Chapter 7
1332 Words
ซีเจเดินกลับมาที่ห้องนอนของตัวเอง ลงไปนอนแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำภาพทุกอย่างเมื่อคืนที่ผ่านมายังติดตามาจนถึงตอนนี้ เขากุมขมับตัวเองอย่างคิดหนักไม่รู้ว่าถ้าเจอกับตัววายอีกเราสองคนจะมองหน้ากันยังไง ยังมีละครที่ยังถ่ายด้วยกันไม่จบอีกไหนจะมีโฆษณาที่ยังไม่หมดสัญญา ทุกอย่างมันต้องเจอกันตลอดเวลาเขาจึงไม่คิดจะมีความสัมพันธ์แบบนี้กับคนที่รู้จักหรือสนิทเพราะมันจะมองหน้ากันลำบาก
"เอาไงดีวะเนี่ย เฮ้อ"
หญิงสาวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนจะเดินออกไปจากห้องนอนขากะเผลก จนถึงตอนนี้เธอยังแสบช่วงล่างอยู่เลยร่องรอยชัดเจนมากขนาดนี้ไม่ต้องสืบเลยว่าเมื่อคืนฝันหรือเป็นความจริง
"ซวยแท้ๆสาบานเลยว่าจะไม่ดื่มอีก ตลอดชีวิตไปเลยเป็นไง"
หญิงสาวบ่นออกมาอย่างประชดโชคชะตา ทำไมเธอต้องมาเสียความบริสุทธิ์ให้กับผู้ชายที่เกลียดมาตลอดชีวิตด้วย โชคชะตากำลังเล่นตลกอะไรกับเธออยู่กันแน่ เธอเดินมาถึงที่ห้องอาหารก็ชะงักไปเมื่อเข้ามาพร้อมกับซีเจ
"เอ่อ... เธอไปก่อนสิ"
"หือ อ่อ ไปสิ"
เธอรีบเดินเข้าไปข้างในก่อนจะนิ่วหน้าเล็กน้อยเมื่อรู้สึกว่าแสบตรงช่วงล่าง ซีเจแอบสังเกตเห็นหญิงสาวท่าทางเมื่อคืนเขาจะทำเธอแรงไปหน่อยถึงได้ออกอาการขนาดนี้
"เดินไหวมั้ยเนี่ย"
"ไหวดิเอาอะไรมาไม่ไหวล่ะ"
หญิงสาวรีบวิ่งไปนั่งลงข้างผู้จัดการทันทีเธอไม่อยากมองหน้าเขาแล้วก็คุยกันตอนนี้ ยังรู้สึกแปลกอยู่เลยถ้าต้องพูดถึงเรื่องนี้อีกเธอคงแย่แน่
"น้องตัววายทำไมเดินแบบนั้นอ่ะ"
"อ่อ ล้มในห้องน้ำค่ะ แหะๆ"
หญิงสาวเอ่ยออกมาอย่างเก้ๆกังๆ รู้สึกว่าวันนี้เธอไม่เป็นตัวเองเลยกลัวว่าจะมีใครรู้กลัวว่าเมื่อคืนจะมีคนเห็นเราสองคนอยู่ด้วยกัน... ซีเจยกกาแฟขึ้นดื่มมองหน้าหญิงสาวอย่างเปิดเผยนั่นทำให้เธอรู้สึกอึดอัดจนกินอะไรไม่อร่อย
"หยุดมองเดี๋ยวนี้นะ"
หญิงสาวทำปากพึมพำอยู่คนเดียวเพื่อให้ชาวหนุ่มหยุดทำให้เธออึดอัดสักที เขายักไหล่เล็กน้อยก่อนจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่น ตัววายถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกก่อนจะนั่งทานข้าวอย่างหิวโหย
หลังจากที่ทานมื้อเช้าเสร็จทุกคนก็ไปเตรียมตัวเดินทางไปในตัวเมืองต่อ และวัดที่จะไปต่อจากนี้มีชื่อเสียงโด่งดังไม่แพ้กัน คนมาเยอะมากและต้องต่อคิวยาวถึงจะได้ไปกราบไหว้
เวลาผ่านไปชั่วโมงกว่าทุกคนก็มานั่งอยู่ในรถตู้ ซีเจได้นั่งอยู่ข้างตัววายเพราะมันเหลือที่เดียวเท่านั้นที่นั่งได้ หญิงสาวหยิบโทรศัพท์มากดเล่นเพราะไม่อยากคุยกับเขาในตอนนี้ ซีเจขยับเข้าไปใกล้หญิงสาวมองหน้าจอโทรศัพท์ของเธอก่อนจะยิ้มออกมา
"เธอทำแบบนี้คนอื่นเค้าจะสงสัยเอานะ"
ตัววายหยุดชะงักไปก่อนจะหันไปมองชายหนุ่มที่อมยิ้มอยู่ข้างเธอ เราสองคนต้องคุยกันแบบกระซิบเพราะบางอย่างคนอื่นไม่ควรจะมารับรู้ด้วย
"นายว่าไงนะ"
"ปกติก็ต้องหยอกล้อกับฉันตลอดนะ แต่วันนี้เงียบผิดปกติเธอกำลังทำให้คนอื่นสงสัยว่าทำไม...."
