“ผมก็คิดแบบนั้นไง ถึงได้ยื่นข้อเสนอให้หล่อนไป คืนนี้ถึงต้องไปงาน เพราะเธอจะใช้งานเลี้ยงเป็นการเปิดตัวความสัมพันธ์ของผมกับเธอ”
“เป็นคนรวยนี่ลำบากเนอะ มีแฟนทีก็ต้องหาให้ดี ไม่อย่างนั้นจะพาลทำให้ครอบครัวเสียชื่อ” กัมปนาทบ่น
“ผมไม่สนหรอกนะ คนที่จะมาเป็นเมียผมจะจนหรือรวย ขอแค่เราสองคนถูกใจกัน เข้าใจกันดีก็พอ ที่สำคัญต้องเป็นคนที่ผมรักด้วย” ราฟาเอลเปรย ประโยคที่ทำให้เพื่อนๆ หันมามอง แม้กระทั่งคาลอสที่เพิ่งเดินเข้ามา
“ราฟคุณเปลี่ยนไปนะ หลังจากกลับมาจากประเทศไทยคราวก่อน คุณทำหัวใจหล่นไว้ที่นั่นหรือไง ถึงได้พูดจาชวนเลี่ยนได้แบบนี้” หนุ่มจอมกะล่อนสัพยอก
“ฝากหัวใจไว้ที่น้องเอมิมั้ง คิดถึงเขาก็กลับไปหาเขาสิว้า มานั่งรำพันทำไม?” คาลอสช่วยผสมโรง
“พูดบ้าๆ ใครจะไปคิดถึงผู้หญิงแบบนั้นว่ะ ป่านนี้หล่อนคงลืมหน้าผมไปหมดแล้ว นานเป็นปีไม่เคยติดต่อมาเลย” ราฟาเอลตอ
