยครับ"
"น่าสนุกนะเอาดิ"
พี่นุชนั่งอ่านข้อมูลอยู่สักพักเพื่อดูว่าสถานที่ที่กำลังจะเดินทางไปมีอะไรโดดเด่นบ้าง
"ข้างในม่อนกุเวรทางเข้าจะมีบ่อล้างหน้าล้างมือด้วย เค้าให้ชำระล้างก่อนแล้วค่อยเข้าไปข้างใน อืม... แล้วก็เข้าไปถวายเครื่องบูชาท้าวเวสสุวรรณข้างใน มีบูชาของมงคลด้วยนะพี่ว่าอันนี้ดีเราต้องไป"
พี่นุชเงยหน้าขึ้นหันไปบอกคนขับรถให้พาไปยังสถานที่ที่ตกลงกันไว้ พวกเราเดินทางมาโดยเครื่องบินและมาจ้างเหมารถตู้ที่เชียงใหม่ซึ่งคนขับรถจะเป็นคนในพื้นที่สามารถพาไปถึงจุดหมายได้อยู่แล้ว
"ที่นั่นมีรีสอร์ทด้วยนะ ใจกลางน้ำตกภูเขาต้นไม้ โอ๊ยยย ค้างสักคืนดีมั้ยเค้าสามารถจัดปาร์ตี้ได้ดเวบเมากันให้เต็มที่ไม่ต้องเดินทางไกลด้วย"
"เอาค่ะตัววายอยากดื่ม นานๆที"
ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยกับหญิงสาวทุกคน ทำงานทุกวันแทบไม่มีวันหยุดพอได้หยุดทีก็ให้มันเต็มที่ซะหน่อย จากนั้นไม่นานคนขับรถก็พามาถึงจุดหมาย ที่แรกก็คือม่อนกุเวรตามที่คุยกันไว้แต่แรก เป็นวัดที่สวยงามมากใครได้มาเชียงใหม่ก็ต้องมาที่นี่
ตัววายถือเครื่องบูชายืนอยู่ตรงหน้าท้าวเวสสุวรรณหน้าเทวดา เธออธิษฐานขอให้ชีวิตต่อจากนี้มีแต่ความสุขหน้าที่การงานเธอไม่ขอหรอกเพราะไม่ว่าจะทำอะไรขอแค่เธอมีความสุขเท่านี้ก็ดีมากแล้ว
"ขอให้ชีวิตต่อจากนี้มีแต่ความสุข คิดสิ่งใดขอให้สมปรารถนา ขอให้ความสุขเข้ามาในชีวิตเร็วๆนะคะ"
"ผมก็ขอให้ตัวเองมีความสุขเช่นกัน ขอให้ความสุขเข้ามาในชีวิตเร็วๆด้วยเถิด"
ตัววายหันขวับไปมองชายข้างกาย จะใครซะอีกก็คือซีเจคนดีคนเดิมยังไงล่ะ ไม่รู้ว่าจะจองเวรกับเธอไปถึงเมื่อไหร่ หนีกันไม่พ้นสักที
"พูดตามทำไม"
"ใครพูดตาม ก็อยากจะขอความสุขเหมือนกันไม่ได้เหรอไง"
ชายหนุ่มเอ่ยออกมาอย่างสงสัย เขาจะขอให้ความสุขเข้ามาในชีวิตเร็วๆเหมือนเธอมันไม่ได้เหรอ ตัววายถอนหายใจออกมาก่อนจะเอ่ยเสียงเบา
"ก็ถ้าเกิดว่าความสุขมันจะมาหาฉันใช่มะ แล้วนายมาขอตามแบบนี้ความสุขจะไม่แบ่งไปให้นายด้วยเหรอ"
"ไม่ดีเหรอ... เราสองคนมีความสุขเหมือนกันไง อย่างกดิแบ่งกันๆ"
ซีเจหยิบธูปไปปักไว้ตรงหน้า ตัววายทำตามเช่นกันก่อนจะเดินไปพักผ่อนที่คาเฟ่ในระหว่างที่รอทีมงานคนอื่นกำลังสนุกกับการกราบไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่
"ดื่มอะไรมั้ยไปซื้อให้"
"ทำไมใจดีอ่ะ ปกติไม่เคยจะมีน้ำใจ"
"จะเอามั้ย"
หญิงสาวยิ้มแก้มปริก่อนจะพยักหน้าแล้วหันไปมองเมนูเพื่อเลือกว่าอยากจะดื่มอะไรดี
"ชาไทยหวานน้อยถึงน้อยมาก"
"เรื่องมากจริง"
เขาเดินไปสั่งเมนูน้ำให้หญิงสาว ทั้งสองคนนั่งอยู่ด้วยกันโดยมีคนที่เข้ามาในวัดมองอย่างสงสัยเพราะใบหน้าสองคนนั้นช่างคุ้นเคย
"คุณซีเจกับคุณตัววายใช่มั้ยคะ"
เด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งใจกล้าเดินเข้ามาถามเพราะอยากรู้ ทั้งสองคนถอดหมวกออกก่อนจะยิ้มให้
"ใช่ค่ะ สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีครับ"
"กรี๊ดดดด จริงด้วยพวกหนูชอบพี่สองคนมากเลยนะคะ อยากจะขอลายเซ็นต์ขอถ่ายรูปไม่รู้ว่าจะเป็นการีบกวนรึเปล่า แต่ถ้าไม่สะดวกพวกหนูออกไปก่อนได้นะคะ"
