an imaginary couple ยัยตัวร้ายกับนายคู่จิ้น

"ตัววายทางช่องเรียกให้หนูไปแคสบทนางเอกจ้ะ เรื่องนี้เป็นละครฟอร์มยักษ์เลยนะ ผู้กำกับชื่อดังกำกับด้วยตัวเอง หนูต้องรับเรื่องนี้นะถ้ากระแสดีได้ไปออนแอร์ที่ต่างประเทศเลยด้วย" ตัววายหยิบเรื่องย่อละครมาอ่าน จากนิยายชื่อดังสู่ละครในทีวีเป็นกระแสที่น่าติดตามมาก ถ้าเธอได้เป็นนางเอกของเรื่องนี้น่าจะถูกจับตามมองมากเป็นพิเศษ "เรื่องนี้มาแนวซีรีย์ต่างประเทศเลยนะคะ ตัววายอยากเล่นเรื่องนี้ค่ะ" "ดีมากหนูวายของเจ๊ เดี๋ยวตอบรับกับทางช่องไปเลยนะคะเห็นว่าจะรีบเปิดกล้องให้เร็วที่สุดเพราะกระแสมาแรงมาก อ่อ พระเอกเรื่องนี้คือน้องซีเจนะคะ" ตัววายได้ยินชื่อของชายหนุ่มก็เบะปากออกมาทันที ทำไมถึงมาเจอไอ้ผู้ชายปากมอมอีกแล้ว ช่องนี้พระเอกมันมีอยู่แค่นี้หรือไงถึงได้วนเวียนมาเจอกันตลอด "ทำไมทำหน้าอย่างนั้นคะ" "เปล่าค่ะไม่อยากเล่นกับซีเจเท่าไหร่" "สองคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ประถม ครอบครัวก็รู้จักกันทำไมถึงไม่อยากเล่นด้วยกันคะ เจ๊ว่านะดีออกสนิทกันอยู่แล้วเล่นง่ายขึ้น อีกอย่างซีเจก็เป็นคู่จิ้นของเรานะแสดงละครด้วยกันกี่เรื่องก็มีแต่กระแสบอกว่าเหมาะสมกันอย่างนั้นอย่างนี้" พี่นุชผู้จัดการส่วนตัวของเธอเอ่ยออกมาเสียงหวาน ทั้งสองคนเป็นคู่ที่เหมาะสมกันมากและถ้าเป็นแฟนกันขึ้นมาจริงๆคงจะดี แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมทั้งสองคนถึงไม่คบกันสักทีคงมีเหตุผลบางอย่างล่ะมั่ง "ช่างเถอะค่ะ รับละครเรื่องนี้เลยนะคะตัววายพร้อมมาก" "ได้เลยจ้ะพี่จัดการให้" หญิงสาวหยิบโทรศัพท์มากดดูหน้าจอ กระแสดีจริงด้วยเพียงแค่ช่องเปิดตัวว่าจะเอามาทำก็มีแต่คนพูดถึงกันในโลกโซเชียลน่าสนใจจัง เธอชะงักไปเมื่อหน้าจอโทรศัพท์มีข้อความเด้งขึ้นมา 'เบื่อวะทำไมต้องเจอเธอด้วย' 'คิดว่าฉันอยากจะแสดงกับนายจนตัวสั่นเหรอ ถ้าไม่ใช่ว่าเรื่องนี้กระแสดีมากฉันไม่เล่นกับนายหรอกยะไอ้ปากมอม' ตัววายเบะปากออกมาอย่างหมั่นไส้ คิดว่าคนอย่างเธอพิศวาสอยากจะแสดงละครกับเขาจนตัวสั่นหรือไง ถ้าไม่ติดว่าเรื่องนี้กระแสดีเธอไม่รับแน่นอน พระเอกในช่องก็มีมากมายทำไมจะต้องเป็นหมอนี่ด้วยก็ไม่รู้ 'ฉันอยากเล่นกับเธอตายแหละยัยขี้วีน นางเอกมีตั้งเยอะทำไมต้องเป็นเธอก็ไม่รู้ เหอะ!' ซีเจปาโทรศัพท์ลงบนโซฟาอย่างหงุดหงิด คิดว่าเขาพิศวาสอยากจะเล่นบทเลิฟซีนกับเธอมากหรือยังไงกัน แค่คิดก็ขนลุกแล้วป่ะ "ยัยขี้วีนฉันไม่ได้พิศวาสเธอเลยสักนิด ฉันจะอดทนเล่นกับเธอแล้วกันนะ" เขาทำหน้าอย่างเซ็งก่อนจะลุกขึ้นเดินออกจากห้องนอนไปหาอะไรทานข้างล่าง เขากับตัววายเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ประถมทั้งสองคนโตมาด้วยกันแต่ว่าไม่ถูกกันตั้งแต่ไหนแต่ไรไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน อาจจะเพราะว่าตอนนั้นในห้องผู้ชายกับผู้หญิงไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่ เขาชอบแกล้งเธอด้วยแหละแต่อย่าคิดว่ายัยขี้วีนมันไม่สู้สิ รายนั้นก็ใช่ย่อยต่อปากต่อคำแถมยังลงไม้ลงมือกับเขาอีก "ซีเจมาทานข้าวลูก ป้าหน่องเอาก๋วยจั๊บสูตรพิเศษมาฝากด้วย มากินสิ" เขานั่งลงที่โต๊ะอาหาร มองก๋วยจั๊บตรงหน้าที่มันหน้าทานมากเพราะว่าเป็นของโปรดของเขาและเป็นของโปรดของตัววายลูกสาวของท่านด้วย "ป้าหน่องมาเหรอครับ" "ใช่จ้ะ แม่มีข่าวดีมาบอกด้วยน้า ป้าหน่องกับครอบครัวเค้าซื้อบ้านข้างเรานี่เองอีกสองวันจะย้ายมาอยู่แล้ว ลูกก็จะได้เจอหนูตัววายทุกวันเลยนะ แสดงละครด้วยกันอยู่บ้านใกล้กัน โอ๊ย อย่างกับซีรีย์แหนะ" คุณแม่ร้องกรี๊ดกร๊าดออกมาอย่างอารมณ์ดี ท่านเชียร์ให้ลูกชายกับลูกสาวของเพื่อนเป็นคู่รักกันตั้งนานแล้วแต่เด็กสองคนก็บอกว่าเป็นแค่เพื่อนกัน ความใกล้ชิดรู้จักกันมานานไม่ช่วยอะไรเลยแบบนี้แหละเธอกับเพื่อนถึงตัดสินใจย้ายมาอยู่บ้านใกล้กัน เผื่อว่าความสัมพันธ์ของเด็กทั้งสองคนจะได้พัฒนาขึ้น "อะไรนะครับ... ย้ายมาอยู่ข้างเราเหรอ" "ก็ใช่น่ะสิ หนูตัววายเค้าทำงานในเมืองจะให้อยู่รอบนอกมันไกลมากขับรถมาลำบาก ถ้าอยู่ที่นี่ก็ใกล้ขึ้นมาหน่อยจะได้ไปมาหาสู่กันได้ด้วย" เขาเงียบไปก่อนจะนั่งทานข้าวตรงหน้า แบบนี้ก็ต้องเจอยัยขี้วีนทุกวันนะสิ นี่อุตส่าห์หนีมาอยู่ที่นี่ยังตามมาอีกเป็นผีหรือไงก็ไม่รู้ตามมาหลอกหลอนกันชะมัด แต่ก็ช่างเถอะไม่ออกไปก็ไม่ต้องเจอ.... หนึ่งสัปดาห์ต่อมา.... ตัววายตื่นนอนแต่เช้าด้วยใบหน้าสดชื่น เดินไปมาหน้าบ้านสูดลมหายใจเข้าลึกๆอย่างสบายใจ ตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่นี่ทำให้การเดินทางสบายขึ้น ปกติเช่าคอนโดอยู่ตั้งแต่ที่คุณแม่ยอมซื้อบ้านตรงนี้ก็ใกล้ที่ทำงานขึ้นเยอะ ใจกลางเมืองกรุงทำให้เดินทางง่ายมีเวลาพักผ่อนมากขึ้น "รดน้ำต้นไม้ดีกว่า" เธอหยิบสายยางเปิดน้ำแล้วเดินไปรดน้ำหญ้าตรงสนามหน้าบ้าน บรรยากาศดีมากในเช้าแบบนี้ทำให้เธอแทบไม่อยากจะออกไปไหน เธอเดินไปใกล้กำแพงก่อนจะชะงักไปเมื่อเห็นซีเจกำลังเอาอาหารให้ปลาคาร์ฟอยู่ ตัววายยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อยก่อนจะฉีดน้ำข้ามกำแพงไปโดนชายหนุ่ม เขาร้องลั่นออกมาก่อนจะหันไปมองหน้าหญิงสาวอย่างไม่พอใจ "ยัยบ้าทำอะไรเนี่ย" "อุ๊ย... มีคนอยู่เหรอขอโทษทีจ้ะไม่ทันได้มอง" หญิงสาวเอามือปิดปากทำหน้าไม่มีความรู้สึกผิดใดๆนั่นทำให้เขารู้เลยว่าเธอตั้งใจมากกว่า "เธอตั้งใจแกล้งฉันใช่มั้ยยัยขี้วีน" "ว๊ายตายแล้ว ใส่ร้ายกันแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะ ก็บอกว่ามองไม่เห็นไง ขอโทษแล้วกันนะ" เธอยิ้มกว้างออกมาก่อนจะฉีดน้ำไปโดนชายหนุ่มอีก เขาทำท่าจะปีนกำแพงมาจัดการหญิงสาว ตัววายตาโตก่อนจะปล่อยสายยางแล้วรีบวิ่งไปปิดน้ำแล้วเข้าบ้านไปทันที "กรี๊ดดดด ไอ้บ้าอย่าเข้ามานะ" "กลับมานี่ยัยแสบ โธ่เว้ย! อย่าให้เจอนะโดนแน่" เขามองตามเธอไปอย่างโมโหก่อนจะมองเสื้อผ้าตัวเองที่เปียกไปหมดแทบทั้งตัว ร้ายนักนะอย่าให้เจอจะจัดการให้สิ้นฤทธิ์เลย เขาพ่นลมหายใจออกมาเพื่อควบคุมอารมณ์ของตัวเองให้สงบก่อนจะถอดเสื้อออกแล้วเดินกลับเข้าบ้านไป "อย่าให้เจอนะยัยตัววาย เธอโดนดีแน่"