"ไอ้บ้าเอ้ยอย่าพูดนะ"
"งั้นก็ทำตัวปกติสิ"
เขายื่นมือไปเกลี่ยไหล่เธอเล่นอย่างหยอกล้อ ตัววายกระทืบเท้าใส่ชายหนุ่มอย่างแรงจนเขานิ่วหน้าอย่างเจ็บปวด เธอยิ้มมุมปากออกมาอย่างสะใจก่อนจะหันไปหยิบน้ำมาดื่ม เพื่อให้ร่างกายสดชื่น ซีเจขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะกระซิบเสียงหวาน
"ชอบทำร้ายร่างกายนักใช่มั้ย"
ซีเจโอบรอบเอวหญิงสาวก่อนจะหอมแก้มเธออย่างหยอกล้อ ตัววายตาโตก่อนจะกระทืบเท้าใส่ชายหนุ่มอย่างแรงอีกครั้งแต่ว่าครั้งนี้ฉลาดขึ้นจึงหลบทัน
"หึ... ไม่มีครั้งที่สองหรอก"
"นายนี่มัน..."
เธอกำมือแน่นอย่างโกรธจัดบอกแล้วไงว่าเธอกับซีเจไม่มีทางที่จะญาติดีกันได้ แม้กระทั่งตอนนี้ที่อยู่ด้วยกันเพียงแค่แป๊บเดียวก็ทะเลาะกันแล้ว ลืมเรื่องที่เขาจะรับผิดชอบเธอได้เลยเพราะยังไงมันก็ไปกันไม่รอด
และเมื่อมาถึงวัดป่าแดดจังหวัดเชียงใหม่เพื่อขอพรพระพิฆเนศอันศักดิ์สิทธิ์ เมื่อมาถึงทุกคนก็ไปบูชาเครื่องสักการะ ขั้นตอนแรกต้องไปไหว้หลวงพ่อตาหวาน พระประธานในวิหารหลวงลายคำที่มีอายุมากกว่าสองร้อยปี จากนั้นก็ลงมาทำพิธีด้านหน้าหอมหาเทพบูรพาจารย์ ทางวัดจะมีใบรายละเอียดขั้นตอนการทำพิธีอย่างละเอียด ตัววายทำตามอย่างละเอียดโดยมีชายหนุ่มตามติดมาด้วย
"จะตามมาทำไมไม่ทราบ"
"ไปด้วยไม่ได้ไง"
เขาเอ่ยออกมาอย่างกวนประสาทก่อนจะเดินตามหญิงสาวไปตามติดเหมือนเป็นเงา เขาแค่ไม่อยากให้เราสองคนมองหน้ากันไม่ติดยังไงก็ต้องทำงานร่วมกันต่อเพราะฉะนั้นเรื่องที่ผ่านมาเขาจะพยายามลืมให้ได้ทั้งที่ไม่มีทางลืมได้
จากนั้นก็พากันไปกราบหลวงพ่อต่อ ทุกคนรู้สึกสบายใจกับการมาท่องเที่ยวในครั้งนี้มาก ได้ทั้งบุญได้ทั้งเที่ยวสนุกมากจนอยากกลับมาอีก
หนึ่งสัปดาห์ต่อมาทุกอย่างกลับเข้าสู่โหมดปกติ ตัววายมาทำงานที่กองถ่ายเหมือนเดิมรับงานอีเว้นท์เป็นบางงานเพื่อหารายได้เพิ่ม และตอนนี้เธอก็มีธุรกิจของตัวเองเพิ่มนั่นก็คือเปิดร้านอาหารญี่ปุ่น คาเฟ่ แล้วก็ธุรกิจผลิตภัณฑ์เสริมอาหารกับเพื่อนด้วย ส่วนซีเจเขาก็มีธุรกิจร่วมกับครอบครัว ที่บ้านทำบริษัทส่งออก มีทั้งทะเลแช่แข็ง ผลไม้อบแห้ง รวมไปถึงของแปรรูปอย่างอื่น
"วันนี้เราจะมีฉากเลิฟซีนอีกครั้งนะ แต่คราวนี้ขอแรงกว่าเดิมหน่อยน้องตัววายโอเคใช่มั้ย เท่าที่พี่รู้มาเราไม่เคยรับละครที่มีฉากเลิฟซีนเยอะขนาดนี้ แต่ครั้งนั้นทำดีเลยนะพี่ว่าเราทำได้"
ตัววายยิ้มแห้งเหลือบสายตามองชายหนุ่ม ก่อนหน้านี้เธอทำได้เพราะเราสองคนยังไม่ได้มีความสัมพันธ์แบบที่ว่า... แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแต่ว่ามันคือการแสดงและเธอต้องทำให้ได้
"ค่ะผู้กำกับ"
"พร้อมนะ ซีเจพร้อมนะ"
"พร้อมครับ"
ทั้งสองคนเดินเข้าไปในห้องนอนด้วยกัน ภาพเดิมก่อนหน้านี้และเป็นเหตุที่ทำให้ทั้งสองคนมาถึงจุดนี้ด้วย ช่างกล้องเตรียมพร้อมถ่าย ส่วนนักแสดงทั้งสองคนนั่งลงบนเตียงรอสัญญาณจากผู้กำกับให้เริ่มถ่าย
"เธอโอเคมั้ยเนี่ยตัววาย มือเย็นนะ"
"โอเค... โอเคมากเลยฉันเฉยๆมากก็แค่ฉากเลิฟซีนทั่วไปเองนี่ ว่าแต่ฉันมือนายก็เย็นเหมือนกันแหละ คิดอะไรป่ะเนี่ย"
หญิงสาวมองชายหนุ่มอย่างระแวง เขารีบปฏิเสธทันทีใครจะไปคิดอะไรได้ล่ะก็แค่งานและเขาก็ทำมาได้ดีตลอด
"คนอย่างฉันนะเหรอจะคิดอะไร ไม่มีทาง"
ทั้งสองคนมองหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใจแค่ภายในใจหัวใจเต้นแรงแทบจะทะลุออกมานอกอก ทั้งสองคนต้องเก็บความรู้สึกนั้นเอาไว้เพราะถ้าอีกฝ่ายรู้ต้องโดนล้อแน่นอน
- Writer