"ไม่เป็นอะไรครับมาเลยถ่ายรูปด้วยกัน"
ซีเจเอ่ยออกมาเสียงอ่อนโยนเจอแฟนคลับทั้งทีเราก็ต้องเป็นมิตรกับทุกคนสิ พวกเขาเข้ามาหาขนาดนี้แสดงว่าคงชอบเรามากเพราะฉะนั้นต้องรักษาฐานแฟนคลับแบบนี้ไว้
ทั้งสองคนถ่ายภาพกับเด็กจนพวกเขาพอใจจากนั้นก็หันไปมองหน้ากันแล้วยิ้มออกมา
"น่ารักดีเนาะ"
"อืม แสดงว่าเราสองคนก็ดังอยู่นะ"
ทั้งสองคนหัวเราะออกมาพร้อมกันก่อนจะมีคนอื่นมาขอถ่ายรูปอีก ผู้จัดการที่เดินเข้ามาเห็นท่าไม่ดีเพราะคนเริ่มเยอะก็รีบพาทั้งสองคนออกไป ไม่อย่างนั้นได้เปิดแฟนมิตติ้งในวัดแน่นอนเลย
จากนั้นก็มาพากันมาจองห้องพักรีสอร์ตในแม่กำปอง สวยงามตามที่คนรีวิวไว้เลย คืนนี้จะมีปาร์ตี้ใหญ่แต่ว่าต้องนอนพักผ่อนเก็บแรงไว้กันก่อน
"ไปนอนพักผ่อนก่อนคืนนี้เจอกัน"
"โอเคค่ะ"
ตัววายและซีเจแยกย้ายกันไปนอนห้องของตัวเอง นักแสดงสองคนนี้เหมือนกันอย่างหนึ่งคือชอบนอนคนเดียว และนักแสดงบางคนกลัวผีผู้จัดการต้องนอนด้วยตลอดแต่สองคนนี้ไม่ต้องเพราะสามารถอยู่ด้วยตัวเองได้
พอตกเย็นทุกคนก็ออกมาสนุกด้วยกันในห้องคาราโอเกะ ทั้งอาหารและเครื่องดื่มมากมายไม่ขาด และไม่ต้องกังวลว่าเมาแล้วจะกลับไม่ได้เพราะห้องพักอยู่ไม่ไกลมากนัก
"เอ้าทุกคน มาแดนซ์กัน"
ตัววายหยิบไมค์ขึ้นมาร้องเพลงอย่างสนุก เธอไม่ได้ปลดปล่อยตัวเองแบบนี้มานานมากแล้วคืนนี้ต้องสนุกสุดเหวี่ยงไปเลย
"ฮิ้ววววววว"
"ซีเจสักเพลงสิลูก"
ผู้จัดการเชียร์ให้เขาขึ้นไปร้องเพลงบ้าง ซีเจที่เริ่มได้ทีก็ทำตามคำยุยงอย่างไม่ปฏิเสธ ทุกคนในห้องสนุกกันมากจนดึกดื่นกว่าจะแยกย้ายกันไปพักก็เล่นเอาเกือบเที่ยงคืน บางคนเมาจนลุกไม่ขึ้นก็ต้องนอนในห้องนั้น ส่วนตัววายที่เมาจนไม่ไหวก็คลำทางเดินไปห้องของตัวเอง
"โอ๊ยยย ห้องอยู่ไหนเนี้ยทำไมมันไกลจัง"
เธอบ่นออกมาก่อนจะเดินไปยืนอยู่ตรงหน้าห้องของตัวเอง หยิบกุญแจมาเปิดก่อนจะชะงักเมื่อมีคนมาจับแขนเธอไว้
"อ่าวซีเจมาทำไรที่นี่อ่ะ"
"หาห้องไม่เจออ่ะ ห้องฉันอยู่ที่ไหน"
"เอ้าจะรู้มั้ย นายนี่เมาแล้วนะไปนอนเถอะกลับไปได้ล่ะชิ้วๆ"
หญิงสาวทำมือไล่ชายหนุ่ม เขาดึงเธอมาสวมกอดเอวไว้หลวมๆก่อนจะยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้แล้วยิ้มออกมา
"ตัววายฉันยังไม่อยากนอนเลยอ่ะ"
หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มอย่างสงสัย ไม่อยากนอนแล้วจะทำอะไรล่ะ ที่นี่มันไม่มีกิจกรรมอะไรให้ทำแล้วนะ
"ไม่อยากนอนแล้วจะทำอะไรล่ะ"
"เราไปซ้อมบทละครกันดีกว่า กลับไปจะได้เทคเดียวผ่านดีป่ะ"
"ก็ดีนะ ซ้อมบทไรดีน้า"
ทั้งสองคนทำหน้าครุ่นคิดก่อนจะมองสบตากันนิ่ง ภาพในวันที่ถ่ายเลิฟซีนฉายชัดเข้ามาในหัวของทั้งคู่ วันนั้นอารมณ์ของทั้งคู่ยังค้างอยู่เลยและมันเป็นอะไรที่ติดง่ายยิ่งกว่าอะไรซะอีก
"ซ้อมเลิฟซีนกันดีกว่า"
ซีเจโน้มใบหน้าไปจูบริมฝีปากของตัววายอย่างดูดดื่ม ทั้งสองคนเปิดประตูเข้าไปในห้องของหญิงสาว กดล็อคประตูจากทางด้านในก่อนจะพากันไปล้มลงบนเตียงนอน สติของทั้งคู่แทบไม่รู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไรรู้แค่ว่าตอนนี้ต้องการกันและกันเท่านั้น
- Writer
