> CHELSA’S POV
LUMIPAS ANG DALAWANG araw, hindi na pumasok si Nate. Pangatlong araw ngayong Friday na wala siya. Ang tropa niya pati sina Kristan, walang idea sa nangyayari at sa tunay na dahilan. Bigla siyang nawala. Wala na siya sa bahay nila. Hindi ko siya mahanap. Hindi ko siya mapuntahan dahil hindi ko alam kung nasaan siya. Kahit paano panatag ako, dahil alam ko naman na walang kinalaman sina mama at papa sa pagkawala niya. Lumayo siya para iligtas ang buhay niya. Lumayao siya, para layuan ako. Masaya ako dahil alam kong ligtas siya. Pero sobrang miss na miss ko na siya. Miss na miss na miss na miss ko na siya. Nung huli naming pagkikita, hindi na nawala ang luha ko sa mga mata. Kapag mag-isa ako, kusa na lamang ‘tong pumapatak. Gustong-gusto ko na siyang makita. Pinipilit ko
