Dizlerimin üzerine yığıldığımda ellerimi gözlerime de siper etmiştim. Olanı görmek, bunu kabullenmek istemiyordum. Onların gerçekten Umut'a zarar verdiğini gözlerimle göremezdim. Bu haksızlıktı, bu olanlar haksızlıktı. Umut'un bir suçu yoktu, benim de yoktu! Neden bunlar bizim başımıza gelmek zorundaydı!
Umut'un acıyla sızlandığını duyduğumda hemen ardından Asaf'ın kulağımın dibinde patlayan sesini duydum.
"Bu bildiğin oyunlara benzemez Aslı."
Öfkeyle yerimden sıçradım ve Umut'a bakmadan önce Asaf'a saldırdım. Onu şiddetle, bütün gücümle iterken ayağa kalkmıştım. Asaf arkaya sendelerken durmadım ve onu bir kez daha ittim. Sırtı yeniden duvara çarptığında yumruk yaptığım elimi yüzüne geçirmek için hazırlanmıştım. Yumruğumu onun iğrenç suratına geçireceğim sırada elimi havada yakaladı. Y
